totalstation
Merhabalar, 4. Sınıfta olan bir yeğenim var annesi (ablam olur kendisi) kafayı yemiş durumda. Çocuk zaten çalışkan ama ablam kafayı sıyırmış. Oğlu 82 aldı diye sınavdan oturmuş ağlamış. Çok dusukmus notu. Ben de dedim ki yav ne saçmalıyorsun sen. Bence gayet iyi almış diye söyledim. Çocuğu tehdit ed
Merhabalar, 4. Sınıfta olan bir yeğenim var annesi (ablam olur kendisi) kafayı yemiş durumda. Çocuk zaten çalışkan ama ablam kafayı sıyırmış. Oğlu 82 aldı diye sınavdan oturmuş ağlamış. Çok dusukmus notu. Ben de dedim ki yav ne saçmalıyorsun sen. Bence gayet iyi almış diye söyledim. Çocuğu tehdit ediyor notlarını duzeltmezsen seni etüt merkezine veririm diyor. Bende dedim ki karışma çocuğa onu ben çalıştırırım.
Netekim nasıl calistiracagimi bilmiyorum :D Nasıl yapılmalı ne edilmeli bu çocuk için ? Öğretmen olanlar ya da bu yollarda olanlar yardımcı olabilir mi ?
Not : şimdiki velilerin hepsi kafayı yemiş durumda. 88 notu yüzünden yeğenimin bir arkadaşının annesi herşeyi yasaklamış.
Netekim nasıl calistiracagimi bilmiyorum :D Nasıl yapılmalı ne edilmeli bu çocuk için ? Öğretmen olanlar ya da bu yollarda olanlar yardımcı olabilir mi ?
Not : şimdiki velilerin hepsi kafayı yemiş durumda. 88 notu yüzünden yeğenimin bir arkadaşının annesi herşeyi yasaklamış.
0
Öncelikle sorun yeğeninde değil ablanda. Ablan büyük ihtimalle başkasıyla rekabet halinde (çocuğunun arkadaşının velileriyle, komşularla...)
82 gayet iyi bir puan. 88 ile 100 de 5 oluyor. O ayrı bir vakâ.
Bence çocuğu rahat bırakın. Morpha kampüs var eğitim sitesi fena değil.
82 gayet iyi bir puan. 88 ile 100 de 5 oluyor. O ayrı bir vakâ.
Bence çocuğu rahat bırakın. Morpha kampüs var eğitim sitesi fena değil.
0
Bu konuyla ilgi bir psikoloğun çok güzel bir yazısı vardı, çocuğu 100 alamadı diye yaptığı baskı, bulunduğu ruh hali, çocuk üzerindeki etkisini anlatıyordu. Aradım ama bulamadım.
Çocuk kendisini devamlı yetersiz hissediyor ve bir süre sonra kendisi için değil ailesi için bir şeyler başarmaya şartlanıyordu.
Denk gelirsem yazıya editleyip koyarım buraya.
Çocuk kendisini devamlı yetersiz hissediyor ve bir süre sonra kendisi için değil ailesi için bir şeyler başarmaya şartlanıyordu.
Denk gelirsem yazıya editleyip koyarım buraya.
0
Yegeninizi degil ablanizi calistirin bence, ona farkli aktiviteler bulun, kendini ispatlayabilecegi, takdir gorebilecegi, kendini gelistirebilecegi alanlar tespit edin. Kafayi cocugunun kotu gitmeyen derslerinden uzaklastirmasi icin bir hayati olsun. Belli ki bunlarin eksikligini cocugu ile kapatmaya calisiyor. Ayrica cocugu bir sure daha zorlarsaniz ters tepip tamamen birakabilir dersleri.
0
yani ablan bence aşırı rekabetçi yetiştiriyor yegenini ben bu kadar zorlamaya gerek olduguna inanmıyorum. benim 4. sınıfa giden kardeşim var 65 aldım abi dediğinde getir yanlışlarına bakalım neleri anlamadın deyip gönderiyorum. bırakın çocukluğunu yaşasın çocuk çok kastırmasın.
0
Ablanıza akademik başarının, hayattaki başarıyı belirlemediğini anlatın. Gerçi çocuk geyet başarılı da.
Misal benim eşim (o zamanlar sınıfta kalma vardı) ortaokulda sınıfta kalmış. Matematik öğretmeni annesini çağırmış, bunu okuldan alın, herkes okumak zorunda değil, sanayiye falan verin meslek öğrensin demiş. :) Kadındaki hayal kırıklığına gel.
Ama çok kitap okurmuş eşim, sonra M.Ü. İletişim fak. kazanmış, yüksek lisansını tamamlamış, sevdiği meslek gazeteciliği yapıyor. Kendi kazanıp, bedeli askerlik yapıp ödemiş. Şu an gerçektende kariyer olarak iyi bir yerde.
Bir diğer örnek kuzenim, dayım her zaman bizi birbirimizle kıyaslardı hep rekabet etmemizi isterdi ben sallamazdım tabi, çok başarılı bir eğitim hayatı oldu, ODTÜ çevre mühendisliğini bitirdi kuzenim, bense Ank. DTCF :) Ama özel hayatında bir türü başarıyı yakalayamadı, hiç bir işte düzenli çalışamadı, ya işten çıkarıldı ya da kendi işi beğenmeyip çıktı. Şu an yıllardır işsiz, 36 yaşında, sosyal güvencesi yok ve saçının jöle parasını bile dayım karşılıyor.
Bu örnekleri ablanıza okutun lütfen, ben canlı tanıklarıyım. Önemli olan kendiyle barışık, mutlu çocuklar yetiştirebilmek. gerisi kendiliğinden gelecek, emin olsun. Lütfen çocuğu, kaygılı ve yetersiz hissettirmesin.
Misal benim eşim (o zamanlar sınıfta kalma vardı) ortaokulda sınıfta kalmış. Matematik öğretmeni annesini çağırmış, bunu okuldan alın, herkes okumak zorunda değil, sanayiye falan verin meslek öğrensin demiş. :) Kadındaki hayal kırıklığına gel.
Ama çok kitap okurmuş eşim, sonra M.Ü. İletişim fak. kazanmış, yüksek lisansını tamamlamış, sevdiği meslek gazeteciliği yapıyor. Kendi kazanıp, bedeli askerlik yapıp ödemiş. Şu an gerçektende kariyer olarak iyi bir yerde.
Bir diğer örnek kuzenim, dayım her zaman bizi birbirimizle kıyaslardı hep rekabet etmemizi isterdi ben sallamazdım tabi, çok başarılı bir eğitim hayatı oldu, ODTÜ çevre mühendisliğini bitirdi kuzenim, bense Ank. DTCF :) Ama özel hayatında bir türü başarıyı yakalayamadı, hiç bir işte düzenli çalışamadı, ya işten çıkarıldı ya da kendi işi beğenmeyip çıktı. Şu an yıllardır işsiz, 36 yaşında, sosyal güvencesi yok ve saçının jöle parasını bile dayım karşılıyor.
Bu örnekleri ablanıza okutun lütfen, ben canlı tanıklarıyım. Önemli olan kendiyle barışık, mutlu çocuklar yetiştirebilmek. gerisi kendiliğinden gelecek, emin olsun. Lütfen çocuğu, kaygılı ve yetersiz hissettirmesin.
0
sizin abla yine hatayı çocukta arıyor iyiymiş (çocuğu yetersiz-eksik-suçlu hissettirecek davranışı ve etüt merkeziyle tehdit etmesi büyük hata tabi), ben öğretmenlik yaparken veliler niye çocuğa düşük not (70-80) veriyorsunuz diye gelip öğretmenlere kızıyordu. bence manyak olmamak lazım, ablanıza finlandiyadaki eğitim sistemini ve başarı oranlarını gösterin. çocuklar çocukluğunu yaşasın.
şimdi herkes proje olarak çocuk yetiştiriyor, çocuk okulda süper başarılı olacak çıkınca matematik öğretmeni gelecek, ertesi gün piyano hocası gelecek, hafta sonu basketbola gidecek, çıkışta başka bir hocadan bilmemne dersi alacak diye çocukları salak ediyorlar. eğer bilgisayar bağımlısı falan değilse çocuk oyun oynasın, kitap okusun, çıkarın hava alsın oksijen güneş görsün. evde de hangi derste eksiklerinin ne olduğunu bulup onları tamamlayın yeter.
şimdi herkes proje olarak çocuk yetiştiriyor, çocuk okulda süper başarılı olacak çıkınca matematik öğretmeni gelecek, ertesi gün piyano hocası gelecek, hafta sonu basketbola gidecek, çıkışta başka bir hocadan bilmemne dersi alacak diye çocukları salak ediyorlar. eğer bilgisayar bağımlısı falan değilse çocuk oyun oynasın, kitap okusun, çıkarın hava alsın oksijen güneş görsün. evde de hangi derste eksiklerinin ne olduğunu bulup onları tamamlayın yeter.
0
Biraz geç olacak cevabım ama 82 düşük not. Çünkü bu notlar bizim zamanımızdaki gibi zor sorulardan oluşan testlerin sonucu değil. Eğitim sistemimiz lacivert tonlarında olduğu için yeni sistemde kolay soru soruyorlar 0 yanlış bekliyorlar. 82-88 muhtemelen 20 soruda 2-3 yanlış demektir.
Tabii ki asıl sorun ablanızın bu sonuca ağlayarak, tehdit ederek tepki göstermesi. Bunu bir uyarı olarak dikkate alıp ilave soru çözdürmesi muhtemelen yeterli olacaktı. Okulistik fena değil.
Bütün bu cevaplarım aslında bu berbat sistemin içinde kalmak zorunda olan bir veli olduğum için geliyor. Yoksa ben de isterim çocuğumu Finlandiya'da okutayım, bütün gün oynasın ama bir dolu da şey öğrenmiş olarak gelsin. Sistem değişmedikçe çocukları en az zararla benzerleri içinde en iyi okula sokmaya çalışıyoruz.
Tabii ki asıl sorun ablanızın bu sonuca ağlayarak, tehdit ederek tepki göstermesi. Bunu bir uyarı olarak dikkate alıp ilave soru çözdürmesi muhtemelen yeterli olacaktı. Okulistik fena değil.
Bütün bu cevaplarım aslında bu berbat sistemin içinde kalmak zorunda olan bir veli olduğum için geliyor. Yoksa ben de isterim çocuğumu Finlandiya'da okutayım, bütün gün oynasın ama bir dolu da şey öğrenmiş olarak gelsin. Sistem değişmedikçe çocukları en az zararla benzerleri içinde en iyi okula sokmaya çalışıyoruz.
0
