Türkiye al sat işleri için bir cennet. İnsanlar aç gezse bile keyfinden vazgeçmiyor çünkü hava atmak için yaşıyor. Çevremde ihtiyaca yönelik iş yapanların hepsi her krizde sallantıda giriyor.keyfe, zevke, aksesuara, hafif Lükse yönelik yatırım yapanlar genel alginın tersine işini katlıyor sürekli. Simit fırını işleten zor geçiniyor 30 TL'ye serpme kahvaltı satan ihya oluyor. Dönerci açan altı ayda devrediyor saatçi hediyelikci takıcı güneş gözlükçü kral gibi yaşıyor. Saçma ama hayat ofislerinizden gördüğünüz gibi ilerlemiyor.
Uretimse Türkiye'de enayilikten başka bişey değil.urunu seç, tesisi kur, ustayi ayarla, hammaddeyi bul, üret, pazarını bul, peşin satabilirsen sat, satamazsan parasını alabilirsen al.yuzde 10-20 karla pazarlicam diye uğraş.beceremediginde tesisteki malzemeleri yok pahasına elden çıkar.
Zaten üretilmiş ve talep gören çeşidi sürekli yenilenen, geleceği olan, kitlenin çoğuna hitap eden yüzde yüzden fazla kar birakan al sat ürünler varken üretim yüz girişimden birinin başarılı olduğu bir gayya kuyusu.
0