tabii ki borçlarımı ödüyorum hemen.
ailem ve kendilerine destek olacağım insanlar var, hemen onlara ulaştırıyorum üç beş, acilinden. gerisi sonra yapılmak üzere.
doktorluk mevzular var. gözdü, dişti, onlara girişiyorum.
ev alıyorum. bu ödemeler vs de hallolduktan sonra bana göre çok iyi iş fikirlerim var, onları hayata geçiriyorum.
yürüyorum ondan sonra, koşar adım... hayaller sınırsız.
yalnız bu aşk meşk konusunda takılıp kalıyorum. bir onu çözemiyorum hayallerde. o da kendiliğinden çözülür herhalde.
(bir gün dershanede çalışırken bu konu "hangi arabayı alırız?" diye geçti. ben, "öyle lüks bir araba almam opel astra bana yeter" dedim. sınıfta yürürken dedim bunu. bir çocuğun "bence siz ayağınıza iyi bir ayakkabı alın" dediğini duydum. ki haklıydı... ondan sonra vazgeçtim zaten öğretmenlikten. başka rahatsız eden şeyler de vardı.)
0