Ablam her zaman herkes evlenmek zorunda değil, evlilik mutlaka herkesin ulaşması gereken bir evre değil, bi gün evlenmek isteyebileceğim biri karşıma çıkarsa düşünürüm ama ortalarda evlenmem lazım koca bulun bana diye aranmam der.

Bu arada 'evlenemeyen' aşağılayıcı olmuş biraz. Sanki yana yakıla koca arayıp bulamayıp evde kalmış gibi, kadının tek amacı evlenmekmiş gibi :/

Benim anlayamadığım bir şey var. Mesela insanlar evlenmek istiyorum diyor ama etrafta sevgili yok. Evlenmek bence ancak ve ancak uygun insan olursa karar verilecek bir şey yoksa kafadan karar verip ben evlencem demek çok sağlıksız.
Sevdiğin olur ben aile kurmak istiyorum dersin kurarsın.
Benimde ablam doktorda, kız kanser ve genetik üzerine deneyler yapıyor.daha önce hızlı ve kolay pankreas testi kiti ürettiler. Dünyaya insanlığa faydalı şeyler için gece gündüz çalışıyor. Hala aptal akrabalar evlilik yok diye aşağalama peşinde. Yıllardır onun temposunda ve azmin çalışan

Bir insanın evlenmemsi normal bence. Artık evlenememek diye bir şeyi konuşmayalım. Evlenmek isteyen gider bulur evlenir ama mantıklı olan bu değildir. Bizim de istemeye gelmeye çalışan garip insanlar var etrafımızda ama gerek yok.
Ayrıca yıllar önce tinder da şunu denemiştim. Soranlara genetikçiyim diyordum. Direk konuşmalar kesiliyordu. Bankacıyım demek daha kolay, erkekler cidden zeki kadınlardan korkuyor.

@ fasulyek siz de burada bir sınıflandırma ve aşağılama yapmıyor musunuz? Genetikçiyim diyordum kesiliyordu bankacı demek daha kolay. Bankacılar gerizekalı mı oluyor o zaman?

Hayır kesinlikle bu değil. Genetikçi diyince bu kadar adamın kaçması garip gelmişti. O yüzden yazdım yoksa öyle değil. O bankacı daha zeki de olabilir ama genetik adamları garip bir şekilde korkutup kaçırdı. Meraktan yapmıştım çünkü ablam söylemişti, yeni biriyle tanışıyorum karşımdakiyle güzel güzel konuşuyorum sonra meslek soruluyor, ortam sessizleşiyor demişti.
Benim işim direk aşağılanabiliniyor. Sanatçıyım ve ayrıca bir zanaat kolunda kendi atölyem var. Bana da he canım he he tavrıyla geliyorlar. Yıllarca uğraştığım zanaat ile ya da resimle ilgili o kadar saçma sapan şeylerle geliyorlar ki inanamazsın. Sergi açtın noldu para yok sizin işlerde, düzenli gelir skk :). Bir mühendis vs ise sanatla uğraşan aptal ama güzel kız ön yargısı bile var( bunu yapan fazla sayıda mühendis ile karşılaştığım için söylüyorum yoksa genelleme yapmak istemiyorum, sanatla ilgilenen mühendiler de var. Eb ark. İtü idi komple atölye kurma sürecim de bana normal işe girmediğim için şımarıksın demişti kendi ark. ??!!! Ekmeğe tuz basıp yediğim dönemdi hemde)Sanki biz hiç faydalı bir şey üretmiyoruz. Kafamız basmıyor.
Kısaca anlatmak istediğim insanların mesleklere karşı saçma ön yargıları var ve ona göre davranışları şekilleniyor.

Ben bekar olmayı seçmedim. Seçimle olmadı ama evlensem o da seçimle olmazdı.

8 senelik bir erkek arkadaşım vardı, 22-23 yaşındayken birlikteliğe başlamıştık. Teklif vardı, hemen hemen her şey vardı, olmayan önemli şeyler vardı ve benim upuzun ilişki tecrübem yoktu. 1 küsur yıllık tecrübem vardı. Evlenmemek beni rahatsız etmiyordu, evlenme düşüncesi de mutluluk hissettirmiyordu. Hatta "Evlenirsek birbirimizden nefret etmez miyiz, niye evlenelim ki" diye düşünüyordum. Bir şeyler eksikti ama tanımlayamıyordum. Hazır hissedemiyordum bir türlü. Sorun aşk, trku falan değildi. 30-31'imde ayrılmamız da "Evlenmiyorsak ayrılalım" değil de tamamen başka konulardan, hayatta aklıma gelmeyecek bir nedenden oldu. Sonradan başka ilişki ile neyin eksik olduğunu anlamlandırabildim. "Haaa, bu yüzdenmiş. O zaman tabii anlamamışımdır, şimdi zor anlıyorum" dedim.

Hayır, ben bir de milletin niye evlendiğini de anlayamıyordum. "Nesi kötü ki bekarlığın, niye evleniliyor" diyordum.

Özetle, gönül işlerini 30'undan sonra "Heeeaaaa" şeklinde idrak etmekten kaynaklandı. "Evleneyim", "Bekar kalayım" diye seçim yapacak kafa yoktu. Her türlü hazır değilmişim. Umarım şimdi bir şeyler anlamışımdır.

Kotu bir evliliktense iyi bir bekarlik tercih edilir.

traveller +1
şimdi düşünüyorum, hayatıma giren uzunlu/kısalı kimseyle iyi ki evlenmemişim.
bu öyle planlanacak ya da "birini bulmuşken evleneyim de, evlenmiş olayım" denecek bir şey değil.

ne zaman aşık olurum ve karşımdaki de mantıklı bir seçim gibi görünür, o zaman üç ay içinde bile evlenirim.

evlenecek kadar aşık olduğum tek bir adam oldu, o da bana aşık değildi :)
bunun dışında çok çok uzun süredir aileden ayrı yaşayan, kendi dünyası olan ve buna değer veren, genetikçi (!) bir kadın olarak benim gibilerin evlilik kararı alması zor, evlenmek bir kenara hayatıma birini çok zor alabiliyorum ben, gerçekten sevecek de gerçekten incelikli bir adam olacak da ölmezsek bahar gelecek. Kısaca ne gerek var? neyimiz eksik? evlenip bir sürü sorumluluk bi dolu terane...aşık olmadığım hiç bir adam için böyle bir şey yapasım gelmiyor.
tek sıkıntı çoocuk isiyorum ben. bir gün gözüm döner evlenirsem bundan olur.

@mcgonagalls evet tam da öyle demek istemiştim.
@niye ama cidden genetikçilere değil lafım. Bir kadın istediği mesleği yapmalı. Sadece insanlardaki ön yargıyı anlatmak istemiştim. Bir de bahsedilen kadın en yakınım da ablam olduğu için ondan örnek verdim. Yoksa genlerimiz size feda olsun :)