Melankoli depresyona götürür ve evet engeldir, bitirir, zarar verir, geriletir. Melankoliyi hüzün kelimesiyle ifade etmek yanlış ve eksik olur. Hüznün hastalık derecesi denebilir.

Elbette engeldir; hiçbir şeyden keyif alamazsın ve keyif almadıkça başarılı olmak için bir nedenin de kalmaz.

@yaren eğer ki o ruh hali seni mutlu ediyorsa depresyona götürmez.

@fragile neden keyif alamayasın ki? öyle olmakla mutlu olan insanlar da var. ayrıca geçmişte ya da günümüzde adını andığımız birçok kişi mutlu olarak mı başardılar bunu?

Kelime seçimin yanlış bence. Melankoli durumu hüzünden haz alma durumu, haz almak =/= mutlu olmak.

Evet, engeldir. Hepimiz olumlu insanlardan hoşlanıyoruz, her iyi anda bile melankolik olacak bir sebep bulabilen insanlarla aynı ortamda dahi vakit geçirmek zor. Enerjini düşürür çünkü.

www.youtube.com

www.youtube.com

O ruh hali (melankoli) seni mutlu ediyorsa depresyon da seni mutlu eder. Bu da bünyenin mazoşist olduğunu gösterir ve zamanla kendine fiziken de zarar verecek hale gelebilir.

şimdi çok cahilce ve talihsiz yorumlar yapılmış, zaten burada canı sıkılıp tuhaf duyurular açan kitleyi gördüğüm için şaşırmıyorum da, zift gibi ağır bir bilgi kirliliği karşısında konuşmadığımda da kendimi kötü hissediyorum. melankoli, fakat içi boş olmayan; "kişinin kendi iradesiyle arzuladığı ve yetenekleriyle bezediği bir melankoli" ruhun en önemli sırdaşı ve yaratıcılığın kaotik maddesidir. klasik müziğe adını altın harflerle kazımış bestecilerin hayatlarını incelediğinizde göreceğiniz şey pek çoğunun yalnız ve melankolik olduğu, hatta bazılarının delirerek yaşamının son bulduğudur. Bunun en önemli örneği Robert Schumann'dır. Yine bu insanlar düzenli hayatlardan yoksun, çalkantılı gönül ilişkilerine sahiptir. Bu durum müzikle de sınırlı değildir. Plastik sanatların herhangi bir alanında eser verenler için durum yine aynıdır. Çok büyük bir düzensizlik, bohemlik ve melankoli bu insanların hayatlarının özünü oluşturur. -illa sanatçı olmaya da gerek yok, yaşamını belli prensipler üzerine inşaa etmiş kendi kendine yeten ve sorgulayan her insan bir nebze melankolitir.- Ha başarı diyince benim aklıma bu geliyor. Adını tarihe kazımak, 100 sene sonra dahi seni anlamayacak insanların hayatına bile bir şekilde girmek geliyor. Yok bunu değil de, plazada, işyerinde kaşarlaşıp başkalarının arkasından entrikalar çevirerek bir yerlere gelmeyi, adam satmayı, insanları manipüle ederek istediğini almayı, başkalarını kullanıp atmayı kastediyorsan; aylık 3-4 bin liraya bu maymunlukları yapmayı ve izin günlerinde de pek ahlaklı(!) dostlarınla avm starbucksında buluşup mocha eşliğinde dedikodu yapmayı kastediyorsan evet melankoli böyle bir başarıya engeldir. Çünkü melankoli her şeyden önce insanı vicdan sahibi yapar, insanların bakıp geçtiği şeyleri "görmeye" iter, "duymaya" iter. bunları yaptıkça "düşünmeye" sürükler. düşünen insan ise, afaki anlamıyla değil gerçekten eylem olarak düşünen, üretir.

Bu materyalist hayat, yalnızlığı ve hafif mutsuzluğu dahi bir sorun olarak tanımlıyor. Hatta olaki doktora filan gidersen ilaç yazıp seni evine gönderiyor. bu durumla ilgili zamanında şöyle de bir entry yazmıştım.
eksisozluk.com

demem o ki başarıyı nasıl tanımladığına bağlı bu sorunun cevabı. yukarıdaki videoyu da oldukça beğendim. "melankoli hastalık değildir, insan olmanın bir parçasıdır." ne yazık ki bu parçamızı da alıp çıkardılar artık bizden. her an pişmiş kelle gibi sırıtmalı,(yalandan da olsa sırıtmalı), ve prezentabl bir maymun olmalısın diyor materyalist kapital hayatın kuralları, şayet bu düzen içinde başarılı olmak istiyorsan.

Üstte melankoli başarıya engeldir şeklinde bana göre saçma yorumlar yapan arkadaşlar soran kişinin mesleğini ,hangi konuda başarılı olmak istediğini nereden biliyorlar acaba?

Adam belki sanatçı,ressam ,yazar çizer. Müneccim şeyi mi yuttunuz ?

hayır, kendimden biliyorum.

tarihsel bulgular isiginda sevisen adam +1
Sadece bu duyuruya değil, pek çok duyuruya cevap olabilecek nitelikte bir yazı olmuş.

Cevapları ve duyuruyu silmeyin lütfen. Müsait bir Zaman'da okuyacağım

melankoliyi kullanabilecegin bir iş ise değildir, o işlerde %1 falandır.

melankolik uzuuun yıllarım oldu cok derin yazılar yazardım, mutlu bır ınsan yazamaz onları gectı gıttı o yetenek.
sımdı cogu gıbı sanatla alakasız ıslerde calısıyorum melankolıye asla yer yok, prof. bakmak zorundasın hatta hıc bır duyguya yok görevın neyse onu yapıyorsun.