for day to break
bir gazeteciyle bir doktorun atışmalarını okuyorum, biri ona profösörümsü diyor, öteki; sahtekar bilmem ne.. bu toplumda huzur içinde yaşamayı becerebiliyor musunuz?
bir gazeteciyle bir doktorun atışmalarını okuyorum, biri ona profösörümsü diyor, öteki; sahtekar bilmem ne.. bu toplumda huzur içinde yaşamayı becerebiliyor musunuz?
0
yürüyüşe çıktım akşam üstü. çocuk parkında mangal yapıyordu teyzeler. her yer tavuk kokmuş. bira içmek hariç her şey serbest sanırım parklarda. evet küçümsüyor ve beğenmiyoruz ama bu saygıyı elden bırakmayı gerektirmiyor. tartışma kültürü yok, kimse ne özürü ne teşekkürü bilmiyor. en entelimiz bile ilkel hayvan.
0
Mutlu degil cunku hic kimse. Mutlu degilsen ilk once olumsuzluklari gorursun. Ayrica elestirilince savunmaya gecersin insani bir zayiflik olarak. Ic gudusel olarak karsindakini kucumseyerek savunursun kendini. Biz icten ice ezik insanlariz. Istersen senelik 10 milyon dolar kazan, istersen binlerce insan pesinden kossun, istersen git Stanford'da ders ver. Carpik kulturun sonucu bu. Cocukken kalbi kirilmis insanlariz hepimiz ve bunun tamiri yok.
0
herkes demene katilmiyorum, hosgorulu, bilincli ve anlayisli insanlar var. ben bizzat tanistigimdan soyluyorum.
ben bu durumu tamamen egoya bagliyorum. ve bu tur seylerin sadece turkiye'de degil, dunya'nin her yerinde karsilasilabilir bir sey oldugunu soylemek istiyorum.
doktorlar egoyu en uc yasayan meslektir genelde. onlarin egolarini buyuten besleyen de biz toplumun kendisiyiz. kendi kendine oyle olmuyorlar.
insan istedigi kadar yetismis, okumus biri olsun ya da cahilin teki olsun farketmez, egolarinin farkinda olmadiklari icin egolarina hizmet ederler. ve bu gibi durumlarda birbirlerini kirarlar, ezer gecerler.
egoyu da bilinclenerek, varligimizin farkina vararak farkeder, neyi isteyip neyi istemedigini kavrariz. bu da bizi varliginin bilincinde olan bilincli bir insan yapar.
ben bu durumu tamamen egoya bagliyorum. ve bu tur seylerin sadece turkiye'de degil, dunya'nin her yerinde karsilasilabilir bir sey oldugunu soylemek istiyorum.
doktorlar egoyu en uc yasayan meslektir genelde. onlarin egolarini buyuten besleyen de biz toplumun kendisiyiz. kendi kendine oyle olmuyorlar.
insan istedigi kadar yetismis, okumus biri olsun ya da cahilin teki olsun farketmez, egolarinin farkinda olmadiklari icin egolarina hizmet ederler. ve bu gibi durumlarda birbirlerini kirarlar, ezer gecerler.
egoyu da bilinclenerek, varligimizin farkina vararak farkeder, neyi isteyip neyi istemedigini kavrariz. bu da bizi varliginin bilincinde olan bilincli bir insan yapar.
0
