ben olsam; üniversite yönetimiyle konuşurdum ilk olarak. onlar aracılığıyla valilik-belediye ile bağlantı kurup, şehrin merkezi bir noktasında tahsis edilecek bir stand/çadır ile, kütüphaneyi halka mal ederdim.
ticaret ve sanayi odası, kooperatifler, birlikler, dernekler, partiler, önde gelen/öne çıkmak isteyen iş adamları("adam" ne zamandan beri "erkek" demek oldu da "iş insanı" deniyor artık?),esnaf, öğrenciler... herkes bu işe girerdi bir ucundan.
çok mu ütopik oldu?
0