tek sorununuz 'kapanmak' eyleminin karşıtının sağını solunu açmak olarak düşünmeniz...

ben kapalı birisi ile arkadaş oluyorum. iyi de anlaştığım arkadaşlarım var. fakat duygusal olarak senin gibi düşünüyorum. çok basit bir nedenim var, hayatımı paylaşacağım birisi ile dünya görüşlerimin az çok örtüşmesini isterim. senin de kendince haklı sebebin var.

@elorelia öyle cevap geleceği için yazdım o kısmı. elbette kapanan insanların karşılığına kapanmayanları ekleyebiliriz.

"ne yani mini etek giyen çok mu modern" tepkilerini düşünerek yazdım.

@belkider benim de sebebim aynı.

-erkekler olmasaydı kadınlar kapanır mıydı?
-kapanmazdı.
-o halde neden başkaları için böyle yaşıyorsun? kendini bildiğin sürece diğerleri ne düşünürse düşünsün.

Kişisel tercihtir, kimse bir şey diyemez.

dünya görüşü bir olmadan birliktelik de sağlıklı olmaz fikrimce. dolayısıyla yerinde bir karar, birbirinizi değiştirmeye çalışmazsınız

"kapananların hepsini geri kafalı görmüyorum"

yoo, ben görüyorum. mantıkla hayatını idame ettiremeyen herkesi geri kafalı ve hatta yarı delirmiş olarak görüyorum. adam/kadın ayın ortadan ikiye yarıldığına, bir adamın bineğe binip göğe uçtuğuna, dünyanın bir yerinde minik yaratıkların (yecüc mecüc) hapsedildiğine falan inanıyor. ben her insanı bir zihin olarak görüyorum ve bu kadar deforme ya da altı yaşındaki bir çocuğunki kadar ham bir zihinle paylaşacak hiçbir şey bulamıyorum haliyle.

@devilred elbette kişisel bir şey ama sorgusuz sualsiz "geri kafalı" olarak görenler var mı diye düşünüyorum ki açıklamalarım böyle olmadığım yönünde bence. :)

Kilit kelime "saygı". Saygı olduktan sonra gerisi kişisel tercihe girer, kimse de geri kafalı göremez.

şimdi erkek olduğun için bunu belki fazla önemsemiyorsun veya somut olarak kapanmak gibi eylem de yok ama aynı şekilde erkeklere getirilen yasak da var o konuda. misal ister tesettürlü, ister tesettürsüz olsun, kimseye o gözle bakmaya hakkın yok. ama nedense ülkemizde ve islam'ın hakim olduğu diğer yerlerde bu sorumluluk nedense hep kadınlara yüklenmiş durumda.


neyse, sadece o konuya açıklık getirmek istemiştim. yoksa, kapalı bir kadının dindar olmayan veya en azından dini hassasiyetleri olmayan bir erkekle evlenmek istememesi kadar normal. ama o kadının tercihi hakkında "yobaz" etiketi kolayca vurulurken, kapalı kadınla evlenmek istemeyenlere karşı susulması tuhafıma gidiyor.

hakkınızdaki görüşlerim olumlu.
gayet mantıklı.

bir şeyi siyasi ya da sosyal anlamda değerlendirmekle, özel hayat için değerlendirmek aynı değil.

bugün türban takma özgürlüğü için yürürsünüz, türban takan arkadaşlarınız olur, ama türban takan bir kadınla sevgili olmak ya da evlenmek istemezsiniz.
yani birlikte olmak istememek, illa onları dışlamak, haksız ya da yanlış görmek anlamına gelmiyor.

ilişkilerde hayat görüşünün örtüşmesi ya da en kötü ihtimalle benzeşmesi önemli.
ama bunun dışında, ciddi ilişkilerde aile yapılarının yakın olması da önemli.
özellikle bizimki gibi on bin çeşit aile yapısının olduğu ülkelerde, bu tip seçimler kendi sınırlarınızı belirlemek açısından önemlidir.

saygı duyuyorum.

Dini sebeplerle kapanan kadın için şahsi düşüncem kendisini bu kadar küçük ve değersiz gören bir dinin parçası olmayı kabul etmesinin üzücülüğü ama yine de herkesin kendi seçimi.
kişisel olarak birlikte olup olmamanız da sizin tercihiniz, herkes birlikte olacağı kişiyi kendi normlarına göre değerlendirir doğal olarak.

ailesi nedeniyle kapanmış çok kişi var. düşünceleri sizin gibi belki ama özgür seçimi olmadığı için kapalı. çoğu kadın da özgür olamıyor bu ülkede. bu bakımdan kapalı ya da açık çok ayırt etmiyorum.

kimse kimseyle olmak zorunda değil. herkesin kriterleri vardır, seninki de buymuş. kimsenin özgürlüğüne müdahale etmediğin sürece senin bileceğin iş.

herkesin hayatına kimse karışamaz.
istediğin gibi bir insan seçme hakkına sahipsiniz. hakkınızdaki görüşüm nötr.

gayet normal.

ben de seninle aynı şekilde düşünüyorum ki gayet de normal bir düşünce şekli bu bence.
insanın kendinden çok farklı dünya görüşüne sahip kişilerle ilgilenmemesi gayet anlaşılabilir bir mesele.
isteyen istediğiyle duygusal bir şeyler yaşar, mühim olan herkese saygı duyabilmek.

Hak veriyorum ben.
Şimdi ne kadar saygı duyarım falan desek de iş ciddiye binince olmuyor maalesef.
Arkadaşlık bile sıkıntılı oluyor (bunu sadece türbanlılar için değil genel olarak dindar insanlar için diyorum).

Türban takan biriyle ilişki yaşamak istememek en doğal hakkın kimseye zorla başını açtırmadığın sürece.
Ben de birinin dindar olduğunu fark ettiğimde içten içe bakışım değişiyor mesela soğuyorum, bunu yansıtma biçimin önemli.

Yalnız değilsin.

her türbanlı bir gün özgürlüğü tadacaktır diyorum. bence denemek lazım. çok da tutucu olmamak lazım. zihniyet çok yobaz olmadıkça.

istemem, hatta hayata bakışı din ekseninde olan hiçkimse ile bir şey yaşamak istemem.

Konudan biraz saparak yazacağım. Annem türbanlı. Yıllarca namaz kılmayanlara kızarak, kin tutarak büyüdüm. Umreye falan gittim. Bu şekilde üniversiteye kadar devam ettim. Tutucu kesimden çok sağlam bağlantılarım oldu. Bir telefona bulamayacağım şey (para, ev, araba, bilet, tatil, silah vs.) yoktu.

Üniversitede parasız kaldım. Ege'de okudum. Babamın işleri çok ters gitti ve battı, birkaç zaman sonra da hayata gözlerini yumdu. Annemden para almadım.
Bir zamanlar küfür ettiğim, dinsiz dediğim adamlardan birinin yanında iş buldum. Adam beni ters köşeye yatırdı, tabir-i caiz ise bugüne kadar beslediğim tüm düşüncelerin içine sıçtı. Ahlak nedir, dürüstlük nedir tekrardan öğrendim. Dinsiz dedim, benden müslüman çıktı. Kitapsız dedim benden daha bilgili çıktı. Ondan sonra değiştim. Çok değiştim.
(...)

İlk sevgilim kapalı bir kızdı. En yakın arkadaşım ile aldattı beni. İkisini birlikte bastım. :) Orada da o örtünün ne boka yaradığını sorgulamaya başladım.
Namusun ne örtüde ne de bacak arasında olduğunu öğrendim. Namus karakterdedir. İnsanlığın, belli kelimeler altında yaşanmadığını, insanlığın içten gelen bir şey olduğunu öğrendim. (ÖR: Müslümanlık, sofilik, sünnilik vs.)
Herkesin dini kendine, herkesin yaptığı Allah ile onun arasında. Beni ilgilendirmez. Bunu öğrendim. İnsanları artık, insanlığı ile değerlendiriyorum.

Kapalı bir insanla birlikte olmam. Duygusal bir şey yaşamam. Gerek yok. Alkol kullanıyorum, eve melek girmez dediğiniz hayvanları hem evde hem de dışarıda besliyorum. Yurt dışına defalarca çıktım, ufkumu açtım. En iyi yaptığım şey ise ailemden ayrıldım. Kendi evimi tuttum. Tek yaşıyorum. Tek yaşamaya başlayınca kendimi tanıdım.

Hakkında ki görüşlerim, doğru yoldasın. Aynen devam kardeşim.
Umarım bu yazdıklarım bir kişiye faydalı olur. Bana yeter.

dini ya da ahlaki meseleler beni cok ilgilendirmiyor. ama pratikte böyle bir iliski mümkün degil. türban, hayatınızın merkezinde olacak. herseye o karar verecek. arkadaslarin bir yere cagirdi, türbanli oldugu icin gitmek istemeyeceksiniz. denize gittiginizde sen yüzeceksin. o her yerde yüzmek istemeyecek. gece disarida iken icinden öpmek geldi. öpemeyeceksin. bütün bunlar, senin ya da onun yüzünden olmayacak. diger insanlar size baktiklarinda sadece türbanı görecekler. kimseye yaranamayacaksiniz, herkes kendi meşrebine göre sizi ve yaptiklarinizi eleştirmek icin bir sebep bulacak. huzurunuz olmayacak.

bir agnostik olarak şu neden namaz kılıyor, bu neden türban takmış diye hiç düşünmedim. arada konuştuğum türbanlı kızlar oluyor. ama türbana gökten zembille inmiş muamelesi yapan tiplere sinir oluyorum. kim ne derse desin türban bir bez parçasıdır. başka da hiçbir şey olamaz.

kişisel tercih +1

ilk kız arkadaşım türbanlıydı, güzel başarılı ve iyi yürekli bir kızdı. ben özellikle türbanlı olsun yada olmasın diye bi kaygıya sahip değildim, ama olanları da anlayabiliyorum, zaten o türbanın amacı da bi yerde bu olabilir. eşim ise müslüman değil. zaman içinde bende ise pek bi değişiklik olmadı.

sorunuza cevap olarak; ortamlarda bu durumdan bahsettiğinizi duysam, konuşulmaya değer bulduğunuza göre, "benim bi kişisel özelliğim de şu şu gerçeklerden veya çıkarımlarımdan dolayı türbanlıları istememek" demek anlamına gelir benim için ve böyle bi düşünce tarzını biraz itici bulurum. bunda da türban kullanan bi kız ile çıkma tecrübesi yaşamadığınız için sözünüz gayet genel geçer, insanları hesaplanabilir basit varlıklara indirgeyici bi yaklaşıma yatkın olduğunuz sonucunu çıkarırım, hoş karşılayabilirim ama hoş bulmam :) bu da bi çıkarım oldu gerçi ama, son karar değil yani, ilk izlenim.

hakkında bisey dusunmedık, ınsanların bırlıkte olmak ıstedıklerı kısı hakkında ısteklerı kendını baglar.

kımı kel ıstemez, kımı zayıf, kımı fakır, kımı egıtımsız. adam kel dıye ne olacak mesela dı mı ama ınsanın elınde degıl kımı sevmez, normal yanı bunlar. hele bızım gıbı 3. sınıf dunya ulkelerınde. onyargılar, sartlı sevmeler.

erkek yuzunden kapanmak konusundakı yuzeysel dın algısını da secmek kendı secımın.

kımse kımseye kızamaz yanı kısacası bu gıbı konularda. bence de bunu fark ettıysen boyle secımler yapmamalısın.