öncelikle sakin olmanı öneririm :) her şey bir şekilde yoluna girer. önünde askerlik var zaten. o bittikten sonra iş arayacaksın, karşına bir fırsat çıkacak, daha doğrusu o fırsat hep orada duruyor olacak ama onu senin arayıp bulman gerekecek. bu arama süreci başta zor gelecek. hiç olmayacakmış gibi, herkes iyi kötü hayata atılmış, bütün işler kapılmış, bir sen ortada kalmışsın gibi gelecek. ama bikaç sene sonra buraya gelip "yea bizim patron çok vikvik. iş mi değiştirsem?" diye soracaksın :)
şu anda askerliği beklemekten başka bir seçeneğin yok gibi duruyor zaten. mayısa kadar hayatının son bomboş ayları var önünde, bunu değerlendir. ne yapmak istersen, hobilerin neyse onlarla ilgili bir şeyler yap. ben olsam eve ya da psikolog kliniklerine tıkılmaz, açık havada yapacak bir şeyler bulurdum. güneşli havalar ve o işsiz güçsüz/özgür olma hissi bana hep iyi gelmiştir.
0