Benim var. Üniversiteden beri en yakın arkadaşım ve sevgilisi (bir dönem bana asılan ve aramızda bir şeyler olan) ile aynı ofiste çalışıyorum. İkisiyle de hiç konuşmuyorum, selam sabah hiçbir şey. Sevgilisiyle kontak halinde çalıştığım işleri şanslıyım ki yanıma yeni bir eleman alındı, ona devrettim. Kendisiyle çok mecbur kaldıkça iş için konuşuyorum. Sevgilisini şirket aracı bende olduğu için her sabah almak zorunda kalıyorum,1 saatlik yolu iki yabancı gibi gidiyoruz. Ama ben tüm ipleri koparttım yani, mesela bu arkadaşımın annesi hasta, çok üzülmeme rağmen hiç bir geçmiş olsun vs bile demedim.
Dünyanın en boktan durumu. Zaten iş arıyorum, hayat böyle çekilmez. Konuşmadığım ve hayatımdan çıkarttığım için mutluyum ama her gün aynı ofiste bulunmak zorunda olmak kötü oluyor.
0