[]
aşırı minnet duygusu
bir insan bana herhangi bir anlamda iyilik yaptıysa, cok ufak bir şey de olsa aşırı minnet duyuyorum. cok mahcup oluyorum. neredeyse o insanla bundan sonra olan ilişkimi o yaptıgı iyilik belirliyor. kurtulmak istiyorum bundan, cok geriliyorum
napılır?
napılır?
kendin böyle bir süre egzersiz gibi iyilik yaparsan belki o kadar da önemli olmadığını görürsün. ilişkilerinde belirleyici olmaktan belki böylece çıkabilir.
- whimsical
(03.07.16 18:32:07)
İyilik zaten yapıyorum, onemsizligini hissettirmiyor bu. Aksine.
- yuvarlanantencereninkapagi (03.07.16 18:38:46)
egzersiz gibi deme nedenim sürekli yapınca önemini kaybedecek olması. yani içinden geldiği için değil de zorunlulukmuş gibi yaparsan öyle gelmeyebilir.
"kimseye borçlu değilim" diyebilirsin kendi kendine sık sık.
"kimseye borçlu değilim" diyebilirsin kendi kendine sık sık.
- whimsical (03.07.16 18:41:54)
Bu minnet duyma, borçlu kalmak hissini ben de yaşıyordum çokça. Benim çözümüm karşı tarafa ufak bir jest yapmak oldu. Bu kimi zaman bir kahve kimi zaman da bir hediyeydi. Bir de kendimi ben de eşşek değilim heralde, iyilik yaptığımda karşılığında kul köle olunsun diye nasıl beklemiyorsam aynısı başkaları için de geçerli diye telkin ettim.
- saridendigindekirmizidiyebagiranadam
(03.07.16 18:57:34)
tam olarak aynisi bende de var. benim cok cok fazla iyiligimin dokundugu, bana surekli minnetini belirten biri benim icin cok ufak bir sey yapinca bile ben ne yapacagimi sasiriyorum. 'aman ben de ona neler yapiyorum' diyemiyorum. minnet duygusu beni icten yiyip bitiriyor boyle. ve bu yuzden de bazen hic ama hic istemedigim seyler yaparken buluyorum kendimi, sirf o kisiye minnet duydugum icin. onu mutlu etmek icin kendimi mutsuz eden seyler yapiyorum.
acikcasi bir cozumu varsa ben de duymak isterim, cidden cok kotu bir duygu cunku ve insanin hayat kalitesini de icten ice dusuruyor. ama ben bir cozumu olmadigina inaniyorum artik. aklima gelen her seyi denedim. artik tek yol olarak gordugum sunu deniyorum: ne olursa olsun, ne kadar zorluk cekiyor olursam olayim kimseden yardim istemiyorum ve teklif edenlerden de kabul etmiyorum. tum arkadaslarim arasinda da bu sekilde taniniyorum artik, o derece. herkes 'biliyorum asla soylemeyeceksin ama bir seye ihtiyacin oldugunda lutfen soyle' diyor. ben yine soylemiyorum. boylesi cidden daha huzur verici. sikintilarim neyse kendim bogusurum, atlatirim, gecer. kisa sureli sikinti cekmek, sonrasinda uzun sure bu sekilde kendine zarar vermekten ve kendini hic istemedigin seyler yaparken bulmaktan daha iyidir.
acikcasi bir cozumu varsa ben de duymak isterim, cidden cok kotu bir duygu cunku ve insanin hayat kalitesini de icten ice dusuruyor. ama ben bir cozumu olmadigina inaniyorum artik. aklima gelen her seyi denedim. artik tek yol olarak gordugum sunu deniyorum: ne olursa olsun, ne kadar zorluk cekiyor olursam olayim kimseden yardim istemiyorum ve teklif edenlerden de kabul etmiyorum. tum arkadaslarim arasinda da bu sekilde taniniyorum artik, o derece. herkes 'biliyorum asla soylemeyeceksin ama bir seye ihtiyacin oldugunda lutfen soyle' diyor. ben yine soylemiyorum. boylesi cidden daha huzur verici. sikintilarim neyse kendim bogusurum, atlatirim, gecer. kisa sureli sikinti cekmek, sonrasinda uzun sure bu sekilde kendine zarar vermekten ve kendini hic istemedigin seyler yaparken bulmaktan daha iyidir.
- equine (03.07.16 18:59:39 ~ 19:00:40)
iyiliğin o kişiden değil Allah'tan geldiğini, o kişinin buna sadece vesile olduğunu ve onun sevabını da zaten aldığını düşün. yine o kişiye iyi niyetini koru ancak iyiliğin kaynağını düşün
- yemrem (03.07.16 19:40:14)
iyiliği yapan kişi karşılık bekleyen yahut çıkarcı bir karakter değilse bu kadar kasmayın.
bu tarife uyan birisi iyilik yaparsa bende kredisi oluşmasın diye karşılık verip hesabı kapatıyorum.
bu tarife uyan birisi iyilik yaparsa bende kredisi oluşmasın diye karşılık verip hesabı kapatıyorum.
- yons (03.07.16 19:46:04)
1
