birisi arıyor. açmak istemiyorsun, sevmiyorsun telefonda konuşmayı. ama bu sefer, aç. konuş.
odandasın, etrafa bakıyorsun. eşyaların her yere saçılmış. normalde düzenlemezsin, "nasıl olsa tekrar bozulacak" dersin. bu sefer kalk, kıyafetlerini ayırıp yerlerine koy, dağılmış eşyalarını düzenle.
okuldasın/iştesin. içinden birine bir soru sormak geliyor. normalde sormazsın, "değmez" dersin, "ya kötü tepki verirse" diye içinden geçirirsin. bu sefer düşünme, sor. ne tepki verirse versin pişman olma.
anneni/ailenden birini aramadın ne zamandır. belki de durumunu soracaklar, durumun iyi değil, bu tarz sohbetlere girmek istemiyorsun. bu sefer al telefonu, ara ya da mesaj at. nasılsınız de.
uzun zamandır yapmak istediğin bir kaç şey var. iştir, okuldur, psikolojik durumdur, ertelemişsin ya da asla "yaparım ben bunu" diye kesinleştirmemişsindir. bir kalem ve kağıt bul, yapmak istediklerini yaz, listele. bir bak bakalım hangisini yapabilirsin, finansal durum idare eder mi.
bunlar küçük adımlar. büyük adımları yukarıda söylemişler. bunların hiçbirini yapmasan bile lütfen şunu unutma, hayat sınırlarının dışında başlıyor.
0