Erkeğe hizmet etmek fıtratımda yok.

~ bi de üstüne çalışıp kazandığın parayı adamın eline saymak, bunu demeyi unutmuşum bak. Hizmet edeceksin bi de üstüne para vereceksin asdgs tam bir fail

evlenmeyi erkeğe hizmet etmek olarak algılayan kızlar yüzünden.

ben de bütün ay çalıştığım parayı bir kadına yedirmek istemediğim için evlenmiyorum zaten.

Çocuk sahibi olmak ve düzgün bir aile kurmak her insanın hayalidir. Ancak evlilik gibi hayatın en önemli kararını almak için eş adayını en az onun kendisini tanıdığı kadar tanımak gerekir. Çevremde o kadar insan var ki canım,cicim ayları bittikten sonra devamlı kavga eden ve makinalı tüfek gibi gelen seni meğerse hiç tanımamışım lafları...

Benim yaşlarımda 10 tanıdığım varsa 6'sı evlendikten sonra 3 sene içinde boşandılar, 4'ü de ya ayrı yaşıyor, ya boşanma aşamasındalar, ya da ite-kaka evliliklerini yürütmeye çalışıyorlar. Böyle evlilikleri görünce de karşına çıkan kızları çok daha detaylı bir şekilde analiz etmek zorunda kalıyorsun ve kafandaki soru işaretleri artınca çok daha rahat bir şekilde ; bu kızla olmaz diyebiliyorsun.

Erkeklerde sadece maddiyata önem veren o kadar çok kız var ki akıl alır gibi değil maalesef.

Bir insanla bir ömür geçirecek olmak, kopmak isteyince binbir sıkıntı çıkması, hayatının gerisinin şekillendiğini düşünmek beni korkutuyor.

Çocukları sevmiyorum. Hatta nefret ediyorum ben galiba çocuklardan. Çocuk asla bir sebep olamaz yani benim için çünkü gerçekten ne çocuklara en ufacık sevgim var ne de hayatımı bir çocuk üzerine inşa edebilecek bir yapım.

Bunun dışında insanlardan çok kolay sıkılıyorum ben. Hayatımın uzun bir döneminde varlığından bile haberdar olmadığım bir insanla bir ömür boyu sürekli birlikte olmak, bazen bazı zorunluluklar ve çok fazla sorumluluk altında kalmak da asla istemeyeceğim şeyler. Zaten şimdi aileme falan da bir bağlılığım yok öyle, aile olma fikri beni hiç cezbetmiyor aksine boğuyor.

Yani daha çok dezavantajını sayabilirim evliliğin ama gerçekten pek bir avantajı gelmedi aklıma. Anca inanılmaz derecede aşık olurum falan bu geçerli bir sebep olabilir ama o aşkın da uzun süre devam edeceğine asla inanmıyorum. Bu yüzden gerçekten evlenmek için içimde ufacık bir istek uyandırabilecek hiçbir şey gelmiyor aklıma yıllardır.

çocuk sahibi ve bir aile sahibi olmak kötü değil ama iyi bir şey diye; mutlaka herkes bu iyi şeyi "seçmek", "tercih etmek", "deneyimlemek" zorunda mı? Çocuk ve aile bir tercihten ibaret değil mi? herkes bu yaşam tarzını benimsemek zorunda mı?

böyle düşünürsek sorunuza cevap olur bence.

Çünkü marjinal bir eylem değil, yasak falan olsa millet hücüm eder. Toplum onlara dayattığı için millet ısrarla kendini haklı çıkaran bahanelerin arkasına saklanıyor. Saydıkları her şeyi evli iken de yapabilir gayet insanlar. Ben bekarım şahsen evlilik zamanı gelince olur elbet hatun iş bulsa aslında yaza da olabilir. Neyse efenim bırakın isteyen evlensin isteyen bekar devam etsin.

Evlenmek, eğer kafana göre birine denk gelirsen, kötü bir şey değil ama çocuk sahibi olmak benim başıma gelebilecek en kötü şey. Çocuklardan nefret ediyorum.

Düzgün bir aile kurmamış olma ihtimali (biz öyle sanıyoruz ama evlendikten sonra bazı insanlar çok ciddi derecede değişebiliyorlar bunu kastediyorum) yüzünden evlilikten korkuyorum şahsen. Çünkü mesela benim annem babam ve kardeşimin ve teyzemin evlilikleri cidden çok saçma sapan. Huzur yok saygı yok sevgi zaten bu durumda istemesen de bitiyor... çocuklara yazık oluyor eşleri de geçtim... insan ömrünü harcayacağı bir şeyin kötü çıkmasından korkuyor işte...

Ben karşı tarafın annesıydı, babasıydı, kız kardesıydı falan onların bana cıkartacagı sorunlar yüzünden evlenmek istemiyorum. Gereksiz yani.

bireysel sebebim evliliğin gerektirdiği kadar uzun süre tek kişiyle ilişkiyi yürütemeyeceğimi düşünmem. çünkü evlenince "ölüm bizi ayırıncaya dek" gibi bana göre imkansız sözler de vermiş oluyorsun.

kötü bir şey değil tercih meselesi daha çok, yani herhangi bir ürün alırken a markasını b markası kötü olduğu için değil, a kriterlerimize daha uygun olduğu için alıyoruz. evlenmek ve çocuk sahibi olmak şu an benim kriterlerime uymuyor, bi gün gelir de uyarsa ne güzel şey.

ayrıca yukarıda tiklenmemiş cevaplara da katılmadan edemiyorum, evlilik türkiyede biraz farklı algılanıyor çocukluğumuzdan beri değişik görüyoruz. umarım evlenirsem de türk olmayan biriyle türkiye olmayan bir yerde evlenirim.

Kesinlikle evlenmek istemiyorum diye bir sey soylemiyorum ben aslinda ama yine de soruya cevap vermek istedim. Cunku pek evlenmeyi dusunmuyorum.

Cunku bircok kavram gunumuzde anlamini yitiriyor. Evlilik de bunlardan biri bence. Pek cok insan duzgun bir evliligin gerekleri olan cogu seyi artik tasimiyor bana gore. Tasiyanini da bulmasi zor. Benim evlenmek istememe sebebim bu sanirim. Cocuk da istemiyorum pek.

Yani aslinda evlilik seksi mesrulastirmak icin cikarilmis bir sey de olabilir gibi geldi simdi. Gunumuzde bu biraz gereksiz oluyor. Zaten sevgililik gibi bir seye donustu evlilik. Millet sevgilisinden ayrilir gibi bosaniyor esinden. Gunumuzde evlilikte yasanan cogu seyi (seks, birlikte yasamak vs) evlenmeden yasayabilen insanlar var. Bu durumda bu insan neden evlenmeyi tercih etsin ki? Bana da mantiksiz geliyor. Bu insanlar da genelde cocuk yapmaya karar verirse evleniyorlar. (Daha bu kadar genisleyemedik cunku)

Sonuc olarak cocuk sahibi olmak ve duzgun bir aile olmak kotu bir sey degil. Fakat duzgun bir aile kurmak zor iste.

He butun bunlarin disinda bir de bu soruya cevap yazan cogu insanin hic gercekten birini sevmedigini ve medeni bir insan tanimadiklarini dusunmeye basladim.

önce karşı tarafa itici geleceğim ve sonra sevecekler, olmaz olsun öyle sevgi. arkamdan konuşulmasını sevmem. anlayınca da soğurum. evlenip 5 saatte boşandı haberlerindeki gibi olmak istemiyorum. hayır kendime güveniyorum karşı tarafa zor güvenirim.
çocukları uzaktan iyi hallerinde seviyorum. şimdi çocuk istenir şahsımdan. beziydi mamasıydı zor işler.
elimde on tane iş varken önündeki kumandayı istemesi ağırıma gider son olarak da.

istememek değil aslında, bütün o sorumlulukları, sıkıntıları, aileleri, derdi tasayı birlikte göğüsleyebilecek birinin varlığına inanmıyorum açıkçası. yüzde yüz emin olmadan girilecek bir yol değil bu. içine sindirmeden, karşısındakini tam olarak tanımadan, "evlenince düzelir"e güvenenlerin hali de ortada. korkmamak elde değil. bu da bir süre sonra "ben yapamam galiba"ya çıkıyor. soranlara da "istemiyorum" deyip konuyu kapatmak en kolayı.

Yukarida yorum yapan arkadas gibi evliligi erkege hizmet etmek,maasini erkegin eline saymak ya da kadina para yedirmek olarak goruyorsaniz evlenmeyin zaten..artik nasil bi cevrede buyuyup de evliligin boyle bisey oldugu ogretilmisse yazik ve uzucu gercekten..benim evlilik anlayisim bu degil..sevdigin ve hayatini beraber surdurme karari aldigin kisiyle, beraber temizlik de yapabilirsin, beraber yemek de yapabilirsin, ev islerinde kadin erkek gorevi diye ayrim olmamali.boyle dusunen de bir cok kisi var..ha tek eslilik gibi bi kavramin yoktur ya da baska nedenlerle istemezsin anlarim..ama yukardaki gerekce gercekten tam bi beyin tutulmasi

Yeri geliyor aileme bile tahammül edemiyorum sıkılıp bunalıyorum, başka birini kaldırabilir miyim bilmiyorum.
Kafanın uyduğu ve beraberken sıkılmayacağın biriyle evlenmek gayet güzel bir şey tabii ki ama ben şahsım için öyle biri olduğunu düşünmüyorum.

Çocuk meselesine gelirsek 1 tane olsun isterim herhalde ama onun için yeterli maddi durumum yok, köşede iyi bir birikimim olmadan asla çocuk doğurmayı düşünmem.

öncelikle evlilik demek ego butonunu aşağıya çekmek demek..yani cool bir insan olman lazım evlilikte. ne egonu yoketmelisin ne de göklere çıkarmalısın ki bu saygıyı da büyütür..kimisi " nasılsa sevgililik var evlenip ne yapacağım diyor ". bu kısa vadede doğru ama uzun vadede yanlış bir düşünce..her gün yeni bir sevgiliyle olduğunu düşün. her gün biriylesin ama bu hep böyle mi gidecek?... evlilik tutkuyu, sevgiyi, aşkı, saygıyı ve fedakarlığı tek bir potada eriten bir şey, harikulade birşey..

Beyin tutulması arayan yukarılardaki pempiş hayalleri okuyabilir. Yukarıda yorum yapan arkadaş gibi evliliği cicim aylarından ibaret zannediyorsanız evlenin, duvara tosladığınızda durumu idrak edersiniz.

Başkalarının tercihlerine ve katılmadığınız fikirlere saygı duyamayacak kadar kültürden uzak bi çizginiz varsa, evlenin ama en azından üremeyin. İnsanlık için çok yararlı olacaktır bu.

İnsan en azından çevresindeki evlilikleri gözlemler, 20-30 yıllık evli akrabaların/arkadaşların evliliklerini mesela. İki taraf da işten yorgun geldiğinde hangi taraf yemeği hazırlıyor? her sabah kim kahvaltı hazırlıyor? iki kişinin yaşadığı evi kim silip süpürüyor? Hangi taraf 40 yılın başı "işin ucundan" tutuyor ve bunu 'yardım'dan sayıyor? Sorun teyzelerinize halalarınıza yengelerinize.

Aldığı maaşı bilmeyen kadın var, kocası her ay başı erkenden kendi hesabına aktarıyor ve kadın bir şey alacağı zaman kırk kere düşünüyor. Kendi kazandığı para ha.

Çok fazla pembe dizi / romantik komedi izlememek lazım. Biraz hayata karışın.

Çocuk sahibi olmak kötü bir şey mi demiş, onu da cevaplayayım. Her evlenenin çocuğu olmuyor biliyor musun :)

Bu dünyaya günahsız çocuğu neden getireyim ben? Manyak mıyım?

Biraz hayata karışmak, senin vermiş olduğun uç örnekleri haklı çıkarmıyor sayın yazar.