simderun
Sevgili kullanıcılar, edebiyatla ilişkimi kessem mi yoksa yazmaya devam mı etsem?Sözcüklere prangaladım kendimi.Öylesine ağırlar ki…Ayak sürümeye dermanım yok,Vazgeçiyorum bu inattan.Dedim ya sözcükler,Ayaklarıma bağlı dört bir taraftan.
Sevgili kullanıcılar, edebiyatla ilişkimi kessem mi yoksa yazmaya devam mı etsem?
Sözcüklere prangaladım kendimi.
Öylesine ağırlar ki…
Ayak sürümeye dermanım yok,
Vazgeçiyorum bu inattan.
Dedim ya sözcükler,
Ayaklarıma bağlı dört bir taraftan.
Sözcüklere prangaladım kendimi.
Öylesine ağırlar ki…
Ayak sürümeye dermanım yok,
Vazgeçiyorum bu inattan.
Dedim ya sözcükler,
Ayaklarıma bağlı dört bir taraftan.
0
Son 2 dizesi olmamis. Siir kisa ve ozdur. Ozdur ve bence en iyi sekilde anlatmali konuyu. 500 sayfayi 4 dizeye sigdirmalisin. Basarili olan siirler oyledir. Bu yuzden roman yazmaktan zordur. O yonden basarili bulmadim ama birakma.
0
Pasajlariniz cok guzeldi ^^ Ben bunu okursan pasajlarinizi okurken aldigim zevki alamadim.
0
Şiirin öyle abuk kuralları yok her türlü şiir yazan var. Senin şiirinde hece çok ölçüsüz, biraz batıyor. Bunu kurtaracak kafiye de yok. Ama bu demek değil ki bu olmamış, bundan haz duyacak insanlar yok, bunun hiçbir değeri yok.
0
Sürprizi yok, düz. Farklılık yok. Betim var. Maksat betimse düz yazı olarak daha kullanışlı olur. Güzel bir haletiruhiye betiminin giriş cümleleri olabilir bunlar pekala.
Şiir inşa etmek zahmetli ve zorlu bir süreç. İnce düşünmek, doğru imgeler bulmak gerekir. Şiir, tamamlandığında öyle bir yapı olmalı ki, o sözcük yerine bir başka sözcüğü koyamıyor olman gerekir. Bir de gündelik hayatın bayağı imgelerini şiire taşımak pek makul değil.
Misal veriyorum, yalnızlıktan bahsederken "Deniz feneri gibi yalnızdım gecenin karanlığında." dersen çok düz, sıradan, sıkıcı bir cümle kurmuş olursun; ama öte yandan bakıyorsun "Papatya gibi yalnızdı, kuşyemi gibi yalnızdı" demiş şair. İşte onu diyebildiği için ona şairane, diğerine "meh" diyoruz.
Genelde bu sıradan, bayağı benzetmeleri kullanarak şiir yazmaya çalışıyor insanlar. Ne yazık ki bende herhangi bir şiirde duymam gereken heyecanı uyandırmıyor bunların hiçbiri.
Şiir imgesi, biricik olmalı. Sıradan olmamalı.
Öte yandan yazmayla ilişkini kesmen konusunda yorum yapmak kimsenin harcı değil. Kimse yazma diyemez. İstediğin kadar, istediğin şekilde yaz. Devam et. Keşke ben de sunulabilecek şiirler yazabilsem.
Şiir inşa etmek zahmetli ve zorlu bir süreç. İnce düşünmek, doğru imgeler bulmak gerekir. Şiir, tamamlandığında öyle bir yapı olmalı ki, o sözcük yerine bir başka sözcüğü koyamıyor olman gerekir. Bir de gündelik hayatın bayağı imgelerini şiire taşımak pek makul değil.
Misal veriyorum, yalnızlıktan bahsederken "Deniz feneri gibi yalnızdım gecenin karanlığında." dersen çok düz, sıradan, sıkıcı bir cümle kurmuş olursun; ama öte yandan bakıyorsun "Papatya gibi yalnızdı, kuşyemi gibi yalnızdı" demiş şair. İşte onu diyebildiği için ona şairane, diğerine "meh" diyoruz.
Genelde bu sıradan, bayağı benzetmeleri kullanarak şiir yazmaya çalışıyor insanlar. Ne yazık ki bende herhangi bir şiirde duymam gereken heyecanı uyandırmıyor bunların hiçbiri.
Şiir imgesi, biricik olmalı. Sıradan olmamalı.
Öte yandan yazmayla ilişkini kesmen konusunda yorum yapmak kimsenin harcı değil. Kimse yazma diyemez. İstediğin kadar, istediğin şekilde yaz. Devam et. Keşke ben de sunulabilecek şiirler yazabilsem.
0
sozcuk tapicisi olmak ya da icerikcilik... dogru yerdesin. aferin.
kendi kendine yaz, simdilik...
kendi kendine yaz, simdilik...
0
prangalı şiirlerden nefret ediyorum.
çünkü tek gerçek pranga
Ahmed Arif'in
HAsretinden eskittiği prangalardır.
çünkü tek gerçek pranga
Ahmed Arif'in
HAsretinden eskittiği prangalardır.
0
