kanserler, normal vucut hücrelerinden çok çok daha hızlı bölünrler. bu bölünmelere sırasında normaldeki kontrol noktasına sahip olmazlar. tabi bizim vücut aptal mı, gitmiş hücrelerin DNAsında telomer diye bişi koymuş. Telomer dediğimiz şey Dna'nın sonunda ve başında bulunan, her bölünmeyle gitgide azalır, en azından normal hücrelerde. ama kanser hücreleri durur mu, adamlar gitmiş telomeraz diye bir enzim yapmış, bununla gidiyor telomeri istediği kadar uzatıyor, istediği kadar bölünüyor.
şimdi işin ilginç kısmı, bir kaç yıl önce bir yerlerde araştırmacılar ''AHA KANSERE ÇARE BULDUK'' diyerek telomeraz enziminin çalışmasını engelleyen bir modifikasyon yaptılar. yani teoride kanser hücreleri eskisi gibi bölünemeyecek, bundan dolayı kendi kendine eradike olacaktı hastalık döngüsünden sonra. sonra ne mi oldu, teoride işe yarayan, pratikde de çalışan işlemle kanseri engelleyemedik.
toplamak gerekirse kanser hücreleri bir nevi mükemmel hücreler. ölümsüzler, çevreye mükemmele yakın adapte olabiliyorlar. mesela 1952 yılında ölen henrietta lacks'ın overinden alınan kanser hücreleri dünyada bir çok labda yaşamlarına devam ediyorlar.
0