[]
kediyle köpeği birbirine alıştırmak
biraz uzun bi giri olacak ama ayrıntılı anlatmak istiyorum durumu.
ilk önceden belirteyim, evdeki ilk 4 ayaklı köpeğim. kendi boyutlarındaki köpekler harici her hayvanla ve insanla iyi anlaşan bi köpek. veterinerimizde fln kedi gördüğünde kedileri gider koklar. özellikle kendinden ufak boyutlarındaki köpeklerle arası gayet iyi. tek problemimiz bayaa heyecanlı oluşu. eve gelen insan ya da hayvan ne olursa olsun cüssesinin farkında olmadığından atlar zıplar. 7 yaşında ayrıca.
kedim için zamanında buraya ilan açmıştım. arkadaşım sokaktan bulmuştu hastayken. normalde amacımız, o dönem pascal (köpeğim) olmadığından geçici yuva olmaktı. lakin kendisine aşık olabileceğimi düşünmemiştim :). bi şekilde arkadaşım aldı dönem dönem vs. ama ben kopamadım ve şu an yine benimle. onun da 4-5 yaşında olduğunu tahmin ediyoruz (veterinerin söylediği). kediyi bulduğunda arkadaşımın söylediği kedi ve köpeklerin yan yana olduğuydu. minik de oldukça oyuncu sevecen bi kedi. dokunduğunuz an mırlamaya başlayanlardan. bir de tedavi bitimiyle kısırlaştırmıştık.
ikisini de ayrı ayrı zamanlarda tanıyan arkadaşlarım birbirlerinin iyi anlaşacağını söylüyor. onların da bi kısmı kedi sahibi ve daha önce bu kdr cana yakın bir hayvan görmediklerini söylüyorlar.
bunlar bi süre aynı evde kaldılar benimle. fakat ben korktuğum için hiç yan yana bulunamadılar. pascal serbest, evin içinde ama minik (kedim) bi odanın içindeydi. hatta arada bi ben odadan çıkarken o da çıkmaya çalışmıştı. ama ben cesaret edemedim işte.
gelelim bugüne :)
dün akşam arkadaşım miniğimi getirdi. bi süre pascal kokladı fln heyecanlandı bayaa. ama kafes içinde olduğundan oynamak istediğinden havladı. kedim bunun üstüne o korkutucu boyutta olan tıslamayla değil de hafif bi tıslama çıkardı. neyse odaya koydum yine. dün 1-2 kere bugün de 1-2 kere olmak üzere kapıyı elimle ayırıp birbirlerini koklamalarını sağladım (erken mi davrandım emin değilim). bunlardan miniğin odasından açtığımda bi tanesinde ufak bi pati attı ama tam kesmemiş veteriner sanırım ufak bi çizik attı burnuna. ama hani sinirli gibi değildi. daha çok oyun amaçlı gibi hissettim. bi de dediğim gibi sürekli mırlıyo ve yerlerde yuvaklanıyodu o sıra :). akşama doğru bir daha denedim pascal havlamasın diye bu sefer onun tarafındayken açtım kapıyı. yine geldi minik. yine mırlamalar pati atmalar, yerlerde yuvaklanmalar. pascal'ı her havlamadığında ya da miniğin hareketinden sonra sevdim. aferim oğlum, sakin diye diye. Şu an miniğin olduğu odadayım ve biliyorum ki pascal kapıda. ara ara bıyıklanıyo onu da içeri alıyım diye. kıskanacağı bi ortam asla olsun istemiyorum. ev sahibi bi bakıma pascal olduğundan onun çok çok daha fazla yanında duruyorum.
sizce çabuk alışırlar mı? daha çabuk uyum sağlamaları için neler yapabilirim? eğitmen tutmalı mıyım? (ki bu biraz zorlayabilir öğrenciyim çünkü)
bu konuda yardımcı olabilecek olanlar vardır umarım. yardımcı olamayıp, buraya kdr sabır gösterip okuyanlara ayrıca teşekkürler :))
ilk önceden belirteyim, evdeki ilk 4 ayaklı köpeğim. kendi boyutlarındaki köpekler harici her hayvanla ve insanla iyi anlaşan bi köpek. veterinerimizde fln kedi gördüğünde kedileri gider koklar. özellikle kendinden ufak boyutlarındaki köpeklerle arası gayet iyi. tek problemimiz bayaa heyecanlı oluşu. eve gelen insan ya da hayvan ne olursa olsun cüssesinin farkında olmadığından atlar zıplar. 7 yaşında ayrıca.
kedim için zamanında buraya ilan açmıştım. arkadaşım sokaktan bulmuştu hastayken. normalde amacımız, o dönem pascal (köpeğim) olmadığından geçici yuva olmaktı. lakin kendisine aşık olabileceğimi düşünmemiştim :). bi şekilde arkadaşım aldı dönem dönem vs. ama ben kopamadım ve şu an yine benimle. onun da 4-5 yaşında olduğunu tahmin ediyoruz (veterinerin söylediği). kediyi bulduğunda arkadaşımın söylediği kedi ve köpeklerin yan yana olduğuydu. minik de oldukça oyuncu sevecen bi kedi. dokunduğunuz an mırlamaya başlayanlardan. bir de tedavi bitimiyle kısırlaştırmıştık.
ikisini de ayrı ayrı zamanlarda tanıyan arkadaşlarım birbirlerinin iyi anlaşacağını söylüyor. onların da bi kısmı kedi sahibi ve daha önce bu kdr cana yakın bir hayvan görmediklerini söylüyorlar.
bunlar bi süre aynı evde kaldılar benimle. fakat ben korktuğum için hiç yan yana bulunamadılar. pascal serbest, evin içinde ama minik (kedim) bi odanın içindeydi. hatta arada bi ben odadan çıkarken o da çıkmaya çalışmıştı. ama ben cesaret edemedim işte.
gelelim bugüne :)
dün akşam arkadaşım miniğimi getirdi. bi süre pascal kokladı fln heyecanlandı bayaa. ama kafes içinde olduğundan oynamak istediğinden havladı. kedim bunun üstüne o korkutucu boyutta olan tıslamayla değil de hafif bi tıslama çıkardı. neyse odaya koydum yine. dün 1-2 kere bugün de 1-2 kere olmak üzere kapıyı elimle ayırıp birbirlerini koklamalarını sağladım (erken mi davrandım emin değilim). bunlardan miniğin odasından açtığımda bi tanesinde ufak bi pati attı ama tam kesmemiş veteriner sanırım ufak bi çizik attı burnuna. ama hani sinirli gibi değildi. daha çok oyun amaçlı gibi hissettim. bi de dediğim gibi sürekli mırlıyo ve yerlerde yuvaklanıyodu o sıra :). akşama doğru bir daha denedim pascal havlamasın diye bu sefer onun tarafındayken açtım kapıyı. yine geldi minik. yine mırlamalar pati atmalar, yerlerde yuvaklanmalar. pascal'ı her havlamadığında ya da miniğin hareketinden sonra sevdim. aferim oğlum, sakin diye diye. Şu an miniğin olduğu odadayım ve biliyorum ki pascal kapıda. ara ara bıyıklanıyo onu da içeri alıyım diye. kıskanacağı bi ortam asla olsun istemiyorum. ev sahibi bi bakıma pascal olduğundan onun çok çok daha fazla yanında duruyorum.
sizce çabuk alışırlar mı? daha çabuk uyum sağlamaları için neler yapabilirim? eğitmen tutmalı mıyım? (ki bu biraz zorlayabilir öğrenciyim çünkü)
bu konuda yardımcı olabilecek olanlar vardır umarım. yardımcı olamayıp, buraya kdr sabır gösterip okuyanlara ayrıca teşekkürler :))
biraz tıslama, havlama gayet normal. mümkünse kedinin tırnaklarını kesin böylece köpeğe zarar veremez. düşündüğünüzden çabuk alışırlar.
- orpheus
(29.11.17 05:45:57)
özellikle yemek yerlerken dikkatli olun. kediler muzur tabiatlı yaratıklardır , pascal yemek yerken mama kabına mudahale ederse kediniz kavga kaçınılmaz olur.
çok keyifli bir birliktelik yaratmışsınız hayırlı olsun :)
çok keyifli bir birliktelik yaratmışsınız hayırlı olsun :)
- zorakibohem
(29.11.17 07:02:03)
Bir suredir kedim ve kopegim birlikte yatiyorlar. Buna ragmen yukarida da belirtildigi gibi kedi, kopege yemek yerken yaklasmasin. Onun haricinde asil korkulacak sanilanin aksine kedinin, kopege verebillecegi zarar. Benim kedim cok sakin huylu onun icin kolay oldu. Sizin kontrolunuzde kediyi sakin tutarak birbirlerini tanimalarini saglayabilirisiniz. Ancak benim kopek halen kacan kedi gorurse kovaliyor. Kopege de yuzde100 guvenmeyin derim.
- allah yazdiysa bozsun (29.11.17 12:54:39)
Malesef henüz o birlikteliği yaratamadım :)). Ayrı ayrılar henüz. Mama konusunda bi sorun çıkmaz sanırım pascal onunkilere göz dikmedikççe. Çünkü köpeğim doymak bilmeyen bi labrador. Mama kabını dolu ve boş görmem bir oluyo :))
- ear quessir (29.11.17 17:10:22)
1
