@supermatik
adım geçmiş o yüzden cevap vermek istedim.
böyle düşünmekte çok haklısın çünkü durumu yaşamadan önce ben de muhtemelen aynı şeyi derdim. ama genellemelerin ne kadar da yanlış olduğunu fark ediyor insan böyle bir ilişki yaşayınca.
öncelikle "o adam" dediğin kişi benim her şeyden çok sevdiğim sevgilim, neredeyse 2 yıldır da beraberiz ve birbirimiz için yapamayacağımız şey yok. gerçekten yok. bir gün bile ayrı geçirsek çok özlüyoruz birbirimizi, bir bakışımız bile yetiyor her şeyi anlatmaya. bizi tanısan böyle demeyeceğine eminim :) hatta biraz yapışık ikiz gibi olabiliriz, işten arta kalan bütün zamanımızda beraberiz çünkü. ama ne o ne de ben birbirimizden hiç sıkılmadık.
olaya biraz şöyle bakmanı isteyeceğim. diyelim sevgilim 2 sene önce boşanmış olsaydı, sen şimdi bana "seninle de evlenip boşanacak ve yeni sevgili yapacak, çünkü tarih tekerrür" mü diyecektin?
adam ilk evliliğinde aradığı aşkı sevgiyi bulamamış olabilir, kadın dırdırından bıkmış olabilir, ben de pek dırdır eden bir kadın olmadığımdan aradığı huzuru bende bulmuş olabilir. kağıt üzerindeki iki imzaya bu kadar anlam yüklemeyin.
ha yarın öbür gün allah korusun ayrılırsak da normal bir çiftin anlaşamayıp ayrılmasından farklı bir şey olmayacak bu.
nasip kısmet bu işler tabi bilemem şimdiden ama bence biz bir ömür beraber oluruz, ve ömrümüzün sonuna kadar o evli olmaya devam etse bile hiç umurumda olmaz. evli olan onlar ve sevgilimin eşi bile görüşmediği kocasıyla evli kalmayı umursamıyorken beni niye ilgilendirsin ki.
0