[]
umutsuzluğa karşı nasıl bir çözüm üretilebilir?
21 yaşındayım. geleceğe dair hiç umudum yok. derslerim gayet yerinde ama ne istediysem olmadı şu hayatta. geçenlerde dernekten bi ablaya aynını dedim, daha yaşın kaç ki, geleceğe umutla bakman lazım dedi. yani öyle kuru kuruya yol göstermek olmuyor. bunun yaşı da yok bana kalırsa. seven birkaç kişi var onun dışındaki insanlar da öyle oldukları için oradalar.
en son dostoyevski/yer altından notlar kitabını okudum. öyle çaresiz bir zamanda okudum ki, kitabı okuyanlar bilir; iyice dibe battım. psikolojimi bozdu kitap. Bozuk psikoloji ne kadar bozulabilirse.
çevremde bir sürü insan şiddete meyilli. kimse omuz attıktan sonra, çarpıştıktan sonra pardon demiyor, kimse metrodan inenlere yol vermiyor, kimse sizin acınız olduğunu bildiği konuda konuşmamaya özen göstermiyor. Sürekli insanlarda gösteriş meraklılığı. Toplumun kurbanları, sırf annesi şunu şunu yap dediği için özgürlüğünden olan bir sürü insan. Yürüyen merdivende solda bekleyenler, sigarayı otobüs sırasında içenler, o kadar aramama rağmen bir kez geri dönüş yapıp, bir kere aklına gelip merhaba bugün de ben arayım dedim; nasılsın demeyenler, televizyona bağımlı olanlar, telefonsuz yaşayamam diyenler, eski fotoğraflara saygısı olmayanlar, yapılan bir işe "mal mısın aq" diye cevap verenler, sallanmayınca, iplenmeyince kendine çeki düzen verip gerisin geri size özen ve saygı göstermeye başlayanlar. çözdüm ben insanları da onlarla oynamak istemediğimden dolayı böyle umutsuzum. gücüm yok, arkamda duracak iki insan yok. yahu amaaaan. sizce nasıl olur bu durum? nasıl atlatırım bunu? psikolog demeyin, aradım demin 400 lira dedi. yok o kadar param.
en son dostoyevski/yer altından notlar kitabını okudum. öyle çaresiz bir zamanda okudum ki, kitabı okuyanlar bilir; iyice dibe battım. psikolojimi bozdu kitap. Bozuk psikoloji ne kadar bozulabilirse.
çevremde bir sürü insan şiddete meyilli. kimse omuz attıktan sonra, çarpıştıktan sonra pardon demiyor, kimse metrodan inenlere yol vermiyor, kimse sizin acınız olduğunu bildiği konuda konuşmamaya özen göstermiyor. Sürekli insanlarda gösteriş meraklılığı. Toplumun kurbanları, sırf annesi şunu şunu yap dediği için özgürlüğünden olan bir sürü insan. Yürüyen merdivende solda bekleyenler, sigarayı otobüs sırasında içenler, o kadar aramama rağmen bir kez geri dönüş yapıp, bir kere aklına gelip merhaba bugün de ben arayım dedim; nasılsın demeyenler, televizyona bağımlı olanlar, telefonsuz yaşayamam diyenler, eski fotoğraflara saygısı olmayanlar, yapılan bir işe "mal mısın aq" diye cevap verenler, sallanmayınca, iplenmeyince kendine çeki düzen verip gerisin geri size özen ve saygı göstermeye başlayanlar. çözdüm ben insanları da onlarla oynamak istemediğimden dolayı böyle umutsuzum. gücüm yok, arkamda duracak iki insan yok. yahu amaaaan. sizce nasıl olur bu durum? nasıl atlatırım bunu? psikolog demeyin, aradım demin 400 lira dedi. yok o kadar param.
aslında şöyle sorunlular olarak toplansak konuşsak cidden? sonra filmlerdeki terapiler gibi illegale hikayesini bizimle paylaştığı için teşekkür eder alkışlarız :D çünkü terapiler pahalı ve psikolojik desteğe ihtiyacı olan çok insan var bence. en azından dertleşmek bile iyi gelir.
- black mamba
(04.12.16 23:58:32)
kabullen. boktan bi ulkede - dunyada yasiyorsun.
- kveldulv
(05.12.16 00:05:10)
kendinizi hayatın realitisine alıştırın. gerçekleri kabullenirseniz, ona göre bakış açınız oluşur.
- evimin paspasi (05.12.16 00:07:22)
@black mamba
ankaradaysan deneyelim. ben ortamı ayarlarım. umutsuz 10 kişi olursak başlarız.
ankaradaysan deneyelim. ben ortamı ayarlarım. umutsuz 10 kişi olursak başlarız.
- illegal yazar (05.12.16 00:08:00)
@kveldulv
@evimin paspasi
kabul etmek istemiyorum. kabullenemiyorum. kabul etmekle ilgili problemlerim var. sanırım intihara meyilliyim. eğer gerçek yaşam buysa ve çocukluğumdaki kadar umursamaz olamazsam asarım kendimi. 3-4 dakika daha acısını çekerim bu dünyanın. 50 yıl daha çekeceğime?
@evimin paspasi
kabul etmek istemiyorum. kabullenemiyorum. kabul etmekle ilgili problemlerim var. sanırım intihara meyilliyim. eğer gerçek yaşam buysa ve çocukluğumdaki kadar umursamaz olamazsam asarım kendimi. 3-4 dakika daha acısını çekerim bu dünyanın. 50 yıl daha çekeceğime?
- illegal yazar (05.12.16 00:10:10)
Psikologluk birşey yok bence anlattıklarında, hepsi çok doğru ve hepimizin her an içinde bulunduğu şeyler.
Oynamak istemiyorsan, kapat kendini. Dahil olma.
Ama aradan biraz zaman geçince bişeyler içini gıdıklayacak, bir insan veya yeni bir tutku ya da farklı bir heves cezbedicek seni. Sen de oynamak isteyeceksin. Sonunda önemli olan, şuan doğru bildiğin insani değerleri kaybetmeden oynayabilmek.
Oynamak istemiyorsan, kapat kendini. Dahil olma.
Ama aradan biraz zaman geçince bişeyler içini gıdıklayacak, bir insan veya yeni bir tutku ya da farklı bir heves cezbedicek seni. Sen de oynamak isteyeceksin. Sonunda önemli olan, şuan doğru bildiğin insani değerleri kaybetmeden oynayabilmek.
- megalomaniac (05.12.16 00:10:26 ~ 00:11:42)
umursamaz olmak lazim herseyi takarsan kafaya isin zor. deistiremezsin bu sikayet ettigin seyleri.. olumlu taraflarini yakala hayatin ve de beklentilerini dusur
- kveldulv (05.12.16 00:15:18)
@megalomaniac
eğer öyle yaparsam kendi saygımı diğeri insanların "insanlık onurlarını" çiğnemiş olurum. zaten çoğu insan gerizekalı. çok rahat edebilirim ama ben köyüme dönmek istiyorum. belki aradağım üst insan kimliğini oralarda bulabilirim. instagramda bulamayacağım kesin!
eğer öyle yaparsam kendi saygımı diğeri insanların "insanlık onurlarını" çiğnemiş olurum. zaten çoğu insan gerizekalı. çok rahat edebilirim ama ben köyüme dönmek istiyorum. belki aradağım üst insan kimliğini oralarda bulabilirim. instagramda bulamayacağım kesin!
- illegal yazar (05.12.16 00:18:34)
@kveldulv
daha zor olan şey umursamamazlığın getirmiş olduğu saygı. insanlar benim bireyliliğime (belki böyle bir şey de yoktur, yani birey diye bir şey) saygı duymaya ve afedersiniz mancırılmaya başlıyorlar. böyle sana daha bi iyi davranıyorlar. ben onu istemiyorum. beni ben olduğum için, duygularımla ve düşüncelerimle var olduğum için dinlesinler istiyorum.
daha zor olan şey umursamamazlığın getirmiş olduğu saygı. insanlar benim bireyliliğime (belki böyle bir şey de yoktur, yani birey diye bir şey) saygı duymaya ve afedersiniz mancırılmaya başlıyorlar. böyle sana daha bi iyi davranıyorlar. ben onu istemiyorum. beni ben olduğum için, duygularımla ve düşüncelerimle var olduğum için dinlesinler istiyorum.
- illegal yazar (05.12.16 00:20:55)
beni siz delirttiniz. bizi sen delirttiler. bizi hep delirtirler
toplum ateştir
toplum hastalık
toplum ateştir
toplum hastalık
- isimsiz uye (05.12.16 01:36:48)
dediklerine katılıyor, endişeni/acılarını anlıyorum, cidden.
aslında gerçekleri bu kadar net gördüğüne göre umut etmenin sadece narkoz gibi yatıştıran bir şey olduğunu, hala kötü olan bu çevreyi, insanları değiştirmediğini görmen lazım. "umudumu koruyorum", "kısmet ya", "neyse", "hayırlısı böyleymiş" gibi ifadeler çaresizliğin adının değiştirilmiş hali sadece. hayat böyle maalesef ve hiçbir zaman değişmeyecek. aksini söylemek ütopik olur zannedersem.
bunu misal dostoyevski'nin ve dönemindeki diğer yazarların yazdığı diğer kitaplardan da anlayabilirsin (kitaplarla içli dışlı olduğunu farz ediyorum). insan ve gidişatı hep eleştirilmiştir. zira hiçbir zaman salt ahlaklı varlık olamadık.
bu arada, seni niye anladığımı söyledim biliyor musun? "yeraltından notlar"ı okuduğumda aynı hisleri daha çok yaşadım. insanların (ben de dahil tabii) ikiyüzlülüğünü, karaktersizliğini, her daim kendisini kusursuz sanarak ortalarda dolanmasını, çaresizliğini ve çelişkilerini daha çok görmeye başladım. şu an tahammülsüzlüğüm çok daha fazla mesela. çünkü aptal insanoğlunun düşüncesizliği yüzünden zor olan hayatı daha çok zorlaştırmasına dayanamıyorum.
bu, kendini övmek gibi olmasın ama ilgili kitapta denildiği gibi ("yemin ederim size baylar fazla bilinçli olmak bir hastalıktır."), bu acıyı bu yüzden çekiyoruz. azınlıktayız ve diğerleri(çoğunluk) tarafından eziliyoruz çünkü.
neyse, işte durum böyleyken "aman her şey şahane olacak :) yeter ki sen iste :) bak, dünyan ne de güzel olacak :)" sözleri tamamen safsatadır bir bakıma.
yeraltından notlar bu yüzden bilinç açan bir kitap ve keşke herkes okusa.
aslında gerçekleri bu kadar net gördüğüne göre umut etmenin sadece narkoz gibi yatıştıran bir şey olduğunu, hala kötü olan bu çevreyi, insanları değiştirmediğini görmen lazım. "umudumu koruyorum", "kısmet ya", "neyse", "hayırlısı böyleymiş" gibi ifadeler çaresizliğin adının değiştirilmiş hali sadece. hayat böyle maalesef ve hiçbir zaman değişmeyecek. aksini söylemek ütopik olur zannedersem.
bunu misal dostoyevski'nin ve dönemindeki diğer yazarların yazdığı diğer kitaplardan da anlayabilirsin (kitaplarla içli dışlı olduğunu farz ediyorum). insan ve gidişatı hep eleştirilmiştir. zira hiçbir zaman salt ahlaklı varlık olamadık.
bu arada, seni niye anladığımı söyledim biliyor musun? "yeraltından notlar"ı okuduğumda aynı hisleri daha çok yaşadım. insanların (ben de dahil tabii) ikiyüzlülüğünü, karaktersizliğini, her daim kendisini kusursuz sanarak ortalarda dolanmasını, çaresizliğini ve çelişkilerini daha çok görmeye başladım. şu an tahammülsüzlüğüm çok daha fazla mesela. çünkü aptal insanoğlunun düşüncesizliği yüzünden zor olan hayatı daha çok zorlaştırmasına dayanamıyorum.
bu, kendini övmek gibi olmasın ama ilgili kitapta denildiği gibi ("yemin ederim size baylar fazla bilinçli olmak bir hastalıktır."), bu acıyı bu yüzden çekiyoruz. azınlıktayız ve diğerleri(çoğunluk) tarafından eziliyoruz çünkü.
neyse, işte durum böyleyken "aman her şey şahane olacak :) yeter ki sen iste :) bak, dünyan ne de güzel olacak :)" sözleri tamamen safsatadır bir bakıma.
yeraltından notlar bu yüzden bilinç açan bir kitap ve keşke herkes okusa.
- m e b (05.12.16 02:02:54 ~ 02:06:05)
umutsuzluğa karşı neden bir çözüm aradığını anlamadım ben, zira umutsuz olmakta sıkıntı yok bence. yalnız, umutsuzluk güçsüz olma anlamına gelmiyor tabii. o güçsüzlüğünün sebebi zaten umutsuzluğu bir sorun olarak görmen. sadece yaşa, geçmişinden pişman ya da geleceğinden kaygılı olmayı bırak. olan biteni daha farklı nasıl yorumlayabileceğini düşün.
- philus (05.12.16 03:08:15)
illegal yazar merhaba tekrardan, peki şunu sorsam sana
yaşadığın bu dünya'da kendi hayatının devam etmesine izin veriyorsun belli bir döngüde. bu da bir kabulleniş aslında, peki bunları kabullenemezsen, neyi kabulleneceksin ? bunlar gerçek ve herkese göre tanım olarak değişebilir ama daha ne kadar farklı olabilir ?
bazılarımız için hayat kolay, bazılarımız için zor... bu da türlü senaryoların olduğunu gösteriyor bizlere. bence sana güzel bir sohbet eden arkadaş lazım. yanlış anlama psikolog falan değil, böyle saatlerce muhabbet edecek.
yaşadığın bu dünya'da kendi hayatının devam etmesine izin veriyorsun belli bir döngüde. bu da bir kabulleniş aslında, peki bunları kabullenemezsen, neyi kabulleneceksin ? bunlar gerçek ve herkese göre tanım olarak değişebilir ama daha ne kadar farklı olabilir ?
bazılarımız için hayat kolay, bazılarımız için zor... bu da türlü senaryoların olduğunu gösteriyor bizlere. bence sana güzel bir sohbet eden arkadaş lazım. yanlış anlama psikolog falan değil, böyle saatlerce muhabbet edecek.
- evimin paspasi (05.12.16 09:32:08)
@m e b
Cahilliğe geri dönüş yapma gibi bir imkani var mı insanoğlunun?
Cahilliğe geri dönüş yapma gibi bir imkani var mı insanoğlunun?
- illegal yazar (05.12.16 10:05:47)
@ evimin paspası
Sırf sıra kendilerine gelecek ve biraz da onlar konuşacak diye birilerine her şeyi anlatamam. Saatlerce.. yazıp kitap olarak bassam da kimse okumaz. Hay lanet.
Sırf sıra kendilerine gelecek ve biraz da onlar konuşacak diye birilerine her şeyi anlatamam. Saatlerce.. yazıp kitap olarak bassam da kimse okumaz. Hay lanet.
- illegal yazar (05.12.16 10:07:37)
her boku takmayacan. fazla sallamayacan. dünyaya bi kere geldiğini ututmayacan. pislik içinde yüzenleri yüzdükleri çukurda bırakmayı öğrenecen. yoluna bakıp çok çalışacan.
türkiye'de insanların gayet nazik, kibar olduğu, selamlaştığı, görece düzgün davrandığı yerler var, kapağı oralara atmaya bak. yaşasın elitizm de, geri kalan hımbıl sürüsü bırak gecekondudan bozma köhnelerde birbirine omuz atsın.
ya da almanya'da hollanda'da falan dayın neyin yok mu, atla git yanlarına. garsonluk falan yap, it gibi çalış, oranın yerlilerinin arasına karış. ne bileyim orada oku, oralı bi kız bul evlen falan, faşist partilere katıl, göçmenlere ölüm falan de, asimile ol git.
türkiye'de insanların gayet nazik, kibar olduğu, selamlaştığı, görece düzgün davrandığı yerler var, kapağı oralara atmaya bak. yaşasın elitizm de, geri kalan hımbıl sürüsü bırak gecekondudan bozma köhnelerde birbirine omuz atsın.
ya da almanya'da hollanda'da falan dayın neyin yok mu, atla git yanlarına. garsonluk falan yap, it gibi çalış, oranın yerlilerinin arasına karış. ne bileyim orada oku, oralı bi kız bul evlen falan, faşist partilere katıl, göçmenlere ölüm falan de, asimile ol git.
- babilbaligi (05.12.16 10:48:25)
@illegal yazar: zannedersem büyük bir meteor düşüp de insanoğlunu yok etmeden mümkün değil.
- m e b (05.12.16 13:40:36)
omuz atıp pardon demeyen otobüs sırasında sigara içen ve diğer çeşitli dalyarak sebebiyle intihar etmek nedir ya?
ülkeden nasıl giderim diye düşün onun için çalış veya iyi para kazanıp istediğini çevrende tutabilecek kadar zengin olmaya bak.
ülkeden nasıl giderim diye düşün onun için çalış veya iyi para kazanıp istediğini çevrende tutabilecek kadar zengin olmaya bak.
- azizakin (05.12.16 14:04:48)
1
