öğretmenevi lokalinde çay içiyorduk

Kuşadası’nda gençlik festivalindeydim. Sahnede pilli bebek vardı haberi aldığımda . Tabii hiç ciddiye almamıştım, başka bir ülkeden bahsediyorlar sandım. Sonra gece piç oldu tabii, panik hali falan.

cuma gecesi olduğundan mütevellit evde içiyordum. telefon trafiği ve jet sesleri yüzünden içki faslı yarım kaldı.

İzmir'de balkondaydım. Gövdemin üstü balkon dışında dumanı dışarı üflüyor, altı içerde üstü tutuyordu. O an aklımdan şu geçiyodu: "kalkışma ney la?"

Nöbetten daha o gün düşmüş, 3 gün çarşı izni almış ve atarsa 3 diyen bir askerdim. Silahım, şarjörüm, çelik yeleğim ve kompozit başlığımla gelecek emirleri bekledim. Allah'tan komutanlarımız bizi kışlanın dışına çıkarmamıştı da ucuz kurtulmuştuk.

Yalnız öyle böyle tırsmamıştık. O sabah 9'da uyumuştum. 1 saat sonra kaldırdılar nöbet tutturdular. 3 gün sonra terhis ettiler bizi.

362 kd.

Koreli misafirlere kore gecesi düzenliyorduk. Kimçimi kemirirken "ne darbesi amuğagoyim bu saatte darbe mi olur" dediğimi hatırlıyorum.

Istanbul ev. Kulakligi takmis bangir bangır muzik dinliyodum. Telefonum sarjda uzakti. O sirada annem darbee oluyoo diye evi inletmis duymamisim. Telefonum calmis gormemisim. Sevgilim falan ulasamamis tirsmis. Sonra bi baktim annem gel gel yapiyo odanin kapisinda. Tv de koprude tanklar.

o günü çok iyi hatırlıyorum. geç kalkmıştım. saat 12 13 gibi haberlerde ilginç birşey gördüm. tayyip erdoğan marmarise tatile gitmiş. bunda anormal birşey yok. asıl anormal gelen tatile geldiği otel ve etrafındaki her yeri boşalttırmıştı. içimden "milleti tatilinden etmiş" demiştim. 100lerce koruma ordusuyla gezdiğini biliyorum da neden etrafındaki yerleri boşalttırır ki diye içimden geçirdim ama fazla takılmadım.

akşam saatlerinde tankların köprüye doğru gittiğini duydum. sözlükten mi yoksa haber sitelerinden mi hatırlamıyorum. twitter da olabilir. sonra köprünün kapatıldığını televizyondan gördüm. o sıra babamın hasta bakıcısı geldi. konuşuyoruz. aklımızdan darbe geçmedi bile. direk aklıma "işid köprünün altına bomba falan yerleştirdi" geldi. geçtiğimiz saatlerde "bu askerler neden tek taraftan kapatmışlar polisler nerde" dedim. normalde iki taraflı kapatılması gerekmez mi diye içimden geçiriyorum. anlamsız geldi. sonraki saatlerde bildiri okutulması, meclisin bombalanmasını canlı izledim. darbe olduğu kesinleşti. cnntürk'te olan biteni de canlı izledim.

dışarı baktım kimseler yoktu. o gece sabah 7'ye kadar uyumadım. stresten hasta oldum ne olacak diye. başımın çok kötü ağrıdığını hatırlıyorum. olm bu adamlar kimyasal bomba falan atarlar diye evdeki bütün panjurları kapadım, camları kontrol ettim. mantıklı düşünemedim uykusuzluktan sanırım. niye böyle birşey düşündüm bilmiyorum.

Gündüz arkadaşlarımla dışarıdaydım. Bir gün önce Işid'in Nice saldırısı olmuştu, onun üzerine konuştuğumuzu hatırlıyorum. Akşam da ablamdaydım, spiker darbe konuşmasını yaptığında baklava yiyorduk.

ofiste işler uzamıştı. o nedenle geç çıktım. genel kurmay'da operasyon olduğu sırada oradaki kavsaktan otobüs ile geçiyordum. tabi o zaman olayın daha ne olduğu belli değildi. deli'nin bir genel kurmay'a ateş etti galiba diye düşündüm. daha önce de öyle bir olay nedeni ile orası karışmıştı. 15 dakika sonra evde anladım mevzuyu.

Sabah istanbula dönmüştüm.
Erkek arkadaşımla Bağdat caddeainde yürüyüş yaptık beni eve bıraktı o bursaya yola çıktı. Eve girmemle son dakikaları gördüm. Caddede tankları kaçırmışım maalesef asdfg

14 temmuzda hayatımda ilk defa günübirlik seyahat dışında istanbul'a gitmiştim yaz okuluna. ertesi gün darbe oldu, yurtta kalıyordum. yol iz bilmiyorum tabi, yurtta da kimseyi tanımıyorum, yurt beşiktaş'ta. sokağa çıkma yasağını duyunca arkadaşımın evine gitme kararı aldım, zaten istanbul'da 1 tane arkadaşım vardı, evine de daha önce hiç gitmemiştim. gece 2 gibi çıktım sanırım, herkes telaş içinde koşuyordu, para çekiyordu, marketlere yüklenmişti vs. beşiktaş'tayken insanlara 'abi mecidiyeköy ne tarafta?' diye sorduğumdaki yüz ifadelerini hala unutamıyorum asdfgh. içecek suyum bile yoktu yanımda, şarjım bitti bi de. çatışma ve bomba sesleri arasında zar zor aklımda kaldığı kadarıyla arkadaşımın evine yaklaştım. yollar falan kapanmıştı hep. otostoplara kimse durmadı, 1 taksici sağolsun yine yolun kapandığı yere kadar götürdü, gerisini tarif etti para da almadı. vardığımda tekrar açtım telefonu, %1 şarjla arkadaşa mesaj atabildim. o da geldi beni aldı. asdfghjk efsaneydi ya.

yaz okulundaydik ve arkadaslarla menemen yiyorduk.

Ankara'da teyzemlerde idim. Diğer teyzemlerden dönüyorduk. Benzinciye uğradık benzin almak için. Sonra teyzemin eşi telaşlı telaşlı arabaya bindi "m e b, darbe mi oldu İstanbul'da?" dedi. Ben de "Yav darbe olsa burada, Ankara'da olur herhalde. Hem darbe basit bir şey değil ki böyle." dedim. O da "Benzincide televizyonda spiker bildirge okuyordu. Diğer kanallar da altyazı geçiyordu köprüde askerler, tanklar varmış." dedi. Anlam veremedim. Eve döndük ve haber kanalları böyle şeyler diyordu yine. İstanbul'u aradım, babam "Yok, ne ilgisi var?" dedi. Meğer uyuyakalmış da haberi yokmuş. O gece sürekli Ankara'da selalar susmadı, jetler vs camları gümbür gümbür sallıyordu. Uyuyamamıştım. Sonraki birkaç gün işe filan gidemedi kimse. Millet hep sokaklardaydı. İstanbul'da da aynısı olmuş tabii.

pokemon avlıyordum.

lokasyon: kütahya.

Eskiden yaşadığım Foça'da tatildeydim, eski bir tanıdıkla dışarıda dolaştıktan sonra onların evine döndük ve tv'de gördüm olayı.

o gün ankara'daydım ben. ukrayna için öğrenci vizemi almıştım. hayatımın en değişik, en yoğun günlerinden biriydi duygu açısından. haberi çoğu kişiden önce aldım, dışişleri ya da ona benzer bir yerde çalışıyordu arkadaşlarımdan biri. otobüsteydim ve sakarya'da falandık sanırım. neyse ki kocaeli'ye gidiyordum da köprüyle işim yoktu. ben otobüsten eve geçtiğimde gölcük'te daha çoğu kişinin haberi bile yoktu sanırım, hatta taksici "darbe oluyomuş abi galiba" dediğimde (bu da ne demekse) "yok la bi şey yapamazlar" demişti jsfjsjsk. eve gittim ve yarım saat sonra falan tijen abla bildiriyi okumaya başladı. ben çıldırdım tabii, ülkeden kurtuluyorum dediğim gün darbe oluyor deyip ağlamaya başladım. sonra silah sesleri, korna sesleri, donanma vs. bizim orası da karıştı. öyle yani. sonra gittim ukrayna'ya ama bu ne biçim ülke aq deyip geri döndüm.

Benim için çok zor bir gündü;

O gün bir ortak arkadaşımızın en yakın arkadaşı 3 kattan atlayarak intihar etmişti, ama ölmedi.. Karaköy de özel bir gümrük firmasında ihracat bölümünde çalışıyordum, genelde cuma günü ihracat aşırı yoğun olur hatta cumartesi işe gelmek zorunda kalırsın, biz de bir arkadaş ile beraber cumartesi günü gelmemek için mesaiye kaldık yemek falan yedik tam çıkacağımız zaman güvenlik bizim yanımıza gelip darbe oluyor sizi dışarı bırakmam diye geldi. belinde silah vardı çok korkmuştum, şirketin en üst katından boğaz içi köprüsü gözüküyordu tanklar vs falan, tam üstümüzden f16'lar geçiyordu. sabah 4 gibi eve gitmeye çalıştık ama gidemedik yolda kaldık saat 4den sonra sabaha kadar sokaklardaydık beşiktaşa doğru yürüdük sela veriliyordu ailem memlekette tatildeydi bir daha onları göremeceğim diye çok korkmuştum. saat 6 gibi eve geldim televizyonu açtığımda polisler köprüye müdahale etmişti haberleri izledim yine uyumadım. evimiz ataköy de uçaklar atatürk h. limanına üstümüzden iniş yapıyor ve ve nerdeyse her akşam helikopter oluyor sonrasında 5-6 ay boyunca her helikopter geçtiği zaman korkuyorum. benim için çok endişeli korkutucu bir geceydi...

Ayrıca ben de o gün pokemon oynuyordum ve o gün pikachu yakalamıştım.

evde balkonda tavla oynuyordum, darbe oldu diye telefon gelmeye başladı.

kütahya'da memleketimde ziyaretteydim sabaha istanbula dönüş uçağımız vardı yalan oldu hepsi tabi. Tam uyusam mı falan diye düşünürken olaylar oldu. Kütahya'da asker falan yoktu hiç halk dışarıdaydı.

Napoli'de şarabımı yudumluyordum

İşimden birkaç gün önce istifa etmiştim. Ev sahibiyle bir ay kadar önce 16'sında evi boşaltacağım konusunda anlaşmıştık. Eşyaları bir gün önce memlekete gönderdim, 16 temmuz sabahı için otobüs bileti aldım. Boş dairede 1.5 lt su ve bir paket bisküvi ile bilgisayar karşısında oturuyordum.