Tükiye'de büyük şehirlerde nüfus yoğunluğu çok yüksek, parklar, bahçeler de yok. Alt alta üst üste, kutu gibi evlerde yaşanıyor, çocuklar enerjisini atıp doya doya koşup oynayamıyor, Bu nedenle çocuklar hırçın, baskılanmış bir halde. Zıpçıktı cafer gibi sevimsiz gözüküyorlar. Haftada bir gün bile parklarda doya doya koşturabilseler, doya doya çimende düşüp kalksalar böyle olmayacak. Bu ebeveyn davranışına da yansıyor. Mesela çocuk koşarken düşünce Avrupalı aile hiç panik yapmıyor, hatta çocuğunun kalkmasını bekliyor, gülüyor falan bizde bir yerin kırıldı mı, bilmemne oldu mu çığlığı basandan, doğru yürümüyor diye çocuğunu dövene, azarlayana neler var.
0