zengin ama yalnız isterdim.

zaten insanın bir sürü dostu olamaz bence. bir sürü tanıdığı olabilir ama dost, arkadaş 2-3 tane olur.

Zengin yalnız kalmaz

allah ikisininde hayırlsını versin diyorum ..

kekoca bir söz paylaşayım

+18 küfür içerir, rahatsız olacaklar gözlerini kaçırsın, biliyorum kaçırmayıp bakacaksınız :

(bkz: paran varsa yancıkta sikin oynar amcıkta)

cevap olmuştur herhalde.

fakir ama yapayalnız birisi olarak tabii ki ilkini tercih ederdim. hatta çok zengin olacağımı bilsem dostlarımı bile satardım amk, parayı aldıktan sonra onları da kafalardım zaten tekrar. gerçi bi dakka lan yapayalnız değil miyim zaten, ne dostu

Şu an fakir ve yalnızım ailem ve sevgilim var sadece. O yüzden zengin ve yalnız olmayı tercih ederim.

Net 1.

tripli soru sormuşsun kardeş, ben de ilk bakınca zengin olıyim ama yalnız olıyim nooolcak der gibi oldum ama kaybedeceklerimi düşününce vazgeçtim. elimdekiyle mutlu olmayı isterim. bugünkü ankette göz dolduran cevabı ben verdim bence, tikimi at gidiyorum bak.

Arası yok mu? O kadar zengin olup para harcamama gerek yok. Ekonomi yapmak beni rahatsız etmez kesinlikle. Eğer açlıktan ağzım kokacak ya da evsiz kalacağım kadar değilse, kendimi geçindirecek kadar kazanırsam zenginliği çok da istemem. Ayın 15'inde aldığım maaşı benim olmayan bir borca yatırıp 17'sinde arpacı kumrusu gibi ne yapacağımı düşündüğüm günler de oldu, cebimde eh biraz para varken arkadaş bulamadığım da. Parasızlıktan bunalına girmedim. Rahat zamanlar değildi, ağladığım oldu ama hiç bunalıma girmedim. Bütün ay bir şey harcayamamak hiç dert değildi. Arkadaşsız kaldığımda bunalıma girdim, bütün gün oturup ağladım. Olay da şuydu: Başka bir ülkeye yeni gitmiştim ve 10 gün pek konuşacak kimse bulamamıştım. Dillerini bilmiyordum. Hayatımda o kadar üzülüp ağladığım az zaman vardır. Bir ay sonra biri beni dışarıya çağırınca o kadar heyecanlandım ki, arkadaş dediğimiz insanın yanında heyecandan dizlerim titredi. Ortaokuldaki ilk sevgili buluşması kadar heyecanlandım. Asla yalnız olmak istemiyorum; içinde olduğum evi ısıtabiliyoraam ve doyacak kadar yemek giriyorsa gerisine çok rahat dayanırım. 5-10 arkadaşım olsun yeter ki. İş yerine geldiğimde bir çay içebileceğim birkaç kişi olsun, tatillerde arayıp buluşabileceğim, yokluğunda özlediğim kişiler olsun yeter ki. Hepsinin kanka olması gerekmez, yanında iki lafın belini kırabileyim. Parasızken konsantre olabiliyorum çalışmaya, hobilere, bir şeylere; arkadaşsız konsantre olamıyorum. İnsana ihtiyacım var bildiğin ekmek-su gibi. Sopsosyal bir insan değilim, kalabalık yerlerde yorulup bunalırım ya da herkesle anlaşamam ama arkadaş diye bir şeyin varlığı çok önemli. Bir de zaten iş kadını da olmak istemiyorum ama beslenememe, ısınamama noktasında artık arkadaşı aramam çok fazla.

1.

şu an fakir ve yalnızım zaten. bari zengin olayım.

ps, mutsuz olacaksam da mercedes koltuğunda mutsuz olayım mk ;_;

1

Fakir ama çok güzel dostları arkadaşları olan biri olmak kesinlikle.

Tabii ki de 1, zengin olduktan sonra insani nabiyim amk. Alayiyla iletisimi keserim zaten..

2

1 cinsi birkaç kişi tanıyorum. Mutlu değiller ve 5 dakika ayaküstü muhabbet ettikleri insanlara bile hemen sırnaşıyolar. Yalnız geziyolar, yalnız içiyolar. İnstagram da türlü türlü mekanlarda yalnız fotoğraflar yüklüyolar. Yazık ben üzülüyorum onlara.

2 benim zaten. Yoruluyorum ama yıkılmadım ayaktayım. Yıkılır gibi olduğumda hemen imdadıma yetişiyorlar zaten.

hem fakirim hem yalnız. ayrıca insanları da sevmem. 1 bana da uygun.

eskiden olsam 2 derdim ama artık o kadar romantik değilim, o kadar kazık yiyince demek ki...

Tahminimce hem fakir hem yalnız insan sorusu bu. Bu durumdaki bi insana bir peri çıkıp gelip "sana dostlar vermemi mi isterdin kamyon kamyon para mı" diye sorsa ve o insan da gelip benden fikir istese ben parayı seçmesini tavsiye ederdim. Dost mevzusu ÇOK karışık iş. İnsan bir defa, ne kaypak olduğunu anlayamayabiliyorsun, sonradan bozulabiliyor, olabiliyor oğlu olabiliyor. Al paranı otur aşağı temiz temiz. O kadar paradan sonra etrafında dostun olmak isteyecek onlarca avane olur zaten. Çekersin alayına siktiri, kasa odana oturur paralarını seversin. En olmadı hayır hasenat yaparsın, yetim yetiştirirsin, birkaç fakir fukara aileyi himayene alırsın. İnsan istedikçe evlerine uğrar bir çayları içer sohbet edersin. İnsandan fayda yok boşver. Para!