Ekşi Duyuru

tutkuyla bağlanacağın bir şey bul, bir enstrüman çalmak olur, resim yapmak olur. "yapılması gerekli olan şeyler"in dışında kalan zaman bütününe senin hayatın deniyor. boşa geçirme.
bu şarkının bir kısmında kendini bulacağını düşünüyorum:
www.youtube.com

Afrika'nın en yoksul ülkelerinden birine yerleş.

Naçizane önerim böyle bir konuyu bir psikoloğa danışman. Buradan medet umman kafamda canlanan anlattığın özelliklere sahip bir kişiliğe ters düşüyor.

Ya da şöyle söyleyeyim sadece burada paylaşmış olmakla yetin yorumlara bakma bile. Kolay gelsin. Dediğim gibi naçizane..

büyük ihtimal sana boş gelicek ama ben yinede sorıyım...
sahipsizlik duygusu? iman, ibadet durumu ..?

dunyayi gezip insanlara yardim et.

her şeyin sebebi aşırı başarı. yani kusura bakma ama hem çok başarılı olup, bu konuda parmakla gösterilip hem de süper sosyal ve mutlu olmayı beklemek bence yanlış. olmaz demiyorum ama olursa şanstır başka bi' şey değil. arkadaşların taşşak muhabbeti yaparken sen ders çalışırsan evet başarılı olursun ama neblim anlatıcak bi şeylerin olmaz, insanlarla paylaşıcak hikayelerin; esprilerin olmaz. ki insanlarla bi şey paylaşmadan mutlu olamazsın bence.(sosyalleşme önemli)
seni yanlış tanımış da olabilirim yazdıklarından çıkardıklarımla yorum yaptım. geçen gün de buna benzer bi şey sorulmuştu sonra silindi galiba ona da böyle demiştim. o da okulda çok başarılıydı, "son senemdeyim ama şimdi her şey boş geliyo.." demişti.
iyi de sen başarılı olmak uğruna gençliğini heba edersen o gençlik bi daha geri gelmez..

biraz orta yolu bulmak lazım bence. psikoloğa danışmak filan da bence hikaye, biraz geç olsa da çözüm sende yani. nebiliyim eğlenmeye çık, takıl, pop müzik dinle filan bi şeyler yap ama biraz tabiri caizse halka karış.. biraz uyku etkisiyle tam anlatamıyorum şu anda ama söylemek istediklerimi sen anlamışsındır diye umuyorum..

çok fazla sorumluluk sahibi olmanız sizi mutsuz ediyor, ve bir şeylerden zevk almanızı engelliyor olabilir. benzer şeyleri yaşıyormuşuz bu arada, tek fark ben arada en tembel en sorumsuz insanın bile yapmayacağı şekilde sallıyorum her şeyi. bu yöntemi 3 sene önce falan uygulamaya başladım. ama nerede duracağını bilmen lazım. sonra geri döndüğünde her şey daha değerli, daha mutluluk verici oluyor. örneğin gayet de iyi giden okulumu bir dönem dondurup canım ne istiyorsa onu yapmıştım. geri dönünce daha bir zevk alır oldum yaptıgım işten. hobi edinin falan demeyeceğim, o iş oyle hadi hobi edineyim diye olmaz, gercekten kucuk yasından beri ilgi duydugun bir şeyler olmalı. kaldı ki benim çok sevdiğim beni hayata bağlayan bir hobim de vardı, değişen bir şey olmuyor.

bir de yaptığın şey -okulun, bölümün vs- sana yapılması gereken bir şey gibi gelmesin, sen onu sevdiğin için yapıyor olmalısın. eğer sevmiyorsan da -insanın ergenken verdiği kararlar her zaman doğru olmayabiliyor ve işin kötüsü bunun farkına çok geç varabiliyorsun, belki hala farkında değilsindir- sevmeye çalış, ben oyle yaptım.

karabatak gibi yaşamanı öneririm bir süre, belki bana olduğu gibi sana da iyi gelir. arada bir sorumlulukları umursamayıp kendinle kalmalısın. bunun bir kötü yanı da var, artık herkesin on üzerinden dokuz buçuk vereceği bir insan değil de -pleasantville hesabı-, herkesin "nası bi insan bu ya?" dediği, hatta marjinal olarak tanımladığı bi insan oluyorsun. hem boyle manyakça şeyler yapıp hem nasıl başarılı oluyor bu adam falan diyecekler. biraz serserilikte fayda var yani :)bunu yaptıkça kafandaki "şahane bir insanım ben lalala, şu aptallara bak" düşüncesinin de aslında ne kadar saçma sapan oldugunu farkediyorsun. çünkü ego azılı bir düşman gibi insanın hayatında, sana materyal olarak belki her şeyi getirir, ama boyle maneviyatını öldürür işte. daha da konusmak istersen sözlükten ulaş. takma kafana her şey daha güzel olacak :)

kendime yakın hissettim yazılanları okuyunca. evet az çok mükemmele yakın birisi gibi görünüyor. aslında sahip olduklarınızla mutlu olabilmeniz gayet mümkün. ben mutlu muyum diye düşünüyorum, istediğim pekçok şeye sahibim ama hep kafamı kurcalayan 2 şey var ki 1: maddi durum olarak hiç rahat değilim bu bir etken, 2: istediğim insanlarla ilişki yaşayamıyorum (benden hoşlanan çok fazla insan var ama istediklerim değil) buna rağmen mutlu muyum evet. çünkü sahip olduğum şeylerin değerlerini biliyorum. evet siz örnekle gösteriliyorsunuz. bu güzel. yapılması gereken bu diyorsunuz, bu yanlış. niye yapılması gereken bu olsun? hadi diyelim ki yapılması gereken budur, ama buna bir tek siz sahipsiniz. bunun kıymetini bilmiyorsunuz. mutlu olmamanızın nedeni tahminimce yokluğu görmediniz ki çokluğa sevinesiniz. bazen aileme bakıyorum. dedemler 80 yaşında bir çift ve çok mutlu, maddi durumları da yerinde çocukları da hepsi başarılı birer yetişkin. ben niye böyle değilim diye zamanında çok kafa patlattım. herhangi bir korkuları yok (allahtan başka). bu insanlar lükse sahip olmalarına rağmen bir tabak yemek yedikten sonra çok şükür diyorlar, bunu bulamayan insanlar vardı diyorlar bunları düşünüyorlar. zamanında pekçok kişiye maddi yardım yapmışlar, çocukları okutmuşlar. en azından insanlara faydalı olduk diyorlar. hayal ettikleri pek çok şey olmuş.

ancak şöyle tavsiyelerde bulunabilirim: biraz hayal edin. olması gereken bu babında değil. bir şey isteyin ve yapın. maddi durumunuz varsa çok az da olsa bağış gibi yardımlarda bulunun. o kişinin mutluluğunu gördüğünüzde gerçekten mutlu olursunuz. eğitim meğitim iş kısmında resmisiniz, eve girdiğinizde biraz daha cool olun. şükür deyin, elinizdekilerin değerini bilin. sizin yerinizde olmayı hayal eden ve oraya gelebilse dünyanın en mutlu adamı olabilecek çok fazla kişi var çünkü.

sorununuzun kimyasal olmadığını varsayalım;
o zaman "hayatı refleks haline getireceğiniz" birşey yapmalısınız. mesela "yelkenli ile dünya turu" kanserlilerde ciddi boyutta hastalık gerilemesine veya en azından hastalığın yerinde sayıp o sırada da semptomların azalmasına sebep olur. çünkü kişinin yaptığı iş, içinde bulundukları durumun dışında birşeyi dert etmek bir yana akillarına bile getirmelerine engel, yoğun bir iş meditasyonudur.
sıkıntınızdan kurtulmanız dileği ile, öte yandan sözlükteki yazılarınızı okumak istiyorum...

Söylediklerinde samimiysen kanakboy@hotmail.com a mailini mesaj at. Size cebinde beş kuruşu olmayan ve özürlü bir çocuğu olan buna rağmen inanılmaz yaşam sevinciyle dolu birinin numarasını vereyim. Adamın hayatı mutlu olmak için birebir.

Bu yaşta her şeyi başardım demenin kibiridir, hayatın zevkini ve şevkini öldüren. Başkalarının "mutluluklar"ı ve "arayış"larını küçük görmeye başladığın an (ki bu cevabı da küçük görme ihtimalin var) hayattan aldığın zevk kaybolacaktır. Hayata sadece zorlukların ve seviyelerin atlandığı bir platform oyunu değil elbette. Seninkisi biraz prensesine kavuştuğunu zanneden Mario'nun hüznüne benziyor. Bu kibir ve neden olduğu hüzün ile sadece kendini yalnızlaştırıyorsun muhtemelen...

Kurtulmak mı? Karakterinin bir parçası olduysa bu değişim bence pek de mümkün değil.

Karakterinin parçası olmamışsa, elbette empati yapmaya, onları anlamaya ve boş zannettiğin başkalarının yaşamlarına bi' göz atmaya başlayabilirsin.

5 sene sonra herşey çok farklı olabilir,o yüzden şükret belki tanrı tarafından deneniyorsundur!

dine yönel. bilhassa tasavvufi alanına.

kimse dememiş ben diyim
(bkz: montla sıç)

sen hayat amacını bilmiyorsun ki!
eğer niçin yaşadığını, ilerde ne yapacağını ve ardından ölünce ne olacağını bilseydin eminim mutsuz olmaz, bu elde ettiğin başarılar ile dünayaya faydalı olabileceğin sevinciyle yaşardın. bir de mesela denendiğini bilsen ne kadar rahat olurdun..

her şeyin iyi güzel, maşşallah hatta.. ama olayın, elde ettigin şeyleri "zaten yapılması gerekenler" olarak görmen.
hepsini, olması gerektiği için yapmışsın, kendin için isteyip yaptığın bir şey oldu mu? şu an mutsuz olman ama aynı zamanda başarılarınla da tatmin olman gerektiğini düşünmen bu yüzden belki de.

ölmeden 5 yabancı dili biliyo olucam!
40 yaşıma da gelsem şu kemanı çalmayı adam gibi başarıcam!
dünyanın 7 harikasını görmeden ölmicem!
vs.. gibi idealler yarat kendine. 3 paragraf boyunca yazdığın şeyler senin hedeflerin olmamalı.

o kafalarına boş şeyleri takan yaşıtların var ya.. yazdıklarını okuduktan sonra kendilerini senden daha üstün görmeye başlamışlardır bile :/

bir de aklıma gelmişken, ailende kardeşlerinin, kuzenlerinin falan senden daha başarılı olduklarını düşündüysen vakti zamanında, içinde ufak yaşta beliren kötü bir duygu oluşmuş olabilir, o yüzden "sıradaki?" mantığıyla yaklaşıyor olabilirsin.

oğlak burcu?
:)
mutluluk bir karardır, bir koyverme işidir bazen de.

hacım;
insanlar güzel güzel açıklamışlar sağolsunlar, umarım faydaları olmuştur.
ama bence boşuna kasıyosun yahu.
buralardan kasacağına git çık gez kafana göre.
takıl.
he, herkes akıl vermesini çok güzel biliyor, böyle bik bik konuşarak olmuyor dersen de,
buyur gel bana takıl. beraber gazlarız eğleniriz ederiz.
sen kimsin dersen, cv istersen
ben de boğaziçiliyim. hem de ingilizce şakır şakır(bunun backgroundunda kadıköy anadolu var zira) japonca da 201 seviyesinde.
not: derslerim bombok, çift taraflı life coachluğa varım.

gel ben kafaları yediririm sana. bak nasıl hemi de.

kendin söylüyorsun bak herşeyin en iyisine sahibim başarılıyım diye aslında kendini çok yüksek bi konumda olduğuna inandırmışsın ve olayı bitirdiğine inanmışsın.

peki şöyle düşündünmü neden dünyanın en iyi okulunda masterda değilim veya dünyanın en iyi okulunda doktora yapabilirmiyim ? neden 5 dili mukemmel konuşamıyorum ? kız arkadaşım neden daha güzel değil ? dediğim gibi olay sistemi çözdüğüne inanman sen dağa tırmanıyorsun ve gördüğün tek şey kayalar zirveye vardığında sanıyorsun ki bu son dağ ve yeşil bir vadiye ulaşacaksın ama tepeye çıkınca önünde uzanan dağ sıralarını görünce daha bir arpa boyu yol almadığını farkedeceksin ihtiyacın olan bu, hedeflerini yükseltki en iyi olduğuna inanma ozaman sorunun çözülür. sorun sana bu hayatın ve şuanki sahip olduklarının yeterli gelmesi.

not: tembelim ve derslerimde bombok ama seni takdir ediyorum çok güzel şeyler başarmışsın mutluluk görecelidir herşeyi bitirdiğini düşünme ki mutlu ol çünkü hayatta herşey diye birşey yok.

bunun adı narsizm. en iyi sen bilirsin, en akıllı sensin en en en en... çoğumuzda var bu özellik. esnafından, rte'sine. rte ülkenin başbakanıdır, kendine göre mükemmeldir, çoğumuza göre değildir. aslında herkes sıradan ve aynı şeyleri düşünüp, kendini zihninde farklılaştırıyor. bunun yanında henüz doğru hayat nedir diye düşündüğümüzde, cevabını bulamayız. über eğitimler alıp modern köle olmak mı, süper konumda bir yerde kimse için çalışmadan kendine ait bir hayatın olması mı? sorular çok, cevaplar değişken.