qazaqwsx
Merhaba,Hiç o kişiden çok o kişiyi sevmeyi sevdiğiniz oldu mu? Hiç bunu düşündüğünüz/hissettiğiniz oldu mu? Böyle bir şey olabilir mi peki sizce?Bu da aslında sağlıklı bir şey değil değil mi? Bir nevi alışkanlık hali bu da aslında..
Merhaba,
Hiç o kişiden çok o kişiyi sevmeyi sevdiğiniz oldu mu? Hiç bunu düşündüğünüz/hissettiğiniz oldu mu? Böyle bir şey olabilir mi peki sizce?
Bu da aslında sağlıklı bir şey değil değil mi? Bir nevi alışkanlık hali bu da aslında..
Hiç o kişiden çok o kişiyi sevmeyi sevdiğiniz oldu mu? Hiç bunu düşündüğünüz/hissettiğiniz oldu mu? Böyle bir şey olabilir mi peki sizce?
Bu da aslında sağlıklı bir şey değil değil mi? Bir nevi alışkanlık hali bu da aslında..
0
İnsanlar aşık olmayı boşa özlemiyor; sevilen kişi sadece bir araç, sevmek amaç. Bunun da insanın narsistliğiyle bir bağlantısı vardı ama şimdi hatırlayamadım nasılını.
0
ben devilred'in tam tersi düşünüyorum. aslında sonunda yine narsisizme bağlanıyor ama benimki farklı yoldan. asla "aşık olmayı" özlemiyorum çünkü sevgi benim için özel, çaba gerektiren bir şey. değeri, ayrıcalığı olmalı diye düşünüyorum. sevdiğim kişi için, ilişkim için hiçbir şekilde değilse bile mental olarak çok enerji harcarım, orası kesin. böyle bir şeye beni sevmeyen, bunu hak ettiğini düşünmediğim biri için katlanmam. sevmenin en güzel yanı hayatını paylaşabileceğin ikinci bir kişiyi getirmesi. yoksa hiç sevmezdim ben açıkçası, seviyor olmanın neyini seveyim ki bana ne. ben kişiyi seviyorum. sevgimi hak ettiğini düşünmüyorsam enerjimi daha başka şeylere kanalize ederim, ne uğraşcam.
0
Oldu. Hatta iki his birbirine o kadar yakın ki "Ben onu mu seviyorum, sevmeyi mi seviyorum" diye sorardım bol bol. Sonra ayrıldık ve başka biriyle de beraber olduktan sonra böyle bir soru hiç kafamda olmadı. Sonrasında "Meğer ben kendimi ilişkide sanıyormuşum" dedim.
Alışkanlık hali değil tam. Duygularının senden mi, ondan öı kaynaklandığına emin olamama ve aradaki bağı çözememe gibi sanki. "Bir ley havada ama be havada" gibi bir adını koyamama durumu oluyor. "Kafamda önemli bir soru kalmadı"lık bir birlikteliğin ne kadar önemli olduğunu anladım.
Alışkanlık hali değil tam. Duygularının senden mi, ondan öı kaynaklandığına emin olamama ve aradaki bağı çözememe gibi sanki. "Bir ley havada ama be havada" gibi bir adını koyamama durumu oluyor. "Kafamda önemli bir soru kalmadı"lık bir birlikteliğin ne kadar önemli olduğunu anladım.
0
Bu benim de dikkatimi çekti. Tanımadan çok asiri, deli gibi hoşlandığım, elimin ayağımın titrediği insanlarla tanıştıktan sonra aşırı derecede sıradan bir ilişkim oluyor. Ben de sevmeyi sevmek tabirini kullanıyorum hep bu konudan bahsederken. Bu bı alışkanlık olabilir. O ilk andaki heyecanı yaşamak aşkı yaşamaktan daha kolay ve daha masrafsız olarak görünebilir ve hissettirebilir insana. Ayrıca o ilk an hissettiklerini hissetmek için böyle bir insana dönüşmüş olabilirsin, yani bunu alışkanlık edinmiş olabilirsin. Bence kötü bı alışkanlık ve normal olmamalı. Bana normal gelmiyor.
0
