18 yaşmdan beri Türkiye, yurtdışı, hep yalnız. Eve girdiğimde çelik kapıyı açık unuttuğum ve sabah kapıyı açık bulduğum çok oldu. Kapalı gibi tabii de aralık yani, iyi itmemişim. Ya da anahtarı dısarıda unuttuğum ve kapıyı çalıp haber vedikleri. Elim doluysa, bisiklet falan çıkardıysam anahtarı kesin unutuyorum. Bu demek oluyor ki gece yatarken de kontrol etmiyorum kapıyı, kilitlemek falan da yok. Ayı gibi de uyuyorum. Evde yalnızsam banyo, odam hiçbir kapıyı kapatmam.
Bir tek yurtdısında bir banliyöde kalmam gerekmişti, tövbeler tövbesi, evsizler, uyuşturucu bağımlıları, dev siyahiler. Giriş kattaýim. Kapım desen karton gibi. Gece surekli olay. Yatağın yanına bıcak koymuştum. Bir şey olursa gösteririm diye. Bir gece inanılmaz bir gürültüyle uyandım. Adamın biri motor çalmış polislerden kaçıyor. Benim kapıya geçirip motorla, motoru fırlatıp, bırakıp kaçmıştı. Bak yine aklima geldi. Çipıl çipil bakakalmıştım, evlerden ırak.
0