[]
Varolmanın dayanılmaz ağırlığı
Hayatın kötü gidişatı son hızıyla devam ediyor. Hâlâ düzgün bir iş bulabilmiş değilim, hayatım belli bir standart üstüne çıkmış değil. Moralim yerinde değil, ruh sağlığım iyiliğe gitmediği besbelli bir yara gibi gün geçtikçe kötü oluyor.
Güne başladığım zaman saatlerce sürecek umutsuzluk, cevapsız sorulara cevap aramak ve hayatta ne işe yaradığımı anlamak için çaba etmekle geçiyor.
Anlamıyorum.
Dramatize etmek istemiyorum, acınacak durumda olduğumu düşünmüyorum. Aksine, beş on kilo versem, biraz param olsa az da kendime baksam sosyalleşmek içten bile değil. Kendiliğinden olur, biliyorum. Yok ama olmuyor. Hevesim yok, kalmadı. Düşünsenize günde ortalama 10 saatimiz bir iş için gidiyor, ne kadar düzgün olursa olsun. Hayatımız çalışmakla, yorulmakla geçiyor. Şimdi kölelik ediyorum ama masa başı kafası rahat işte de çalıştım. O işler öyle olmuyor işte.
Düşünüyorum yaş belli bir yere gelmiş kariyer kassan, şansın yaver gitse kendin için en üst noktaya geldiğinde ahın gitmiş vahın gelmiş olacak. Aseksüel oldum zaten kuş uçmak için heves etmiyor. Dinden iyice uzaklaştım. Etrafıma bakıyorum mesela benden kötü durumda olan insanlara adamlar cennet hayaliyle yaşıyor. Biz eziyeti çekiyoruz ama yerimiz cennet olacak umuduyla hayatta kalıyorlar. İyi insanlar asla değiller bu arada. Her haltı yiyip en iyisi benim havasında insanlar.
Ben ne yapıyorum ağa bu hayatta?
Niye varım, niçin yani?
Bildiğin kölelik ediyorum şimdi. Yarın düzgün bir işte yine kölelik edeceğim. Sonra? Ne kadar anlamsız.
Sabahları düşünmekten boğuluyorum. Millet gırgır şamata ediyor, bu kadar iyi hissedecek ne varsa artık.
Kafam çok karışık. Çok sıkıldım hayattan. Varolmak gerçekten dayanılmaz bir yük.
Güne başladığım zaman saatlerce sürecek umutsuzluk, cevapsız sorulara cevap aramak ve hayatta ne işe yaradığımı anlamak için çaba etmekle geçiyor.
Anlamıyorum.
Dramatize etmek istemiyorum, acınacak durumda olduğumu düşünmüyorum. Aksine, beş on kilo versem, biraz param olsa az da kendime baksam sosyalleşmek içten bile değil. Kendiliğinden olur, biliyorum. Yok ama olmuyor. Hevesim yok, kalmadı. Düşünsenize günde ortalama 10 saatimiz bir iş için gidiyor, ne kadar düzgün olursa olsun. Hayatımız çalışmakla, yorulmakla geçiyor. Şimdi kölelik ediyorum ama masa başı kafası rahat işte de çalıştım. O işler öyle olmuyor işte.
Düşünüyorum yaş belli bir yere gelmiş kariyer kassan, şansın yaver gitse kendin için en üst noktaya geldiğinde ahın gitmiş vahın gelmiş olacak. Aseksüel oldum zaten kuş uçmak için heves etmiyor. Dinden iyice uzaklaştım. Etrafıma bakıyorum mesela benden kötü durumda olan insanlara adamlar cennet hayaliyle yaşıyor. Biz eziyeti çekiyoruz ama yerimiz cennet olacak umuduyla hayatta kalıyorlar. İyi insanlar asla değiller bu arada. Her haltı yiyip en iyisi benim havasında insanlar.
Ben ne yapıyorum ağa bu hayatta?
Niye varım, niçin yani?
Bildiğin kölelik ediyorum şimdi. Yarın düzgün bir işte yine kölelik edeceğim. Sonra? Ne kadar anlamsız.
Sabahları düşünmekten boğuluyorum. Millet gırgır şamata ediyor, bu kadar iyi hissedecek ne varsa artık.
Kafam çok karışık. Çok sıkıldım hayattan. Varolmak gerçekten dayanılmaz bir yük.
aha benim erkek versiyonum.
- tabirimekruh
(11.02.19 01:26:23)
zaman hocam, insanlık bu soruların cevabını bulsa dünyada savaşlar olmazdı. ancak aynı dertleri paylaşıyoruz seninle, çözüm bulan zaten öte tarafta.
gırgır şamata ediyo dediklerin en beter durumdakiler, kendimden biliyorum.
gırgır şamata ediyo dediklerin en beter durumdakiler, kendimden biliyorum.
- windows95 (11.02.19 01:39:41 ~ 01:39:54)
oncelikle dusuncelerinizi aklinizdan uzaklastirin. cok pesimistsiniz. ustelik varsayimlariniz da sadece acili arabesk, demogoyiye dayali. vaktim.olsa hepsini teker teker cevaplar, hipotezlerinizi çürütürdüm .
bunun erine kendinize bir hedef secin ve ona odaklanin. paraniz yok ama guzellesmek istiyorsunuz. o halde sokaklar sizin. aksamlari sizi yürüyüşe/koşuya alalim.
evdeki malzemelerle sac cilt bakimlari da yapabilirsiniz.
ya da isinize odaklanin. size verilen gorevleri daha hizli ve hatasiz bitirmeye baslasiginizi farkedeceksiniz.
isinizden memnun degilseniz o zaman 2 kat efor sarfetmeniz gerek. hem calisacak hem de yeni bir is bakacaksiniz.
cok kaba bir benzetme ama afdiniza siginarak söylüyorum; bunlar hep bosluktan oluyor...
siz acilardan, mutsuzluktan, bahane yaratip cozum uretmemekten besleniyorsunuz. once bundan vazgecin....
bunun erine kendinize bir hedef secin ve ona odaklanin. paraniz yok ama guzellesmek istiyorsunuz. o halde sokaklar sizin. aksamlari sizi yürüyüşe/koşuya alalim.
evdeki malzemelerle sac cilt bakimlari da yapabilirsiniz.
ya da isinize odaklanin. size verilen gorevleri daha hizli ve hatasiz bitirmeye baslasiginizi farkedeceksiniz.
isinizden memnun degilseniz o zaman 2 kat efor sarfetmeniz gerek. hem calisacak hem de yeni bir is bakacaksiniz.
cok kaba bir benzetme ama afdiniza siginarak söylüyorum; bunlar hep bosluktan oluyor...
siz acilardan, mutsuzluktan, bahane yaratip cozum uretmemekten besleniyorsunuz. once bundan vazgecin....
- balik kraker
(11.02.19 01:44:28)
edit: kusurlar affola, mobildeyim.
- balik kraker (11.02.19 01:46:15)
kadın versıyonunum bu ara. cok ıyı anlıyorum. ıyıce tukendım artık cunku yıllardır ıstedıgım hıcbıseyı elde edemedım. elde etmek ıstedıgım de sadece duzgun ve sevecegım bı ıste calısmaktı oysa.yurtdısına bıle geldım. ama cıkk bıttı enerjı kalmadı.
balık kraker'ın bunlar hep bosluktan oluyor yorumuna katılıyorum.ve bır de yastan oluyor. 30 + yastaysanız sıddetlenıyor bu dusunceler.işinizi sevmıyor olabilirsiniz o yuzdendır belkı. eger aılenız zengın degılse omur boyu calısmak zorundaysanız evet ınsan dusununce kafayı yıyecek gıbı oluyor da boyle durumlarda lan ıyı kı su an 60 yasımda degılım ve ailem hayatta(hayattalarsa) dıyerek kendınızı motıve edebılırsınız ben oyle yapıyorum.çunku zaman cıdden hızlı akıyor ve bu varolma yükü yaşlandıkça katlanıyor. omur boyu spor yaparsanız genc kalırsınız boylece ahı gitmiş vahı kalmış olmazsınız. sporu yasam bıcımı halıne getırebılırsınız. ısten sonra gıtmeye usenıyorsanız haftasonu yuzmeye gıdın ya da bısıklet sürün. o zaman hayatı seveceksınız. kotu dusuncelerı atın kafanızdan. köleliğinizle mutlu olmaya çalışın bir de sevgili bulun sevişin. geçecek.:))
balık kraker'ın bunlar hep bosluktan oluyor yorumuna katılıyorum.ve bır de yastan oluyor. 30 + yastaysanız sıddetlenıyor bu dusunceler.işinizi sevmıyor olabilirsiniz o yuzdendır belkı. eger aılenız zengın degılse omur boyu calısmak zorundaysanız evet ınsan dusununce kafayı yıyecek gıbı oluyor da boyle durumlarda lan ıyı kı su an 60 yasımda degılım ve ailem hayatta(hayattalarsa) dıyerek kendınızı motıve edebılırsınız ben oyle yapıyorum.çunku zaman cıdden hızlı akıyor ve bu varolma yükü yaşlandıkça katlanıyor. omur boyu spor yaparsanız genc kalırsınız boylece ahı gitmiş vahı kalmış olmazsınız. sporu yasam bıcımı halıne getırebılırsınız. ısten sonra gıtmeye usenıyorsanız haftasonu yuzmeye gıdın ya da bısıklet sürün. o zaman hayatı seveceksınız. kotu dusuncelerı atın kafanızdan. köleliğinizle mutlu olmaya çalışın bir de sevgili bulun sevişin. geçecek.:))
- camene87 (11.02.19 05:55:10 ~ 05:56:57)
1
