Bıraktım. Yaşam standardım bir yandan çakıldı, bir yandan yükseldi. Çakıldı, eskisi gibi kazanmıyorum, oturmuş düzenim yok ve sıfırdan başlıyorum her şeye. Türkiye'de uzman olduğum konuda, burada uzman sayılmıyorum, fasulyeden sayılıyorum çünkü. O yüzden, çok daha düşük bir seviyeden başladım, senelerce geri gittim, yeniden öğrenci hayatı ve maaşı ile yaşıyorum ama bittiğinde Türkiye'dekinden daha iyi durumda olacağım.
Bir yandan da hayat standardım yükseldi, sokakta rahat yürüyebiliyorum, kendimi güvende hissediyorum. Ne bileyim, bitaksi rezaleti gibi şeyleri yaşamam için aşırı aşırı şanssız olmam gerekiyor. Trafikte saatler harcamıyorum, sadece dakikalar harcıyorum ve insanları rahatsız eden problemleri gördükçe 'Bunu mu kafana takıyorsun' diye gülesim geliyor.
Barcelona olsa, daha da düşürürüm yaşam standartlarımı, karın tokluğuna çalışırım. Topuklarımı vura vura giderim, eve bile uğramam, şu an oturduğum yerden elimde çantamla havaalanına giderim. En büyük hayalim zaten oraya 200 km uzakta.
0