kendimi çok acımasızca eleştirdiğim oluyor. sevmiyor değil de kızıyorum kendime öyle durumlarda. ama bence herkes bir şekilde sevilmeye değerdir.
kendi değerlerimden yola çıkarak hiç onaylamadığım, sevmediğim bazı insanlar var. ama onların da anaları, kardeşleri, eşleri, arkadaşları vs var, dolayısıyla seviliyorlar birileri tarafından ve bir şekilde. bunu düşünmek yeterli olmalı.
bununla birlikte kendini çok seven ve önemseyen insanlardan olmak istemem. bir çoğu çevresine bencilce davranıyor çünkü. bence en iticisi onlar.
0