Sakallı olduğu, cübbe giydiği için dövülen adam mı? Pardon?

cubbe giydigi icin dovulen adama vuranlardan nefret edebiliyor muyuz?
ben görmedim şahsen ama görürsem savunurum kendisini aynı şekilde şort giyen kadını da.

dediklerinin hepsine ben normal olabilir şeklinde yaklaşıyorum.

başlıyorum.

tarihte yapılan birçok katliam var. gönlüm ister ki hepsinin sorumluların en ağır cezayı alsın. hepsi için içim titremiyor, aksine hiçbiri için içim titremiyor zira dışardan bakan birinin, dönemi yaşayaman birinin çok da samimi olarak "ayy ben çok üzülüyorum" demesini yapmacık buluyorum.

sakallı cüppeli olduğu için kim dayak yiyor pardon? ben hiç, sarıklı cüpelli bir adama başkalarının saldrıp dövdüğünü görmedim. ama tam tersini her gün görebiliyoruz neredeyse. ha şunu da diyeyim, sarıklı cüppeli bir adamı sırf giyimi yüzünden birileri döverse de üzülmem.

denize haşema ile giren kadına hoşgörü ile bakmıyorum. gömrüntü olarak iğrenç geliyor. inandığı dine uygun yaşayamıyorsa o benim derdim değil. o kadının gözünde denize bikiniyle giren kadınlar günahkar ve cehennemlikse, benim gözümde de haşemayla giren kadın morondur. serinlemek için evinde duş almalıdır. günahkarlarla aynı denize girmemelidir.

kimsenin cinsel tercihi umrumda olmaz.

insnaları sırf insan oldukları sevemem. sevdiğini iddia eden de bence yalancıdır. insanlar görüşleri fikirleri, başka insanlara olan saygıları vs ile insan olur. ben açık geziyorum diye bana küfreden bir yobazı insna olduğu için seveyim mi? onun fikirlerine saygı mı göstereyim? açık kadına tekme atan adamın neyine saygı göstereyim?

Ben hepsine eşit mesafede hoşgörüyle bakıyor, acılarını eşit mesafede paylaşıyorum. Ama bunu yapanların sayısı Türkiyede malesef bir elin parmaklarını geçmiyor. Bundan dolayı kaybediyoruz zaten.

Bana takilmayin, siz demedim, biz dedim.. Beni yargilamayin beni tanimiyorsunuz. Ayrica ana fikre odaklanalim, ozelestiri yapalim..

@trejemu, sana verilen cevaplara tik koymaman, beğendiğin cevaba tik koyman senin karşı görüşlere olan hoşgörünü mü gösteriyor, yoksa tahammülsüzlüğünü mü?

sorduğun sorular bir matematik sorusu değil. yani kesin cevabı yok. kişiler yorumlar yapmış ve sen sadece bir cevaba tik koymuşsun.
(bkz: Oksimoron)

"Olması gereken"i irdeleyen çok. Fakat "olanın sebepleri"ni sağlıklı ve mantıklı bir şekilde irdeleyen yok.

Her iki uçta niçin böyle tepkiler var? Mesela ben niçin bahserriğin olaylardaki bir Ermeni anne için pek bi yürek acısı çekmiyorum hiç merak ettin mi, insanları hiç tarafsız dinledin mi?

Dinlediysen, doğru bakış açısının ne olduğunu doğru tayin edebildin mi ki dönüp dönüp aynı soruları soranlara bir +1 de senden geliyor? Kendinden emin değilsin ki buraya yazmışsın. Bi yanlışlık var evet.

Sorunu saptamak gerek, sorunun kılıflarını değil. O onu döver bu bunu iter... bi yanlışlık var ki bunlar oluyor. Bi yanlışlık var ki hepimizin arzu ettiği o "olması gereken"ler yaşanmıyor. Peki sence sebebi araştırmak mı daha doğru yoksa davranışları eleştirmek mi...

Arkadaşım bu bahsettiğin uçlarda hep karşıdakine saygısızlık ve samimiyetsizlik mevcuttur. Özellikle de şu bahsettiğin Ermeni anne mevzuu. Genellemek istisnaları yok saymak değildir, genelliyorum: Ermenilerin çoğu ikiyüzlü ve dönek karakterdedirler. Zalimdirler. Koskoca bir millet olarak bu karaktere sahiptirler, istisnaları ayrı tuttuğumu tekrar belirtiyorum. Bu insanların riyakarlık ve dönekliklerinden, zulümlerinden çok çekmiş bir halk olarak, kendi elleriyle insa ettikleri bugünlerin onlara olan doğal etkisinden ötürü üzülemiyorum mesela. Onlar ise bana hiç üzülmüyorlar zaten.

Bikiniliyle haşemalı arasında eşit bir hukuk gözetemiyorum, çünkü ikisinin de birbirinden kalır yanı yok, ikisi de çatışmaya odaklandığı sürece ben kimsenin arasında kendimi yıpratamam. Ben insansam onlar da insan, madem insanlar akıllarını kullansınlar, insanlık etsinler.

Bu iş böyle. Hiçbir şey tek taraflı olarak değerlendirilemez. Tek gerçek ortada saygısızlık ve samimiyetsizlik olduğu. Önemli olan bence bunu sorgulayıp bunu çalışmak.

Beni etiketleyenkere tik yok. Beni tanimiyorsunuz.

özgürlük düşmanlarına özgürlük olmalı mıdır? şayet özgürlük olursa kendi özgürlüğün kısıtlanmaz mı? böyle tuhaf bir ikilem söz konusu.

yalnız şunu eklemeden edemeyeceğim.

"Kosulsuz bir sekilde insanlari sirf insan olduklari icin sevebiliyor musumuz?"

demişsin de tabii ki sevemem. sırf insan olduğu için bir insan sevilir mi yahu? sivas'ta insan yakarken ölen adama panoda yer verilmesi gibi. olacak iş mi bu?

Herkesi ayni ölçüde sevmiyorum.

Ben insan sevmiyorum beni sevmeyeni daha cok sevmiyorum dogal olarak.

ben gandhi değilim ve olamam sanırım. koşulum var o da karşımdakinin bana ve düşüncelerime ne kadar saygı duyduğu, insanlığa önem veriyorum. onca ölüme, göz yaşına ve katliama, kutuplaştırmaya, nefrete, hırsızlığa rağmen gidip de bu insanlara oy veren şahısları sevemem mesela. sevmeye çalıştım ama olmadı. bir yerde patlak veriyor.
onun dışında giyinişi, cinsel kimliği, fiziksel özellikleri, haşeması, başörtüsü, ırkı, dili, dini hiç önemli değil. yeter ki gözünü kan bürümemiş insanlar olsun.

ya hani iyi memleket, millet, ummet, ideoloji vs yoktur iyi insan kotu insan vardir deriz ya iyi insan kotu insan bile yok. ozgur irade sinirli. robot gibi bir seyleriz. sartlarin falan sonucu olarak fikirleri, inanclari, degerleri, inanclari falan olusmus ozunde birbirinin aynisi varliklariz iste.
esit derece uzulemem veya sevemem ama buyuk olcude anlayabiliyorum herkesi ve her grubu.

Krem Peynir +1

Konuyu acan kisi de ayrimci ne yazik ki buyuk bir celiski var ama yine de iyi niyetli gorunuyor. Kendini gelistirmesi gerekli. Potansiyel var.

Tabii ki bir insanı sırf insan olduğu için sevemem.İyi,ahlaklı,vicdanlı olma gibi bir sürü alt koşul var. Ha sen %100 iyi, ahlaklı, vicdanlı mısın dersen elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum,karşımdakini sevebilmem için de hayatını bu ve buna benzer değerler üzerine kurmaya çalışmış olmasını isterim.

Fakat sosyal hayatını, maddi hayatını din üzerine kurmuş insanlarla empati kurup sevebilmem mümkün değil.Dinin maneviyatla ,iç dünya ile ilgili olması gerektiğini düşünüyorum.Diğer türlüsü semavi dinlerde olduğu üzere bir yaşam biçimine, sosyal hayatınızı kontrol eden kurallar bütününe dönüşüyor ve bu da bir şekilde karşı tarafın özgürlük haklarını ihlal etmeye gidiyor.
Zaten islam , coğrafya itibariyle maruz kaldığımız için daha net hissedildiğinden, kendinden olmayanı ezme, yenme,dize getirme üzerine kurulu.Kadına, başka dinden olana hoşgörüsü olmayan bir din.
Bu dini kuralları maddi hayatında uygulayan birine karşı sevgi beslemem mümkün değil zira bir noktada benim özgürlüğümü kısıtlamaya çalışacak.

hayat görüşünü, başka bireylerin hayatları üstünde tahakküm kurmak üzerine temellendiren hiçbir insana üzülmem. hoşgörü ile bakmam. bunlarla mücadele edilmesi gerektiğini savunurum. özgürlük kavramını işine geldiği gibi eğip büken, kendi gibi olmayana tahammülü olmayanı adam yerine koymam. böyle bir insanın benim duruşumu ya da tutarlılığımı sorgulamasına da izin vermem, haddi değil çünkü.

krem peynir+1

Bir ek de ben yapayım: tehcir değil soykırım.

Duyuru sahibinin kurduğu dil bile yeterince ayrımcılık içeriyor ve müdahale etmek için yeterli koşullara sahip. "Beni etiketlemeyin, ay ne kadar ayrımcısınız yha" demagojisi, bunları geçiniz. Nasıl ki bir roman yazarı "tamam kardeşim ben de'yi ki'yi ayırmamışım ama siz üslubuma bakın" diyemiyorsa, bunda da ana soruya odaklanmayı ne hafif tabiriyle lüzumsuz görüyorum.

Liberalizme bile saygım var, bir liberalin herhangi bir konu hakkında ne düşündüğünü bilmek isterim ama sığırca liberalizm, herkesler eşittir deyip meseleyi bağlamından koparmak... İşte bunlara tahammül edemiyorum :)

Çok kısa:
Fikir ayrı şey, eylem ayrı.
Yere çöp atanı, hayvanlara eziyet edeni görürsem tahammül etmem ve uyarırım.
Ama dünyanın düz olduğunu iddia eden birine tahammül eşiğim çok yüksektir.

Tahammül kibirden gelir.
Ben olguları yargılamadan veya uyuşmadan gözlemlerim. Her iki/üç/beş... tarafı okur ve dinlerim. Bu nedenle özeleştri yapmam geremiyor.

Yukarıda verdiğin örnekler inanca ve bilime politika karıştırmanın sonuçlarından başka bişey değil. Paragrafta geçen "nefret, hoşgörü, takdir, kalp titremesi, sevmediğimiz, hoşlanmadığımız, amasız lakinsiz, savunma, bu uğurda aksiyon göstermek, dövülen adam, tekmelenen kız, evlatlarını kaybetmiş anneler..." bana insanlık yönünden iflas etmiş bir sistemin içinde olduğumuzdan başka birşey anlatmıyor. Ne kadar kanıksamışız ki, " bunlar niye oluyor, niye böyle hissdiyoruz, hissetmek zorunda olmayabilir miydik, o zaman nasıl yaşardık" diye sormak aklımıza bile gelmiyor.

@hayat aklini konusacak bir filozof uret'e bir ek yapmak isterim: tahammül aynı zamanda bir tahakküm belirtisidir. "Sizi bir kaşık suda boğardık ama dua edin hoşgörülüyüz" demekten farksızdır.

insanları severim. yobazları sevmem. nokta.

Krem peynir ve mahone'ye niye tik Yok?
Bir de soruyorsunuz tahammül bilmemne diye.

İnsan diye sevemem kimseyi, vicdanı olacak, saygısı olacak bir kere. Aklını kullanmayanı niye seveyim, yobazı niye seveyim, kendi inandığı dine inanmayan herkesi cehennemlik kafir gören dallamayı niye seveyim, kediye köpeğe iğrenç diyen moronu niye seveyim?

Ama sevmiyorum diye de öldürmem. Kimse kimseye karışmasın, kimse kimsenin özgürlüğüne müdahale etmesin, kimse kimseyi rahatsız etmesin istiyorum ben.