Henüz anlayamayacak kadar salağım sanırım.

çok çalışmayınca

Baskalarini zengin Eden bir kole oldugumu farm edince.

Üniversite bitti tamam mi daha sonra ben bala göte istediğim şehirde iş buldum ve sevgiliyle yaşamaya başladık işte sonra ne olduysa ondan sonra oldu. Bir anda bu bütün istediğim hayalini kurduğum şeylerin sadece başlıklarını gerçekleştirdiğimi ve içlerinin hiç bir zaman tam anlamıyla dolamayacağını anladım. O günden beri varoluşsal problemler yaşıyorum.

ben hala kabul etmedim öyle bir şeyi.

belki tamamen istediğim şekilde olmayacak, ama olacak!

Çok hayal kurmadım hiç. Hatta 'Hayalin nedir' diye sorulsa 'yok galiba' derim. Hayallerimin varlığı yokluğu beni rahatsız etmiyor, çünkü yaşayarak görmeyi, deneyimlemeyi seviyorum ama birkaç hayalim vardı, onların da olmayacağı farklı zamanlarda kafama dank etti.
Çok istediğim yerde yaşayamayacağım, orada kısa süreli kalırken kafama kakıldı zaten.
Yaptığım işi hep tutkuyla yaptım ama hangi tarafımı yırtarsam yırtayım başarılı olamayacağımı bu sene anladım.
En iyisini yaptığımı düşündüğüm şey, hiç iyi bir şey olmayarak yakın zamanda elime patladı. Bir de şunu anladım ki, hayallerden ancak birine kanalize olmak gerekiyor. Birden fazla hayalin peşinde gidilirse ortada dımıldızlak kalınıyor. Daha doğrusu, yapan onu da yapıyordur ama yapan nasıl yapıyor, bilmiyorum.
Bundan sonrası artık kader, kısmet, oyun havaları.

Edit: Genelde lily'nin dediği gibi hayal peşinde koşan bir insan değilim. Hatta gerçekleşip gerçekleşmeyeceği belirsiz olan hedeflere gitmekten zevk almam ve en sevmediğim söz 'Hedefi olmayan gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez'dir. Var olandan zevk almayı çok severim. Şuna inanırım 'Gittiğin yer hiç bitmez, durmadan gidersin; yeter ki yol güzel olsun'. Bu aralar yol bayağı bayağı dandik olduğundan insan muhasebe yapıyor.

Mezun olunca biraz fark eder gibi oldum. Çalışmaya başkadıktan sonra da iyice emin oldum.

hayallerin peşinde koşmak, kendini gerçekleştirmek falan bunlara inanmıyorum. hep böyle bir dayatma var, sanki mutlu olmak bir zorunluluk, hayallerini gerçekleştirmek için yaşar insan vs.

hayatından hoşnut olmak, memnun olmak daha gerçekleştirilebilir ve insan kimyasıyla daha uyumlu hedefler bana göre.

bir şeyi yaparken her zaman bir sonraki adıma odaklanıyorum, bunu elde ettikten sonraki adımım nedir? şeklinde. veya şu an yaptığım şey hangi olasılıkları açıyor bana? bunları düşünüyorum, ama üç, beş, on adım sonrasına dair türlü varsayımla kafamı meşgul etmiyorum. bu yüzden henüz gerçekleşmemiş bir hayalim yok, bugüne kadar istediklerimin, hayal ettiklerimin bir çoğunu yapabildim.

hala tam olarak anlayamadım.

hayaller asla gerçekleşmez. çünkü onlar hayaldir

ama hedefler gerçekleşir

ben 25 yaşındayken hayal kuruyordum. 30 olduğumda hayalimi gerçekleştirebilecektim.
şuan 32 yaşındayım anladım ki bu bir hayalmiş. artık hedefim var. 40 yaşında gerçekleştireceğim. ve bu yolda planlı şekilde ilerliyorum.

hayallerinizi gerçekleştirmenin en iyi yolu ondan vazgeçip planlı bir hedef koymaktır.

"Kaybettiğinde değil vazgeçtiğinde yenilirsin" - Ernesto Guevara

Üniversiteye başladığımda anladım :(