iki türlüsü de risk. "yurtta kal" diyenlerin gerekçelerini anlıyorum ama ben üniversiteye başladığımda tanıdığım iki kişiyle aynı odada olmayı başarmama rağmen kafayı yemiştim. ses ve ışık konusunda duyarlı biriysen, hele ki arkadaşınla sorun yaşarsan çok uğraşabilirsin. normal şartlarda yurtta kalmak çevre açısından daha iyi olabilir ama bizim yurtta kimsenin "yurt içinde" iletişimi yok gibiydi, daha sonra gittiğim diğer yurt bu açıdan daha iyiydi. orada da müdürün odasını basıp arkadaşımı camdan aşağı atacağımı söylemiştim sjfsjsk odamı değiştirmişti sağolsun.
ne zaman arkadaşımla eve çıktım, o zaman kendime geldim. evi yönetmek daha büyük sorumluluk. o nedenle "iyi anlaşmak"tan ziyade ev yönetme konusunda aynı fikirde olmak daha iyi arkadaşla. ayrıca sosyallik falan deniyor da dersine giden, öğrenci gibi yaşayan adam zaten sosyallik için yurda ihtiyaç duymuyor. ben yurttayken malın önde gideniydim, en sosyal ve ateş etmeli zamanlarımı evdeyken yaşadım. hepsinden önce "evim var" diyebilmek mental açıdan büyük rahatlık.
ben hiçbir tanıdığıma falan yurt önermiyorum. açıkçası bana hiçbir şey katmadı, hiç öyle güzel bir anım falan da yoktu. öte yandan eve çıktığım zaman hem çok daha sosyal oldum hem daha özgür yaşadım. sinir hastası olmadım, geceleri ev arkadaşımla kavga etmek zorunda kalmadan kendi odamda rahatça uyuyabildim, gece 4'te küfür kıyamet sesiyle uyanmam gerekmedi.
0