6 ay ispanya'da bir kasabada ingilizce öğretmenliği yaptım. kimse ingilizce konuşmuyordu. hayatta kalabilmek için öğrendim.
ha ama bu durumun böyle olacağını biliyordum, bilinçli gittim yani. 4 senedir yaptığım her iş dil ile alakalı oldu, iki sene türkiye'de ispanyolca bildiğim için bir sürü festivalde, konserde çok başarılı sanatçılarla tanışma fırsatı buldum. sağlık sektöründe çalıştım. latin amerika'dan ve ispanya'dan bir sürü arkadaşım var. ispanya'da hemen hemen her şehirde, latin amerika'da da birkaç ülkeye gidecek olsam kapısını açacak bir sürü insan var benim için.
ingilizce öğrenince yetişkinliğim başladı diyebilirim. ispanyolca öğrenince gözlerim açıldı resmen.
yabancı bir insanla (brezilyalı) ortak dilinin ispanyolca olması değişik bir özgüven katıyor insana. sadece ingilizceye bağımlı olmamak güzel hissettiriyor.
şu sıralar hollandaca öğreniyorum. dil öğrendiği için pişman olan kimseyle karşılaşmadım hayatımda.
0