en yakın arkadaşlarım kuzenlerim +1. aile bağları kuvvetli bir şekilde büyüdüğümüz için çocukluktan beri tanıştığım 2'siyle(biri amcaoğlu, diğeri babamın kuzeninin torunu) kendimi bildim bileli yakınız, başka da çocukluk arkadaşım yok zaten. halamın çocukları benden 10 ve 15 yaş büyük, ablalık-abilik etmişlerdir bana çok.
anne tarafındakilerle de samimiyiz, bayramları ya da yaz tatillerini illa 1-2 hafta beraber geçirirdik ufakken. hala da bayramlarda mümkün olduğunca bir araya geliriz, anne tarafımdakilerle baba tarafımdakiler de tanışır, severler birbirlerini. yaşı benden büyük olanlar daha bi saygı çerçevesinde ama benden küçük 2 tane var dayımın, onlarla daha samimiyiz. hatta benden büyük olanların toplamda 5 tane de çocuğu var, 11-5 yaş arasında, onlara da bebekliklerinden beri yakınım, vakit buldukça ilgilenmeye, derslerine destek olmaya çalışırım.
tüm bu kuzenlerin içinde kuzenim olmasa pek sevmeyeceğim 1 tane var, onun dışındakilerin bir sorunu olduğunu düşünmüyorum. o da bana karşı değil de, hayata karşı biraz sorumsuz bir kadın. tabii yaşadığı travmalar var, o yüzden aile içinde mazur görülüyor bazı davranışları, idare ediyoruz.
0