öncelikle anne değilim, o yüzden tecrübem yok ve bebeğinizin sıkıntısının ne olabileceğini bilemiyorum.
ama özellikle verdiğiniz cevaplarda sizin psikolojinizin daha fena olduğunu, o ağladıkça sizin de ağladığınızı yazmışsınız, bu hususta bir şey demeye geldim. bebekler de, köpekler gibi yanındaki insanın enerjisinden ve psikolojisinden çok etkilenir. örneğin köpek çıldırdığında sahibi de kontrolünü kayberderse köpek zinhar sakinleşmez, yanlışını düzeltmez, hiçbir şey de öğrenemez. yanlış anlamayın tabii ki çocuğunuzu köpeğe benzetmiyorum ama inanın bebeğiniz ağladığında siz de ister istemez kendi pozitif enerjinizi kaybediyor ve negatif enerji yayıyorsanız o bebeğin susacağı varsa da susamaz ki. hayatında en yakın olduğu insan sizsiniz, karnınızda yaklaşık 1 yıl yaşamış bir canlıdan bahsediyoruz, aranızdaki bağın gücü tartışılmaz.
o yüzden diyeceğim şudur ki bebeğinize yardımcı olmak istiyorsanız önce kendinize yardımcı olmalısınız. o durumda tamamıyla sakin kalabilmeniz ve pozitif ve dengeli bir enerji ile bebeğinize yaklaşıp onu da bu şekilde sakinleştirmeyi öğrenmeniz lazım. belki çok ağladığında güzel bir dans şarkısı açar birlikte dans eder siz de rahatlarsınız, ya da pozitif şarkılar söylersiniz, yöntemi bilemiyorum, umarım üstesinden gelebilirsiniz.
0