Müzakere, pazarlık yeteneğim sıfır. Biri bana 'Şunu şöyle yapacaksın' dese, onu öyle kabul ederim. Bazen umrumda olmadan, bazen istemeye istemeye ama beceremiyorum karşı koymayı. 'O da böyle bir insan. Onun yerinde olsam ben de öyle isterdim' deyip haklı bulabiliyorum. Bir fıkra var; halk Nasreddin Hoca'dan Timur'la konuşmasını ve Timur'un ekinlerine zarar veren fillerini kendi arazilerinden çekmesini söylemesini isterler ama Nasreddin Hoca müzakereden çıktığında 'Timur on fil daha gönderiyor, o noktada anlaştık' gibi bir şey der. Benim de tam öyle; filleri çekmesini istemeye giderken on ekstra fille çıkarım oradan.Gerçi Nasreddin Hoca kasıtlı yapmıştı onu ama benimki kasıtsız öyle olur.
Bir de şarkı söyleyebilmeyi çok isterdim. Bir kere şarkı söylüyordum da, abim 'Ne güzel şiir okuyorsun' dedi. Gerçi çoğu insan 'Normal insan gibi şarkı söylüyorsun. Tamam, fazladan bir yetenek yok ama öyle şiir falan dağil' diyor. O fazladan yetenek olsun isterdim.
Bir de uçak korkum olmasın.
0