Yapmak ve görmek istediğim çok şey var tabii ki! Yaşamayı çok seviyorum. Hatta ötesinde ben öleceğime tüm dünyayı öldürürüm gözümü kırpmadan ama yarın ölürsem de gözüm arkada gitmem. Bakrığım biri yok, hayatı bana bağlı biri yok; bensiz de herkes hayatına devam edebilir birkaç gün üzüldükten sonra. O yüzden, ölecek olsam üzülürüm hayatta istemem ama büyük bir sorun da değil, içim rahat olur. Yapmak istediğim çok şey olması, gözümün arkada kalmasına engel değil. Hayattan zevk aldım ve böyle de sürsün isterim. Kendim için ölümden de korkuyorum çok, uğruna yaşadığım şeyler de var. Ben olmayınca, ortada korkum veya hislerim kalmayacağına göre, annem babamı üzülme süresinin diğer kişilere göre biraz fazla olması dışında kimsenin kaybedecek hiçbir şeyi yok. Bağım bahçem yok "Değerini bilecekler mi" diyeceğim; çocuğum yok "Nasıl büyüyecek" dediğim, dünyanın en zekisi değilim 'Kansere çare bulacaktım, yarım kaldı' diyeyim; benden gayrı kime ne! Millete ne benim hayallerimden, niye arkada kalanlar benimle ve hayallerimle ilgilensinler ki! Niye gözüm arkada kalsın.
0