burada s bir degisken, yani bir kutu diye düsünebilirsin. "for s in ilk_metin:" ifadesinde diyorsin ki "ilk metin" diye adlandirdigim bir kutu (yani variable) var onun icindeki her bir karakteri sira ile al ve "s" diye adlandirdigim (bu adlandirmayi sen yapiyorsun, istersen kutuna s degilde harfler diye de adlandirabilirsin) kutuya koy. yani for döngüsü her döndügünde "s" kutusunun icinde her sefereinde "ilk metin" den alinan harf gelir. ilk döndügünde "s" kutusunda a harfi olur, ikinci de s harfi, ücüncüde d harfi, dördüncüde a harfi. bu "ilk_metin" deki tüm harfler boyunca devam eder.
"if not s in ikinci_metin:" burada da diyorsun ki benim "s" diye bir kutum var icinde bir harf var. bu kisim ilk metindeki her harf icin calisacak ve diyecek ki bu "s" kutusundaki hare bak bu harf "ikinci_metin" kutusunun icinde var mi? var ise ekrana yaz. ilkina bakar s kutusunda a harfi var bu ikinci metinde var mi? Yok, o zaman yazmaz. for döngüsü tarafindan ikinci defa geldi ve s kutusuna bakar icinde s harfi var bu "ikinci_metin" kutusundaki harflerin arasinda var mi? var, ekrana "s" yazar. ücüncü defa gelir s kutusunda d harfi var, bu "ikinci_metin" kutusundaki harflerin arasinda var mi? var, ekrana d yazar, bu böyle böyle tüm harfleri dolasincaya kadar devam eder. yani "s" burada degisken, sen istersen onu "harf" olarak degistir, print(s) i de print(harf) yap yine ayni sekilde calisir.
Ama gelistiriciler arasinda isimlendirme gelenegi (naming convention) vardir, zorunlu olmayan ama genelde o sekilde kullanilan geleneklerdir bunlar. bir yazi icin "s", bir karakter icin "c", bir rakam icin "i", "j" kullanirlar. ama okunurlugu arttirmak icin sen anlamli bir isim koayabilirsin degiskenine, "harf", "karakter", "ilk_metindeki_harf" gibi
0