İzmir ilginç bir örnek aslında. Melih Gökçek'in İzmir versiyonu Burhan Özfatura geliyor akla. Uzun yıllar İzmir'de sağ güçlü olmuştur. Benzer bir durumu kendi yaşadığım Bakırköy ilçesinde görüyorum. AKP gelene kadar bir istisna (SHP'den Yıldırım Aktuna, ki kendisi de sonradan merkez sağ parti DYP'ye geçmiştir) haricinde hep ANAP kazanmıştır. AKP'den sonra merkez sağ unsurların dindar olanları AKP'ye, laik olanları kısmen CHP ve kısmen MHP'ye geçmiştir. Demirel'in bir lafı vardı. "Benim İzmir delegem 4'te pavyondan, Erzurum delegem camiden çıkar, sonra ben birini sağıma birimi soluma alıp kongre salonuna girerim". Hah, işte o İzmirli delege artık CHP'ye, Erzurumlu delege AKP'ye veriyor. Saflar artık sağ-sol değil. Ortaçağda olduğumuz gerçeğini yeni idrak etmekteyiz. Şu andaki durumumuz reform dönemi Avrupasına benziyor. Orada Katolik ve Protestanlar vardı, burada dindar ve laik kesim. Şimdi diyeceksiniz ki "laik kesim de Müslüman". Ona bakarsanız Katolikler de Protestanlar da Hıristiyandı ama birbirlerini dinsiz, gerçek inananları ise kendileri olarak görüyorlardı. Aramızdaki olay açık ve net din savaşıdır. Din savaşlarında senin kendini ne olarak gördüğünden ziyade başkası ne olarak görüyor o önemli. Şimdi bir "xexit" olur mu derseniz bu bir exit olmayacak. Fransa Din Savaşları benzeri bir iç savaş ve ağır kayıplar vereceğimiz kendi St Barthelemy katliamımız olacak. Muhtemelen sağ kalırsak ülkeden fiziki "exit" yapmamız gerekecek. Suriyeliler, 70'lerde sık görülen Vietnamlı "boat people" mültecileri veya yine Ortaçağ sonrası Fransa Din Savaşları benzetmesinden gideceksek Fransız Protestanları Huguenotlar gibi. Ha iç savaş bu şekilde olmaz (zira Huguenot'ların o yıllardaki Fransa nüfusuna oranından fazlayız) ülkede bazı mevzileri kazanır ve orada laik yapıda eski Türkiye gibi bir devlet kurarsak amenna. Diğerleri muhtemelen Orta Anadolu-Karadeniz bazlı Tayyibiye Emirliği ve Güneydoğu'daki Kürt devleti olur. İlk ihtimal daha kuvvetli ama.
0