Benim evliliğe dair en büyük korkum belki de budur. Yenemedim, hâlâ korkuyorum.

benim korkum bundan ziyade sosyal haklarımın olmadığı, can güvenliğimin sağlanmadığı, tırt bir ülkede yaşamak. eşimin doğum izni alıp bebe doğduktan sonra rahat edebileceği, verdiğimiz vergilerin karşılığında bebe için destek alabileceğimiz, işsiz kaldığımda belli bir süreliğine beni idare edecek bir devletin olduğu bir ülkede yaşamak en büyük isteğim, bunu yapamamak en büyük kaygım. yaşım 23 olduğu için önümüzdeki 5-6 sene bunun derdini çekeceğim açıkçası, bunu gerçekleştirip kendimi sağlama almaya çalışacağım.

olur da türkiye'de sıkışıp kalır ve çocuk yapmak gibi fantastik bir işe girişecek olursam, o zaman bundan gerçekten korkarım elbette. babamla aram pek iyi değildir mesela ama bana sağladığı yaşamın kıymetini yeni yeni anlıyorum. kendi paranı kazanmak zorunda olmanın ne demek olduğunu, "para ver kankito" dediğinde bir kez bile "yok amk" demeyip seni besleyen birinin olmasını... "baba" olacaksam eğer her şeyden önce iyi bir eş ve iyi bir baba olmaya önem veririm, haliyle sanırım en büyük kaygım bu olur.

ben şu gün cebimde 50 lira kalsa öğrenci halimle kafayı yiyorum, dünyaya sadece ben ve eşim istedi diye gelmiş bir bebeye istediklerini sağlayamamak cidden delirtir beni. "istediklerini sağlayamamak"tan kastım gelişimi ve sağlıklı yaşaması için gereken şeyler elbette, yoksa çocuğa akülü arabanın en kralını alayım, her şeyin en güzeli onda olsun demiyorum. olmasın zaten, paramız olsa bile.

hayır öyle bir korkum yok. aile kurmadan önce tabii ki işsizliği de göze almak, gerekirse sırf bu günler için birikim yapmak gerekli. ya da böyle bir güvence ya da birikim sahibi olmadan evlenmemeli. evlilik bu yüzden öyle "hadi evlenelim" diye girişilen bir şey olmamalı fikrini savunuyorum.

kaldı ki çalışmayan bir kadınla evlenmeyeceğim için benim işsiz kalmam ailenin aç kalacağı anlamına gelmez.

Hayır korkmuyorum

nasıl korkmadığınızı merak ettim doğrusu. evin ihtiyaçlarını karşılayamadığınızda iç dünyanızda bir savaş vermeyecek misiniz?

Fakirler: her cocugun rizki vardir okula gitmese de olur kizlar zaten insan degildir yas 24 booo

Zenginler: paramiz yetmezse 2 cocuk bile fazla mahalle mektebine degil guzel egitim alacagi okula gidecek yabanci dil egitimi de var bu nedenle cocuk sahibi olmayi 2 yil erteleyebiliriz yas 28

Korkuyom. Bu yuzden evlenmemcocuk yapmam. 27.

eşimin de mutlaka çalışan bir kadın olmasını istediğim için endişem bir nebze az olur diye düşünüyorum. iş ararken çocuğa bakarım, o da çalışır

bu soruyu kendine soruyorsan senden baba olur.aile sorumluluğun varsa zaten yeri gelince ister istemez,her işi yaparsın.korku bu yüzden var.

Hayir. Her turlu is bulurum. Yeteneklerim var.

çifterden biri para kazanamıyorsa diğeri kazanabilir.

bazen.. bu yüzden birikim yapıyorum elimden geldiğince.

Sırf bu sebepten evlenmedim. yaş 34.

Hayır. Maddi kaygılardan çok ülkenin ve dünyanın geleceği ile ilgili kaygılarım var.

Ailemin geçimini sürdürebilecek konuma gelene kadar baba olmayacağım? Baba olmak öyle birden olan bir şey mi? Planlı olabilirsin yani.

soru sanki tam anlaşılmamış gibi. her şey iyi giderken baba oldunuz, sonra bir anda ortada kaldınız. yarın ne olacağınızın kesin garantisi var mı? yok. o zamanı düşünün diyorum işte. sanki evlenir evlenmez baba olmaktan bahsediyorum gibi algılanmasın.

baba olmayı da es geçtim. evlendin ve günün birinde işsiz kalıp evini geçindirememek olarak düşünün. illa baba olmaya gerek yok.

gayet basit; eşim çalışıyor ve ben arabayı satsam bana bir yıl yeter.

ille öyle fiyakalı işler yapmak zorunda değilim ki, her türlü evimi geçindirecek kadar para kazanırım galiba. yani umarım, ama kesin değil tabi.

malesef evet. tek çekincem bu

Yakın zamanda evlilik düşünmesem de evlilikle ilgili düşündüğümde bu gibi senaryolar aklımdan geçiyor ve hafif ürperiyorum.

Mühendisim, özel sektörde çalışıyorum, mesleğimden dolayı değil de ülkeden dolayı önümü pek göremiyorum.

Bugün işten çıksam en fazla birkaç aya iş bulurum diyorum, o süreci atlatacak kadar birikimi de kenarda tutuyorum ancaaak hayatımda bir eş varken, bir de çocuk varken bu rahatlıkta olamayacağımı da biliyorum. Evet çalışan biriyle evleneceğim, belki onun da bir birikimi olacak ama çocuk bence çok çok farklı bir olay, eve bereket getirir kafasıyla hareket edilemeyecek kadar büyük bir sorumluluk yatıyor orada.