TCK 216'da dine hakaret diye bir şey yok.
halkın belli bir kesimini din/dil/ırk/etnik köken üzerinden aşağılamak, halkı kin ve düşmanlığa tahrik etmek gibi şeyler tanımlanmış bu maddede.

dolayısıyla devlet gelip de "tanrı o kadar aciz mi yav, sonuçta hakaret edeni de o yaratmış" gibi düşünemez. devletlerin dini yoktur.
ancak devlet bütün yurttaşların fikir, din ve vicdan özgürlüğünü korumalı, toplumsal barışı bozacak davranışları da engellemelidir. maddeyi tekrar okursanız dediklerimi anlayacaksınız diye tahmin ediyorum.

sanırım siz dediklerimi anlamadınız.

devlet düşünmez, devlet yönlendirilir yönetilir. insanlar tarafından, devlet yerine insanlar(kimisi benden daha akıllı, kimisi daha salak) düşünürler ve uygulanacak kuralları da, devletin yöneleceği stratejiyi de belirlerler. gelişmiş organizmalarda sistem olarak daha sığ halini duyabilirsin esasında.

şöyle biraz daha yardımcı olayım; şimdi mesela ben bu ülkede yaşayanlar çoğunlukla müslüman diye islamdan örnek vereceğim. Velevki islam üzerine kutsal bir kavramla ilgili şahsi fikirlerimi beyan ettim, fikirlerimde zıvanadan çıkmışcasına bir küfür ve hoyratlık da var diyelim. işte burada suç teşkil ediyor. maddenin içeriğiyle ilgilenmeden; mesela halkı kin ve düşmanlığa tahrik ettiğim düşünülüyor yargı sistemi tarafından.

bir de alternatif olarak konuyu biraz daha karmaşıklaştırabilirim sanırım; şöyleki bununla eşdeğer olduğunu düşündüğüm bir suç daha var. o da vatan millet sakarya kısmında. sanırım bülent ersoyu almışlardı ''çocuğumu askere göndermem'' gibi bir yaklaşımında ''askerlikten soğutma'' eylemi için. şimdi bunu şöyle yorumluyorsunuz; devlet kendi gücünü korumak adına bunu yapıyor. işte ben ilk bahsini ettiğim şeyle bunun temel sebebinin aynı olduğunu düşünüyorum. Ama neden suç olduğunu anlayamıyorum

Hukukçu değilim ama sanırım önce din kelimesini çıkarıp "hakaret neden suçtur" diye bakmak lazım. Teknik olarak birisine ana avrat küfrettiğinizde ne o kişiye ne de annesine bir zarar gelmez, yani hakaretin suç olması aslında kendi başına anlamsızdır. Ancak eğer suç kabul edilmese ve cezalandırılmasa idi, insanlar bu konudaki hassasiyetlerinden (ya da zaafları da denilebilir) dolayı kendileri cezalandırmaya kalkışacaklardı. Dolayısıyla toplumun geniş bir kesimince tahammül edilemeyen ve cinayete kadar varabilecek başka suçların işlenmesine neden olabilecek davranışların suç kapsamına alınması, toplum yararı açısından bir gereklilik olabilir. Şimdi buraya din ya da başka bir alt unsuru da ekleseniz, aynı mantıkla düşünülebilir.

İnsanların (dine veya başka bir şeye) hakareti ciddiye almayıp gülüp geçtiği, hatta hakaret edene acıyarak baktığı bir toplum veya zaman diliminde böyle bir suç tanımına da ihtiyaç olmayacaktır doğal olarak.

şöyleki, küfür ve hakarette muhatabına fiziki bir eylem ya da aksiyom halini aldırıyorsun. ondan suç olması doğal.

mesela senin bilmemnaparım diyorsun, fiziksel bir yönelim var. buna gülüp geçmek için o kişiden belirleyici bir şekilde üstün(elit) olman gerekiyor.
ya da gerizekalı diyor; burada da bir durumu betimliyor.

hakaret bu yüzden, ettiğin kişinin şikayetine bağlı olarak suç teşkil eder.

Ama din kısmında, tanrının şikayetçi olması lazım. bu yüzden dine küfrün suç olması benim aklıma yatmıyor.

Ben buna yanıt verdim zaten, tekrar yazayım, eğer dine hakaret suç olmazsa, bu tür davranışlar bireysel veya medya kanalıyla artacak, toplumun bir kesiminde aşırı tepkiye yol açacak, buna bağlı olarak çok daha ağır suçların işlenmesine yol açacaktır. Bunun dışında insanlar öfkelendikleri kişiyi bu yolla tahrik edebileceklerdir. Tabiki insanların bu hassasiyeti göstermelerini rasyonel bulmayabilirsiniz, "sen tanrının avukatı mısın sana ne oluyor?" denilebilir ama bu, pratikte ağır suçların işleneceği, gruplar arasında ayrışma, çatışma ve şiddet yaşanacağı gerçeğini değiştirmiyor. Yasalar mantıklı olmaktan önce toplumsal barışı korumak zorunda, "insan" mantıklı bir varlık değil çünkü.

Birinin anasina kufretmekle dinine kufretmek arasinda bir fark yok bence. Sonucta insanlarin onem verdigi bazi degerler vardir. Annene onem verirsin, dinine onem verirsin, takimina onem verirsin. Ben gercekten gidip annesine bir sey yapmayacagim, o yuzden fiziksel bir mudahale yok. Dinine kufrettiginde de fiziksel bir mudahale yok. Fakat insanlarin deger verdikleri bir kisi, nesne veya olguya hakaret etmek onlari tahrik eder. Tahrik de suca meylettirir.

Din bir yaşam tarzı olarak düşünülebilir, üstte arkadaşın dediği gibi insanın değer verdiği bir şeyi aşağılarsan, yaşam tarzını aşağılarsan bence bireysel olarak da aşağılanmayı yahut ceza görmeyi hak ediyorsun. Bu cezalandırma işini devletin üstlenmesi ise işin daha düzenli yürümesini sağlıyor gibi görünüyor.

dine, bir kişiye, patates kafalılara, gözlüklülere, araba kullanmayanlara, avm'ye gidenler falan hakaret hep suç, çünkü hakaret suç.

hedeften bağımsız olarak, hakaret suç.

hakaret...