Ekşi Duyuru

Üniversiteden mezun olduktan sonra irtibatı koparmadığım ve çok sevdiğim nadir arkadaşlarımdan biri seneye temmuz başında evleniyor. Bizim bunla üniversitede yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi de mezun olduktan sonra iş, güç, kız arkadaş falan derken biraz mesafe girdi aramıza. Özellikle kız arkadaş bulduktan sonra bizim eleman toplu buluşmalarımıza falan da hiç gelmemeye, telefonlara cevap vermemeye başladı iyice. Tanışmıyorduk bu elemanın kız arkadaşıyla ama kıl oluyordum kıza bayaa bu yüzden.

Neyse, bunlar haftaya nişanlaıyorlar. Benim de kıza uyuz olduğumu biliyor arkadaş. Nişandan önce kızla aramda soğukluk olmasın istedi, sen de evlenince çift olarak görüşmeye devam edecez, arayı iyi tutun falan dedi. Yaklaşık 1 ay önce tanıştırmaya karar verdi bizi. Kızın bekar arkadaşları varmış, onları da topladı bir mekanda. Biz de üniversiteden 3-4 eleman toplanıp hep birlikte bir araya geldik.

Tabi toplantının asıl amacı bizle arkadaşın nişanlısını kaynaştırmak olduğundan sohbetin ilgi odağı kızın üzerindeydi genel olarak. Benim arkadaş zaten kızın arkadaşlarıyla tanışıyordu önceden. Biz kızla ilk defa tanıştık bu buluşmada. Kız da bizden 1 yaş büyük, 27 yaşında, beyaz tenli falan tatlış bir kız, üst dudağı alt dudağına göre biraz önde falan, çok tatlı duruyor kızda. Tabi ben arkadaşımın nişanlısı olduğundan o gözle bakmıyordum da kıza, bir tatlılık vardı yani, çok içten gülüyordu bir de, gözüm tuttu kızı yani, içim ısındı birden.

Arkadaş da kıza söylemiş benim ona uyuz olduğumu. Geldi, gülerek sohbet falan açmaya çalıştı benle. İş, güç derken boş zamanlarda ne yapıyorsun mevzularından girdi diyaloga. Ben de boş vakitlerimde inanılmaz dizi, film falan izleyen birisiyim. Kız da tam benim kafadanmış. Başladık biz bunla dizi film konuşmaya, game of thronesdan girdik, breaking badden çıktık. Nip/Tuck da izledin mi diye soruyorum, e heralde diyor, başlıyoruz christian troy geyiği çevirmeye. Seinfeldi izledin mi diye soruyor, evet diyorum, george costanza muhabbetleri yapıp kopuyoruz kendi aramızda. Sonra bir baktık, etrafımızdaki herkesi unutmuşuz, dünyadan soyutlanıp birbirimize dalmışız. Etrafımızdakiler de bizim muhabbeti dinliyorlar bir yandan... Bir kız arkadaşının ismini söyledi, hayatımda ondan sonra ilk defa bu kadar iyi anlaşabildiğim biriyle tanıştım diyip gülümsedi. Gülünce de yanakları kızarıyor hafiften, değişik bir gülümsemesi var kızın. Neyse, kız bana bir film tavsiye etmişti muhabbet esnasında mutlaka izle diye, aklımdan çıkmış o film. Akşam tam ayrılıyorken ya o filmin adı neydi bir daha hatırlatsana dedim. Ver telefonunu yazayım, unutursun sen kesin yine diye telefonumu aldı elimden. Ben mesajlara kaydet diyecekken baktım kendi telefonunu çaldırdı benim telefonla, ben whatsapp’dan yazarım sana sonra dedi. Güldü... Dağıldık o akşam evlerimize...

Geçen cumartesi mesaj attı bana whatsapp’dan. Filmi izleyip izlemediğimi sordu. İzlediğimi söyledim. Filmden sohbete başladık. Sohbet enasında devamlı canının sıkkın olduğunu laf arasına sıkıştırıyor ama. En sonunda nedir derdin, yardımcı olabileceğimiz bir konuysa elimizden geleni yaparız, hani nişanla ilgi maddi bir sıkıntı falansa dedim. Çünkü kız nişanı kendi parasıyla karşılayacak ailesinden para almak istemediğinden... Bizim evlerimiz de birbirine yakın kızla, bir avm var yakında. Ya gelsene avm’ye yüz yüze anlatayım, bu şekilde olmuyor telefonda dedi. Ben de dedim heralde borç falan isteyecek, kalktım gittim avm’ye. Kız askılı beyaz bir elbise giymiş üzerine, etek falan yakışmış. Neyse oturduk kahve dünyasına. Yine havadan sudan biraz bahsettikten sonra kız bana dedi ki, ya haftaya nişanlanıyorum ama bazen karşımdaki kişi doğru insan mı acaba benim için diye sorguluyorum dedi. Nişan stresinden öyle geliyordur sana, bence çok yakışıyorsunuz birbirinize dedim. Bence doğru kişiyi bulduğumda aklımda hiçbir soru işareti kalmayacak, o benim için doğru kişi olsa hiç soru işareti olmazdı kafamda dedi. Dışarıda daha iyi anlaşabileceğim kişiler varken acaba hata mı yapıyorum onunla evlenerek diye sordu... Ben ne cevap vereceğimi düşünürken “Mesela...” dedi. “Mesela senle ilk tanıştığımız andan beri sanki seni senelerdir tanıyormuşum gibi geliyor, yanında kendimi rahat, doğal ve güvende hissediyorum, şuanda nişanlanacağım kişiye karşı bunların hiçbirini tam olarak hissedemiyorum.” dedi. Bunları düşünmek için biraz geç değil mi, bence çok mutlu olacaksınız, sen stres altındasın dedim. Bunları söylemek benim için de kolay değil, tanıştığımız andan beri her gece bunları düşünüyorum ama evlenene kadar hiçbirşey için geç değil, hem daha nişan da olmadı ve kafamda soru işaretleri varken nişanlanmak istemiyorum, seni daha yakından tanımak istiyorum, içimde senelerdir hissetmediğim duyguları hissettiriyorsun bana dedi. Bunları söylerken çok savunmasız gözüküyordu, içim burkuldu.

Ayağa kalktım, bence sen şuan sağlıklı düşünemiyorsun. Nişandan sonra herşeyi farklı göreceksin, emin ol dedim. Hesabı ödeyip mekandan ayrıldım.

Şimdi whatsapp’dan mesaj yazmış, bana nişanı iptal edebilmem için bir sebep ver lütfen diye. Cevap yazmadım. Ne yapacağımı bilemiyorum, bir akıl verin ne olur. Arkadaşım olayı duyar beni suçlar diye çok korkuyorum. Kıza nişanlanma da diyemiyorum ancak evlenirlerse mutlu olamazlar gibi geliyor bu saatten sonra. Kızla da cidden iyi anlaştık, acaba diyorum cidden doğru kişi o olabilir mi benim için? Ne yapacağım ben şimdi?