engellediğini nasıl görüyorsun?

engellemeyi bir sembol olarak görmemek gerekiyor diye düşünüyorum. o engel, sizin o kişilerle konuşmadığınızı ifade eden şey olmamalı bence.

bir kişiyi, gerçekten iletişim kurmak istemememe rağmen ısrarla iletişimi sürdürmesi nedeniyle engelliyorum ben. tamamen duruma ve yaşanılan olaylara odaklı yani. pratik bir olay.

hal böyle olunca çok da duygusal, derinlikli bir anlamı olmuyor engelleme işinin. bir araç olarak kalıyor. Bu basit bir şey gibi görünebilir, ama sizin hissettiğiniz o ağır duyguları yaşamamamı sağlıyor örneğin. bence sizi taciz etmeyeceğini düşündüğünüz kişilerin engelini kaldırın. bir daha da böyle sembolik engellemeler yapmayın. faydalı olacaktır.

hiçkimseyi engellemediğim için bozulmuyor.

engellediysem bi bildigim kesin vardir ona asla uzulemem. engellediyse de kendi problemidir, benim gibi biriyle iletisim kurmamayi tercih edecek kadar ne yasadiysa yazik der gecerim. buna daha da uzulmem.

rahatsız edilmedikçe engellemek anlamsız geliyor bana da. o yüzden kimseyi engellemedim. engellendiğimi de sanmıyorum. Ama o hissettiğin şey engellenmeden de olabiliyor. bir şeyler paylaşmışsın, orada duruyor ama ölmüş gibi, çok normal. engellemezsen daha normal karşılayabilirsin bence bu durumu.

in vino veritas kadar cool bi' insan olsaydım yemin ediyorum dünya bambaşka bir yer olurmuş. Üstelik hepimiz için.

tacizden ya da ''başkaları'' yüzünden engellenen/engellendiğin insanlardan bahsetmiyorum. Bunların dışında yaşanan pozisyonlardaki refleksi kendimce anlatacağım:

bazısı senin elinde değil, anlamsızca(bkz: insanları anlamaya çalışmak) sadece içinde bulunduğun yanlış zamandan dolayı engelleyebilir ya da engeli yiyebilirsin.bi farkı yok, bence her ikisi de aynı şey. Evet o insanlar yaşıyor, ancak senin için yaşamıyorlar(çok tuhaf). Bunlar ''8 milyar insanda farkında olmadığın kalabalıktan'' sözü bile edilemeyecek kadar küçük bir sayıdır elbette ancak ''8 milyar insanda farkında olmadığın kalabalık'' gibi değil bunlar. Aslında farkında olduğun hatta çok fazla farkında olduğun, hepsinden daha fazla farkında olduğun, diğerlerinden daha fazla birşeyler yaşadığın/paylaştığın için artık tahammül edemediğin insanlar. Ya da sana tahammül edemeyen, ikisi arasında pek bi' fark yok.

Engel çift taraflı bir bıçak, uygulayan için de uygulanan içinde. İnanılmaz bir şımarıklık, muhteşem bir seçme özelliği. Yani aslında asla yapamayacağın, seninle kimlerin iletişim kurabileceğine karar veremeyeceğin bir yapı olan dünya da elinde olanlar arasında dahi -ki bu nereden bakarsan bak azınlık- birilerinin seçimi ya da senin seçimin sonucu iletişim kanallarını kapama küstahlığı. Hadbilmezlik.

Zaten çokcası zavallıca eylemlerin sonucunda, aslında kendini karşındakinden değil de kendi kendinden koruma içgüdüsü.

Tüm bunları yazarken başta belirttiğim gibi, fiziksel tacizi doğurabilecek durumları saymıyorum bunların arasında.

birisinin size olan iletişim yollarını kapatarak aslında kendinizi de engelliyorsunuz. Artık siz de o kişiyle iletişim kuramayacak pozisyona geliyorsunuz, oysa bunun daha alternatif yolları da var. Neden onu kullanmıyorsunuz ? sadece onu artık görmek-konuşmak istemediğiniz için mi ?

işte bu bence insanoğlunun kadınlar neden mini etek giyer sorusuna cevap verirken kıvranması kadar ikiyüzlülüğün daniskası bir davranış biçimi.

valla insanları engellediğim için hiç üzgün değilim. beni engelleyenler de benden önce bunu akıl edip bana engeli basmışlar sağolsun. onlar olmasa ben engellerdim zaten. hiç üzülecek bir şey değil vallahi. aile dışında herkes geçicidir. takmayınız kafanıza.

bu arada ben herhangi bir siyasi troll sayfayı bile gıcık olduğum için engelleyen insanım. bu durum beni rahatlatıyor tam tersi.