hayat gercekten var mi? ben bunu hala kabullenebilmis degilim.
insani iliskilere gelince, ben cogu kez aptala yatarim. cok faydasini gordum. karsimdaki benim aptal oldugumu dusnunce, nasil olsa anlamayaz dusuncesiyle dusunce ve duygularinin buyuk cogunlugunu aciklar, ben de dinlerim. anlarim ama caktirmam. daha sonra bu kisinin gercek karakter ve kisiligini tahlil ederim. zamanimi gecirmeye deger birsi ise, zaman harcar ve acilirim, degilse bir daha gorusmem.
ikinci sey, arkadasiniza baska insanlar ogrense bile sarsilmayacaginiz bir sir verin ve ona bunun sir oldugunu soyleyin. karakteri saglam insanlari boylece ayirt edebilir, onlara guvenip guvenmeyeceginizi belirleyebilirsiniz. ben yapiyorum, sasmadi bugune kadar. sasarsa baska bir seytanlik bulurum.
tutkunu bul. onun icin calis. gece gunduz ve aci cekerek. insanlar sevdigi isi kesfedince sanki kendilerini calismaya zorlamaya gerek kalmadan siki bir calismaya dogal olarak gireceklerini sanirlar genelde. bu yanlistir. calismak aci vermeli. aci seni gelistirir.
sanal ortamda tanistigin hickimseye guvenme. reel hayat icin minimum 6 ay vakit gecidikten sonra yukarida belirtmis oldugum taktigi uygularim.
simdilik bu kadar yazdim
0