en yakın arkadaşım doğduğu günden bu yana kitap okuyor. sadece çocuk kitaplarıda değil üstelik, mesela bebekken beşiğindeyken kendi okuduğu romanı eline alıp hem kendine okuyordu hem bebeğe. şu an 2,5 yaşında, saatlerce kitap okusak sıkılmıyor ve müthiş şekilde kendi kendine zaman geçiriyor çocuk. tabii ki her çocuğun kendi karakteride var, gözlemlemeniz lazım.
kendinizi suçlu hissetme konusuna odaklanmamaya çalışın. öğretilmiş, dayatılmış, ezberletilmiş annelerden olmak zorunda değilsiniz. mutlaka kendinize özel, size özel bir bağ kuruyorsunuzdur siz. ama o kadar şey empoze ediliyor ki, onların etkisiyle "acaba" diyorsunuz bence. bırakın bunları bir kenara, kendinizi dinleyin, bebeğinizi gözlemleyin ve içinizden nasıl geliyorsa öyle ilerleyin...
ayrıca tebrikler, gözünüz aydın :).
0