22, öğrenci. tek derdim para. genelde böyle olmuştur zaten. param olunca bir şey yapacağımdan da değil. sadece param olduğunu ve istediğimi yapabileceğimi bilmek istiyorum. aslında ek olarak iki işim var ama birisinin getirisi az, diğeri de çok düzensiz ve uzun vadede güvenemiyorum. ayrıca biri çooook rahatken ve kimseyle muhatap olmamı gerektirmezken diğerinde çok fazla belirsizlik, yerine göre anlaşmazlık içerebiliyor. yurda çok fazla para veriyorum. eve meve çıkamıyorum çünkü tanıdığım yok, öyle netten bulup biriyle de çıkamıyorum geçimsizin tekiyim, olmuyor. ısınamıyorum, rahat edemiyorum. amk şöyle her ay babasından 500-600 lira harçlık alabilen biri olsaydım o kadar rahat ve mutlu olurdum ki. lisedeyken bana hep "yazları boş durma, çalış, tecrüben olsun" falan diyolardı. huzursuz hissediyodum ben de çalışmadığım için. şimdi "okurken çalışın" diyenlere gtümle gülüyorum. kendi bölümünüzle, geleceğinizle ilgili güzel bi fırsat falan çıkmamışsa ve ihtiyacınız yoksa çalışmayın abi manyak mısınız. gezin, tozun, hiçbi şey yapmayın ya da ama çalışmayın aq ne gereği var. ömür boyu çalışmayacak mısınız zaten.
0