1+1 meselesine filan girmeyeceğim, dallanır budaklanır burda herkes birbirine girer. ama kızıyorum böyle sorulara çok, kalsın mı gitsin mi siz daha iyi bilirsiniz ama herhalde gitsin diyeceksiniz, burada da kılıf arıyorsunuz.

madem o ya da bu sebeple bakamayacaksınız, almayın şu hayvancağızları evinize ya sanki kapıdan bacıdan zorla giriyorlar. eve alışmış çocuğu yapabiliyorsanız yine evde bakacak bir tanıdığa yuvalandırın. sorunuza cevabım bu.

anneni eve girip çıkma konusunda ikna et. evin konumu, bahçenin düzeni vs önemli hep. güzel bir yer yaparsanız kalabilir gibi. evi, maması, suyu, oyun alanı gibi.

ne yaparsanız yapın lütfen sokağa bırakmayın. isterseniz başka birine sahiplendirin bilmiyorum ama bir hayvanın tekrar sokağa dönmesi çok ama çok üzücü.

@liyakat'e o kadar katılıyorum ki. İnsanlar bunu anlamıyor pek, bu "denenecek" bir şey değil maalesef. O kediyi alırken de eviniz 1+1'di, sonradan çekmediyse. Ya da çalıştığınız belliydi sanırım. Ben bakamayacağımı bildiğim için tedavi ettirdiğim her kediye yuva bulmak adına tabiri caizse götümü yırtıyorum. Oyuncak ayı değil sorumluluğunu aldığınız.

Evinde bakma imkanı olan birine sahiplendirin. Umarım bilinçlenirsiniz.

sokak olmaz bence de. annen eve almayacaksa yollama.
pardon ama alt komşu da bok yesin, ne sesi olacak yahu minicik kedinin. saçmalamış.

bizim evimiz de 1+1 6 yaşına kadar geldi. ben de çalışıyorum filan. zaten kısırlaştırma ve 1 yaş sonrası durulacaktır o, genellikle uyur evde sen yokken, sen de geldiğinde ilgilenirsin oynarsın.

he annenler eve alsa, o canı isteyince gir çık yapsa tabii en güzeli o olur.aşıları filan eksik etmeden tabii.

@evde liyakat kalmamış @piremses @engiribörd dikkatli okursanız, "sokağa" atmıyorum. annemin gözetiminde, daha mutlu olacağı bir ortam sağlamanın derdindeyim. bir başkasına verme düşüncem yok, anneme güvenebilirim gerekli sevgi ve ilgiyi gösterme konusunda ancak. evet, sahiplenirken enerjisini atamayıp, gece 1den sabah 6ya kadar koşup bütün evi birbirine katıp, kendini evin kapısına falan vurarak gürültü yapacağını ve komşudan şikayet geleceğini tahmin edemedim. ya da sabaha kadar ayaklarımı ısırarak beni uyandıracağını. istesem kulağından tutup sokağa bırakırım kimsenin ruhu duymaz ve yasal yaptırımı bile yok. sizden duyacağım şeylerle kılıf hazırlamaya ihtiyacım da yok.

@lamaga teşekkür ederim risk alarak beni koruyup anladığınız için. kedi teyzeleri bekliyordum zaten bunu göze alarak açtım bu duyuruyu. gerçekten durumu anlayıp yardım edecek deneyim sahibi kişilerin görüşlerine önem verdiğim için.

@makarnacanavari çok trafik olan bi yer değil, çevredekiler hayvansever, her yer ağaç, kuş, börtü böcek. onun gözünden cazip bir ortam gibi geliyor. annem aslında eve ok demişti fakat arkadaşları biz evine gelmeyiz kedi olursa demişler, o da yan çizdi bu durumda :/ teşekkür ederim.

@kaputt kısırlaştırdım, 1 yaşı da bu ay dolacak ama mutsuz gibi geliyor. sanki diğer kedilerle oynama, ağaca çıkma vs hakkını elinden alıyormuşum gibi. sizinki de geceleri ya da sabaha karşı manikleşiyor mu?

@piremses bahçe katı bir ev bile baktım neyse masrafı taşınayım dedim ama uygun bir ev bulamadım. ve kusura bakmayın ama çocuğumla kedimi bir tutamam her ne kadar seviyor olsam da.


bana normal ya da anormal yetişkin yaftasında bulunamayacağınızı da belirtmek isterim. haddinizi bilin. size iyi günler diliyorum gerçekten yardımcı olacak kişileri okuyabilmem için lütfen daha fazla saldırgan tutumunuzla beni oyalamayın.

@lamaga tekrar teşekkür ederim.

sevgili lamaga, hem kendi yazdığımı hem piremses'in yazdıklarını tekrar okudum. kırıcı bir şey söylenildiğini düşünmüyorum, belki biraz sitemkar olarak kategorize edebilirsiniz ama hak verin ki düşünülmeden alınıp sokağa bırakıldığı için sokakta yer edinemeyen canları görmezden gelemeyen biz gibi kişiler var. fikir sorulmuş, söylemişiz. ikimiz de evinde bakabilecek birine yuvalandırılsın demişiz, hakaret etmemişiz. anlaşılmayacak bir şey yok, madalyonun öteki yüzünü de görebilmenizi dilerim.

yok benimki öyle olmadı. yani küçüklük dönemini pek hatırlamıyorum ama büyük bir ameliyat filan geçirdi belki ondan çok azamamıştır o zamanlar. cinsi de önemli tabii bazı kediler çok atik deli filan oluyorlar.

ama her şekilde bir zaman sonra durulacaktır. iki yaş diyelim ya da sınıra. şu anda böyle olması çok normal.

bence anneyi ikna etmeyi deneyin. yahu arkadaşları ne hissedecek evde kedi olunca. hayvan zaten dışarıya alışırsa anca uyumaya filan gelir eve ne zararı olabilir ki. bir köşede uyur. siz onu ikna edin zaten soğukta kışta anneniz de kıyamaz bence onu dışarıda bırakmaya, muhakkak aralarında bir bağ oluşacaktır.

bu arada sizi özlemez, çabuk alışır oraya. biz tatile giderken 10 gün annemlere bırakmış 2.3. gün oraya alışmış biz döndüğümüzde bize yaklaşmıyordu bile. orada mutlu olması önemli. ama orada ona sokak kedisi gibi davranmasınlar. o sokağa çıkan bir ev kedisi olmalı.

ya insanı delirtmeyin sokağa attığım falan yok hayvanı. lütfen yazmayın cevap mevap anladık. siz harika bireylersiniz. yeter. veterineri bile hayvan için iyi olabilir derken hayvanı ayaklarından tavana asıyormuşum muamelesi yapmayın.

@kaputt teşekkür ederim. annemle tekrar konuşacağım. sanırım arkadaşları korkuyorlar ya da tüy müy olayına takıyorlar. :/

Bahçede bakmak zaten sokağa atmak gibi değil mi? Gidip geri gelmezse/gelemezse, başka kediler tarafından saldırıya uğrarsa, araba çarparsa vs?:(

5 aylıktan beri bende diyorsunuz, sokağa alışmamıştır, kendini korumayı da bilmez. Bahçeden kaçıp kaybolursa yemek/su bulmayı da bilmez.

Facebook'ta birçok hayvansever sayfası var, oralara ilan verip bir ev bulmayı deneyin önce derim.

Bu arada alt komşu da resmen saçmalamış, bir kedi ne kadar gürültü yapabilir ki?

iyilik etmek göreceli bir durum. kedi halinden şimdikine göre daha memnun yaşayacaksa, sağlığı daha iyi olacaksa iyilik etmiş olursunuz tabi, ama öyle mi olacak?

kediler mekanlara bağlanır insanlardan çok. yani ev değişikliği kedi için her türlü travma olacak, ama travmanın boyutu, atlatma süresi kediye ve gideceği yere, orada göreceği muameleye bağlı.

buna ek olarak eve alışık olan bir kedi diyorsunuz. 5 aylıktan beri evde bakılmış. sokak şartlarıyla ev şartları farklı. sokakta zorlanır, belki de sokakta hiç yapamaz o yüzden.

örnek verdiğiniz çabuk alışmış olan kedi gibi çabuk alışan kediler var, ama öyle olmayan kediler de var. değişime uyum sağalayan kediyle sağla(ya)mayan kedi de tahmin edilebiliyor. bizim 3 kediden biri eve biri geldiği zaman saklanacak delik arıyor, bir diğeri hemen tanışıp koklaşmaya geliyor, bir diğeri de beni rahatsız etmeyin siz keyfinize bakın tavrında. kedinizin karakterini siz bilirsiniz. size gelen misafirlere nasıl davranıyor?

annenizin arkadaşları kedi var diye eve niçin gelmiyorlarmış orasını anlayamadım (hoş, beni ilgilendirmez, ama bu nedene göre çözüm üretilebilir, o yüzden sizi ilgilendirsin). kedi sevmiyorlar herhalde. belki anneniz arkadaşları geleceği zaman kediyi bir odada tutar, arkadaşları gidince de çıkarır olmaz mı öyle. ya da sadece eve birileri geleceği zaman bahçeye çıkarır? bunlar da alternatif, neden direkt bahçede bakılacağına karar verildi? annenizle konuşup ikna edebilirsiniz.

bahçe güvenli bir bahçeyse pekala hayatından memnun yaşayabilir de, ama mesela benim ailemde o şekilde kedi bakıldığında kedi seneler sonra ortadan kayboldu. yani senelerce kediye bir şey olmadı ama bir gün oldu. olabilir. bunun garantisi yok. evden güvenlisi yok o yüzden. kedi için sokak hayatı zor. nihayetinde köpek saldırabiliyor, insan kötülük edebiliyor, araba çarpabiliyor. evde olması en güvenlisi.

1+1 sizin için küçük, ama kedi için hiç de küçük değil. köpek olsa böyle demezdim, ama kedi zaten günün 16 saati uyuyor.

kısırlaştırırsanız koşuşturması, agresif hareketleri de pek kalmayabilir (edit: kısırmış zaten, pardon, atlamışım orayı cevapları okurken). ısırma gibi şeyleri yapmamasını öğretmeniz de mümkün, 1 yaş çok büyük bir yaş değil eğitimi için.

öncelikle, bir hayvan insan yavrusundan daha az değerli değil denmiş, doğru ama insanlar mecbur kaldıkları için sürekli evlatlarını annelerine bırakıyor bilmem farkında mısınız? değil aynı şehir içinde işe giderken anneanneye bırakmak, daha iyi yaşasın daha güzel okulda olabilsin diye istanbulda çalışmak zorunda olan bi çiftin izmirdeki ailelerine çocuklarını bıraktıklarını duydum. burda asıl önemli olan çocuğun bizim senaryomuzda da kedinin refahı sonuçta. sanki "evim 1+1 kedi çok sıkılıyor camdan sokağa fırlatayım mı" diye sorulmuş gibi garip garip tepkiler.

sorunun cevabına gelecek olursak, aslında bahçede bir hayat kedi için yeterli kışın balkon vs çok da güzel mutlu mutlu yaşayabilir. ancak her kedi maalesef öyle bir hayata çok adapte olamayabilir. kaçıp gidip dönmezse çok üzülürsünüz. bizim kekoyu üç dk kapının önünde tutalım desek bi daha bulamazmışız gibi geliyor izansız hayvan çünkü. kedinin huyunu suyunu da değerlendir. bir kere alışırsa ordan ayrılacağını sanmıyorum. belki önce bi süre içeri girmesine de izin vermek gerekir.

@whimsical kedi kısırmış ama durulacaktır zamanla zaten.
whimsical'ın haklı olduğu noktalar var. sonuçta kedi bu kayboladabilir. başına bir şey de gelebilir, kedinizi iyi test etmeniz gerekir. mesela bizimki cins olarak sokakta yapamaz bunu anlıyoruz halinden sokaktan almış olmamıza rağmen. ama arkadaşın kedisi var o tam bir dışarı kedisi canavar gibi bir şey. birinci katta oturmalarına rağmen ağaçtan tırmanıp eve gir çık yapıyor..

yani iyi tartıp düşünmek lazım sonra başına bir şey gelirse üzülmeyin. bir de kediyi bırakıp siz döndükten sonra kendini kötü hissedip kaçmaya filan kalkma riski var. sizi bile aramaya çıkabilir ki yakınsanız buladabilir..

tavrınız, ifadeleriniz anlatıyor ne demek istediğinizi merak etmeyin. kedi teyzeleri, aynen. peki neden şartlarınızın kediyi sahiplenmeden önceki hali ile ilgili konuya cevap vermek yerine saldırıyorsunuz?

siz kararınızı vermişsiniz, duyurudaki amacınız içinizi ve vicdanınızı rahatlatmak diye düşünüyorum ben bu durumda. diğer tüm normlara göre iyi niyetli olabilirsiniz, şu cevaplardan sonra benim için değilsiniz kusura bakmayın.

@whimsical öncelikle faydalı cevabınız için teşekkür ederim.

sanırım dediğim gibi tüyden rahatsız oluyorlar. haliyle tüy oluyor kedili köpekli evde. annemi baskılamak istemediğim için, zaten bir sorumluluk yüklediğim için, ısrar etmek istemedim.

eve sık gelen kişilerle arası çok iyi. gelip aramıza oturuyor falan. ama az gelen ya da ilk kez gelmiş kişileri uzaktan izlemekle yetiniyor. saldırganlığı yok.


bahçe eve ait bir bahçe ama giriş çıkış var dışarıya. gidip gelmeme riski var. veteriner evi ilk bir kaç gün eşlik edilmesiyle öğreneceğini söylemişti.

1+1in küçük olmadığını söylemeniz beni rahatlattı. sanki hayvanı hapis ediyormuşum gibi hissediyorum çünkü.

kısırlaştırdım. maalesef hiç sakinleme olmadı.

eve alışmış olması ve değişikliğin onu tramvatize edeceği görüşünü aklımda tutacağım. sağolun vaktiniz için.

@peggy başka birine vermeyi düşünmüyorum. şartlar el verdiğinde ev değiştirmeye çalışacağım. teşekkür ederim.

@piremses her kedi bir değil, beaber yaşamadan neler olup biteceğini öngörmek de mümkün değil, hayvanı sokağa atmıyorum ya da işkence etmiyorum. bir yabancıya verme niyetinde de değilim. alternatif bir ortam var ve böle bişey önerdiler, şartları paylaşıp deneyimi olan insanlardan görüş alıyorum müsaade ederseniz bu size son cevabım. sizin ne düşündüğünüz gerçekten umurumda değil. iyi günler.

@kakao aynı cevap sizin için de geçerli. size de iyi günler.

çok afedersiniz ama neden garip ve nefret edilesi tepkiler vermiş oluyoruz bir kediyi sokağa bırakmayın dedik diye? burada bir fikir sorulmuş, kimseye hakaret etmeden cevaplanmış. yok kediyi tavandan asmış gibi davranmışız yok bilmem ne, ne ayıp şeyler bunlar ya. ben sizin beyan ettiğiniz fikrin altını varsayımlarla, imalarla dolduruyor muyum mesela? yaptığınız şey düpedüz ayıp bence.

iyi, evde besleyip büyüttüğünüz kedinizi x bir kişinin gözetiminde sokağa bırakın. evde büyüdüğünden araba nedir bilmediği için dışarıda kelebek peşinde koşarken kamyonun altına atlasın. diğer kediler yabancılayıp gözünü çıkarsın. vahşi bir hayvan poposunu ısırsın. bunlar hoş şeyler mi allaşkına? bir karar alırken tüm riskleri düşünüp gözden geçirip öyle almıyor musunuz? bunlar da sokağın riskleri işte, başımıza gelen şeyler.

yardımım dokunduysa ne mutlu, memnun oldum.

tüy problemi kediyi düzenli tarayarak çözülebiliyor. ölü tüyler dökülüyor çünkü evin içine, düzenli tarayınca haliyle evin tüylenmesi problemi ciddi ölçüde azalıyor. giysilerdeki, koltuk kumaşlarındaki tüylenmeler de yapışkan bantlı rulolarla çözülebiliyor. zaten düzenli süpürge yapılıyorsa çok sorun yaşanmayacaktır o açıdan. masaların üzerine çıkmaya alıştırılmadığı sürece (ev boşken değil ama en azından evde birileri varken çıkmaması sağlanabiliyor) misafirler de alışmakta zorlanmayabilirler diye düşünüyorum.

bahçenin giriş-çıkışı için bir şey diyemeyeceğim tabi; yukarıda dediklerim geçerli. sokak güvenli değil. kedi için sokak hayatı zor. nihayetinde köpek saldırabiliyor, insan kötülük edebiliyor, araba çarpabiliyor. evde olması en güvenlisi. kedi çok atılgan da olsa kendini koruyamayabiliyor.

onun dışında diyeceğim; hiç hapsediyormuş gibi hissetmeyin, hapsetmiyorsunuz. ev 1+1 de olsa 3+1 de olsa evde kedinin belirli noktaları oluyor, oralardan ayrılmıyor zaten. umarım hakkında hayırlısı olur. kolay gelsin.

@whimsical taramadan pek hoşlanmıyor ama daha sık taramayı deneyeceğim. tekrar teşekkür ederim.

@kaputt evet o ihtimali düşünmemiştim. ilk günler oralarda olacağı tabi ama ben evime dönünce ya beni aramaya çıkarsa? :(

teşekkür ederim.

Kuzenim kız arkadaşı ile bir kedi almıştı, evde çok da iyi bakamadılar. Kedi 3 yaşındayken de ayrıldılar, evi dağıttılar. Kuzenim halaım evine döndü ve halam kediyi istemedi. O sırada ailem de yazlıktaydı, 3 yaşındaki kediyi geçici olarak bize verdiler. Yazlıklı bir bahçe, dolayısıyla kedi sürekli bahçede. Kedilerin bir huyu vardır; önce çevrelerini daireler çizerek ve o daireleri geliştirerek öğrenirler. Yeterince büyük alanı öğrendikten sonra da bir daha çok fazla gitmezler. Bize bırakılan kedi de 3 yaşında ilk geldiğinde toprağı geçtim, balkon bile görmemişti. Toprağa basarken çok korktu, ilk bir saat toprağa basmaktan korktu ve kutuda kaldı. Sonra sanki elektrik çarpacakmış gibi toprağa hafifçe patisini dokundurup çekti. Sonra yavaş yavaş toprağa alıştı ve içgüdüsel olarak tuvalet için toprağı kazması gerektiğini birden anlayıverdi. Sonra da daireler çizerek ortalığı dolandı, her dairesi biraz daha geniş oldu sanırım ama eve de dönüyorlar; kediler o kadar yol, iz bilmez ve yön duygusu hayvanlar değiller. O evde 16 yaşına kadar yaşadı kedimiz olarak. Bahçeyi de çok seviyordu. Bir bahçe bir ev dolanıyordu. Bazen gidip 5-6 saat sonra ya da ancak acıkınca dönüyordu. Kediye zaten "Bahçe bura, çıkma bir zahmet" diyemezsiniz, 40 kere kaçar laf ağızdan çıkmadan. Normalde özel bir cins kedi olduğundan ve bu cins mutasyonla oluştuğundan genelde ömürleri kısa olurmuş ama gayet iyi bakıldığı için ömrü uzun olmuş. Sonuçta o da genç denilemeyecek bir yaşta ev değiştirdi; üstelik geldiğinde kısırlaştırma ameliyatından yeni çıkmıştı. Bir kerelik sahip ve ev değiştirmeye dayanamayacak, bunalıma girecek canlılar değil kediler, eğer daha iyi koşullarda yaşayacaksa. Yalnız annenizin 'Eve sokmam' demesi işkillendirdi. Benim annem de aynı şeyi söylüyordu, sonra kısa süre içinde o kedi her gece yatağının, yorganının içinde kaldı. Sizin annenizin de kısa zamanda ona alışıp eve sokacağına inanıyorum. Kışın eve giremezse büyük sorun çünkü. Tabii keşke böyle bir durum olmasaydı ama olmuş artık, yapacak bir şey yok.
Kedi sizi özlemez, genelde sahibini sallamaz ama ilk gittiğinde evi yadırgar, size trip atar ve sizi tanımamazlıktan gelir.

Alt komsu rahatsiz oluyorsa dikkate alinmali , siz kedi seveceksiniz diye insanlar hayatlarindan taviz vermek zorunda degil , kedi bahcede yasayabilir , disari cikip gelmeyedebilir dogal seleksiyondur yapacak bi sey yok , insanlarda disari cikip gelemeyebiliyor zira . Ist katinda kopek olan bir birey serzenisi..

@aychovsky ben de buna benzer bi hikaye duyarak düşünmeye başlamıştım. teşekkür ederim. bi yanım mutlu olacak, ağaç, kuş görecek, özgür olacak diyor. bir yanım ya geri gelmezse, diğer kediler zarar verirse diyor. inanılmaz arada kaldım..

@biarkadastanduydum haklısınız, başkalarını rahatsız etmekten çok imtina eden biri olarak inanın o gürültü yapıkça mideme ağrılar giriyor utancımdan. kesinlikle katılıyorum. keşke bahçeli ya da teraslı uygun bir ev bulabilsem :/

@freya sizin cevabı arada atlamışım. beni yerden yere vuranlar kadar anlayanlar olması güzel.

biraz da karakteri açısından değerlendirmeye çalışacağım. çok teşekkür ederim.