fayfim'in dediklerinin yanı sıra, insanlar mutsuz.
aile ilişkileri çok karmaşık.
evlilikler iyi gitmiyor.
çoğu insanın maddi sorunları var.
gelecek kaygısı yaşanıyor.
bunların hepsi sağlık sorunu nedeni.
bir de şu var, yazmayı unutmuşum.
insanlar hasta olmaktan bir anlamda hoşlanıyorlar.
şimdi "ben isteyerek mi kanser oldum?" diyenler çıkmasın, onu demek istemiyorum.
ama bir anlamda, bilinçaltı düzeyde bütün hastalıklar "beni görün, beni sevin, benimle ilgilenin" demek.
kendilerini o hastalıklarla özdeşleştirir birçoğu.
"kanserimin bilmemnesi", "sedefimin şusu/busu" ya da sürekli "ben şeker hastası olduğum için..." tarzı konuşmalar, psikolojik tutunma içerir mesela.
yani o hastalıkla özel olmak, normalde göremediği ilgiyi o hastalık nedeniyle görmeye çalışmak çok tipik şeyler.
insanlara, "ay dur şimdi x'in midesinde bilmemne vardır, o bunu yiyemez, o yüzden şunu yapalım" dedirtmek, özel hissettirir.
bilinç üstünde herkes hastalıktan korkar ve sevmez, ama bilinçaltında mekanizma böyle işliyor.
bu da faktörlerden biri.
0