allaha kul köpek olmak çok saçma bir tabir. yazı çok bayık atlayarak okudum da biz kul değil tanrı'nın çocuklarıyız.

'köpek olma' ve inanmanın gerekliliği kısımları hariç katılıyorum.

kıtmir olmak tabirini öztürkçeye çevirerek kullanınca köpek gibi bir tabir çıkmış. ben yadırgamadım. samimi bir cevap olmuş. ben tatmin oldum.

%99 katılıyorum. Kalan %1'e de, anlamadığım bir yer olabilir diyerek açık kapı bıraktım. Anladığım kadarıyla böyle.

Benim kendi hayat serüvenim içinde yaşayıp gördüklerim de beni aynı noktaya ve aynı görüşlere getirdi. Fakat benim Allah'a iman etme sebebim tam da yazarın kul köpek olma anlayışı. Ben de aynı şekilde düşünüyorum, çünkü tam olarak böyle olduğunu her seferinde gözlerimle görüyorum. Mesela daha az önce bir akrabayla kavga ettik ve arada yeni ameliyat olmuş olan annesi çok fena yıprandı. O kişi resmen çirkeflik ediyor, çingeneler bu derece yırtık değiller yani. Sonra benim acaip dindar olan anneannemin, Allah'ın akrabalık konusundaki emrine olan düşkünlüğü geldi aklıma. Akrabanızla bağınızı koparmayın gibi bir emir, tam olarak hatırlamıyorum.

İçimden reddettim. Dedim ki Allah insana hem müslüman ol diyecek hem onu elin kötü niyetli gayrimüslimlerine ezdirmeyecek, hem de kötü niyetli akrabasına ezdirecek öyle mi? Allah adaletsiz değil dedim.

Gerçekten de akraba kelimesi "yakınlar" demektir, kan bağı olanlar demek değildir. Ona bu anlamı biz yükledik. Kelimelerle uğraşınca sonuçlar böyle değişiyor işte. Bana zararı olan biriyle niçin iletişimde olayım ki. Barış huzur güven için iletişimin kesilmesi en doğrusudur, çatışmaktansa.

Yani Mustafa Öztürk doğru düşünüyor diye düşünüyorum. Şimdilik, anlayabildiğim kadarıyla.

yazan adam bir deist, bir edip yüksel ve bir yaşar nuri karışımı resmen. acayip. böyle herifler kendi içinde çok çelişki barındırır, araştırmak lazım bu arkadaş neleri demiş de sonra tam tersini söylemiş. yazı da boş beleş bi yazı, hiç bir anlamı yok. daha yazanın ne olduğu belli değil. adam peygambere ismiyle hitap ediyor.

Ek:

Sadece bu okuduğumuz yazıyla ilgili olarak doğru düşünüyor dedim. Başka görüşlerini bilmem tanınmam etmem bu adamı.

yazıyı, haklı mı haksız mı? bakış açısıyla okumadım. çünkü tanrı'ya inanırsan vardır, inanmazsan yoktur. iki durumda da karşı tezi çürüten açıklamalar üretebilirsin zihninde mantıksal temele oturtarak.

ben ifade ediş biçimine bakarak okudum, genelde ''ben öyle olduğunu düüşünüyorum'' dili var, karşı taraf şüphe içinde ve ikna edilmek için bekliyor, bu durumda bu dili kullanması adamın konuşma, üslup ve dil konusunda ''birazcık'' işi bilen biri olduğu kanaatine vardım, tanıdığım birisi değil.

cevapta zayıf nokta olarak şu var; soruyu soran kişi, din dediğimiz şey coğrafi kültür yansıması gibi bir şeylerden bahsetmiş, cevap olarak evet doğru arap motifleri çok fazla karşımıza çıkar demiş, sadece son kısımda ama islam'da, kur'anda tüm insanlığa uyacak bir sürü şey var demiş. ben soruyu soran olsam, yani o durumda olsam, bu cevap ile kur'an araplara gönderilmiş veya birisi otorup yazmış, ilahi kaynaklı değil fikrine doğru giderim, aklında böyle bir şey yoksa bile o açıklama ikna etmek yerine o yöne götürür.

bir de şu allah'ın köpeği olmak çok beceriksizce bir tarif. sadakat, itaat kelimesini kullanmak varken temiz temiz, bu lafı kullanmak ters tepebilir (soruyu soran tıpçıyı ikna açısından)

çok şey konuşup hiçbir şey söylememe, genelde keskin ifadeler kullanmaktan kaçınma, yahudi teologlar, yabancı literatür ve yazardan örnek verme gibi gibi şeyler kullandığı için iyi kötü yazmayı biliyor. yoksa içerik olarak dediğim gibi, inanmayan biri bu yazıyı okuyup imana gelmez veya şüpheleri gitmez. ama adamdan beni ikna et yazısı istenmiş o da yazmış. çok da eleştiremiyorum.