[]
Dertlerimi konuşmayı seviyorum
Suan kendimi tam olarak ozgur ve bagimsiz hissetmedigimden dolayi surekli dertlerimi konusma istegi doguyor icimde. Dun aile baskisi diye bi baslik acmistim ve ozellikle de bu mesele; her gun oturup saatlerimi bu meseleye kafa yormakla gecirebilirim. Yani kimi zaman mahkum psikolojisiyle, kimi zaman hayat aklini sorgulayan bi filozof hevesiyle bu meselelere egilim gosteriyorum. Herkesin bi derdi var elbet ama benim tek ve en buyuk; hur bi insan olma yolunda. Dun psikologa gitmek cozum olur mu? diyordum. Gideyim mi, ne dersiniz?
Niye psikoloğa gidesin ki?
Özgür olmaya çalışmak, bunu dert edinmek hastalık mı?
Özgür olmaya çalışmak, bunu dert edinmek hastalık mı?
- buff
(17.01.17 00:31:52)
@buff degil bence de. fazla kafa yoruyorum sanirim. bi de anlattigim kimseden bekledigim geri donusu alamadigim icin, surekli yeni birilerine anlatma ihtiyaci duyuyorum.
- the feel good (17.01.17 00:38:06)
Bence kendine kendin gibi bir arkadaş bul ve onunla dertleş. Psikologlar dinleme işini bedava yapmıyorlar. Devlet hastanesinde zaten psikolog öyle çok uzun dinlemez. Ki dinleyecek olsa da amaç tanı koymak ve sorunları çözmek olur. Dertlerin teknik olarak bir yere bağlanması lazım. Bu işi hobi olarak yapıyorum diyorsan en bedava yol arkadaş bulmak.
- dissendium (17.01.17 00:47:58)
@dissendium aynen oyle bi arkadasa ihtiyacim var, sosyal cevremde kimse bunu paylasabilecek gibi degil. boyle bi durumu varsa da bu problemi benim algiladigim gibi algilayip o sekilde yorumlayacak vaziyette degiller.
- the feel good (17.01.17 00:53:15)
Arkadaş bul diyorlar ama ben yakın çevredeki arkadaşlara ailevi sorunları sık sık anlatma taraftarı değilim. Bi süre sonra "sorunlu aileli kişi" etiketini kazanmış olursun ve mesela sen yaptığın herhangi bir şeyi, başardığın bi şeyi keyifle, heyecanla anlatırken "ee ailen sorun çıkartmadı mı?!" sorusuyla karşılaşırsın hep.
Sana bi teklif getirirken aileni düşünüp vazgeçicekler sen arada kalma diye. Aileyle sorunları aştığınızda bile arkadaşlarının aklında hep böyle sıkıntılı kalacak.
Bi de anlamıyolar ki tam olarak... En iyi anlayanlar aynı ailede büyüyenler oluyor yani kardeş veya kuzen(tabi dedikodu çıkartmayacaklarına güveniyorsan). Diğerleri öyle dinleyip kafa sallar sadece.
Psikologa gitmeni gerektirecek bişey yok bence, dün de okumuştum yazdıklarını. Hepimiz özgür olmak, en azından ihtiyaç duyduğumuzda yalnız kalabilmek ve hesap vermeden yaşamak istiyoruz. Ama çoğumuz buna hayatı boyunca erişemiyor. Kabullenip bi süre içe kapanıp sonra keyif almaya çalışmak bence daha doğru. Zevk almaya bakıcaksın biraz pollyanna olucaksın :))
Sana bi teklif getirirken aileni düşünüp vazgeçicekler sen arada kalma diye. Aileyle sorunları aştığınızda bile arkadaşlarının aklında hep böyle sıkıntılı kalacak.
Bi de anlamıyolar ki tam olarak... En iyi anlayanlar aynı ailede büyüyenler oluyor yani kardeş veya kuzen(tabi dedikodu çıkartmayacaklarına güveniyorsan). Diğerleri öyle dinleyip kafa sallar sadece.
Psikologa gitmeni gerektirecek bişey yok bence, dün de okumuştum yazdıklarını. Hepimiz özgür olmak, en azından ihtiyaç duyduğumuzda yalnız kalabilmek ve hesap vermeden yaşamak istiyoruz. Ama çoğumuz buna hayatı boyunca erişemiyor. Kabullenip bi süre içe kapanıp sonra keyif almaya çalışmak bence daha doğru. Zevk almaya bakıcaksın biraz pollyanna olucaksın :))
- megalomaniac
(17.01.17 01:32:03)
1
