Evet ya bana da oluyor. Ya her şey kontrolden çıkarsa, ya yanlışlıkla kendimi öldürürsem diye endişe ediyorum bazen. Hatta tanıdığım birkaç kişide de var. Bu arada şöyle bir yazı okumuştum, işinize yarar belki. bilimfili.com

'Yüksek yerlerden atlama dürtüsü ve korkusu' diye bir şey var ya da 'Olmayacak yerde olmayacak şeyi yapma dürtüsü ve korkusu'. Hatta ilkinin bir adı da vardı ama 'high birşey phenomenon' gibi bir şeydi unuttum. Bakınca editleyeyim. Sabılanın aksine bu kuruntu ya da anksiyetenin kaynağı depresyon, intihar düşüncesi falan değil; tam tersine 'yaşama dürtüsü' olarak geçiyormuş. Böyle yüksek yerlerden, uçurum kenarlarından aşağı bakınca beyin 'Aha, bu manyak atlayacak. Bu kadar kenara geldiyse başka açıklaması yok bunun, yandık' diyormuş. Beyin gerçekten atlayacağına karar verdiğin ve ona hazırlandığın için istemsizce atlama dürtüsü ve peşinden hayatta kalmak için ve oradan uzaklaşman için 'ya atlarsam' korkusu oluşturuyormuş.

Benim bir arkadaşım vardı. Sevgilisi ikinci kattan atlayarak intihar etmeye kalkmış bir kavgalarından sonra. O atlayınca istemeden, refleks olarak o da atlamış mesela. Atlarken de 'Hsktr, atlamak istemiyordum ben' diye bağırmış. İkisine de bir şey olmadı sonra, azıcık ezildi oraları buraları ama arkadaşa iyi gülmüştük. Refleks olarak atlamış, ayna nöronu abartmış. 'Bir anda kendimi havada, sonra yerde buldum' diyor. Demek ki istemeden atlanabiliyor.

Edit: High place phenomenon'muş.

Oha kimse yazmamış

(bkz: okb)

Edit: Bu olayı sadece balkondan kendimi aşağı atarsam diye incelememek lazım. Aklına istemediğin şeyler geliyorsa bunu obsesif kompülsif bozuklukla ilişkilendiriyorlar. Örneğin bir ortamda dua okunurken aklına istemsizce dine küfür etmek geliyorsa bu da istemediğin bir şey olduğu için bir rahatsızlık sayılır. Bu durumun çok üst boyutları var. İlerlemeden doktora git. Bende de oluyor bazen ama artık tecrübe kazandığım için savuşturmayı biliyorum.

@aychovsky beyin dublajına ve bi arkadaşın anısına çok güldüm ya :))))

@neil aynısı kaynımda, bende ve daha çok sayıda insanda var, sorana da çok denk geldim. Normalsin yani. Bazen diyorum hayatının kararması bir kaç saniyelik bir hataya bağlı, şansa yaşıyoruz. Motorla hızlı giderken, dalgınlıkla kırmızıda karşıdan karşıya geçerken vs. Veya dediğin gibi suç işleme. Anlık sinirle bir koysan adama o da kafayı kaldırıma koysa, bittin. Aklına gelmezse sorun yok ama aklına gelmesi lüzumsuz ruh sıkıntısı.

biri yazmış ama ben yine tekrar edeyim: okb.
mesela dün gece bir anda cinnet geçirip karşı komşumu öldürmeye gider miyim kuruntusu oluştu bende, hatta şunu yazarken aklımın bir köşesinden de şu geçiyor: olur da bir cinayete kurban giderse benim bu yazdığımı bulabilirler ve ben suçsuz yere hapse girebilirim vs... bir ara da ''ya gece uyurken saçma sapan bir şey yaparsam'' kuruntum vardı. bunların dışında araba kullanmak istemiyorum, bir anda müthiş hız yapacağımdan ya da uçurumdan aşağı süreceğimden korkuyorum.
eğer bu düşünceler hayatını çok fazla etkilemeye başladıysa çözüm psikiyatriste gidip uygun bir ilaç kullanmak. asla tam olarak geçmese de etkilerini hafifletebilir.