kendi halindeyken arkadaş grubu dışında kimseyle muhatap olmayan ayı kalıbına yakın bir erkek, tanımadığı fakat birkaç gün üstüste aynı yerde gördüğü bir kıza neden gülümser?
yanlış anlaşılmasın yüzüne karşı gülümsemiyor, camlı bir odada oturuyor mesela kızımız, kantin olsun bu, o dışarda tek başına oturuyor, o sırada asıl kızın oradan geçen arkadaşları onun dışarda oturduğunu haber veriyor. kız işine bakıyor görüntüsü çiziyor ve bir süre sonra dışarıda oturan arkadaşlarının yanına gidiyor. çocuk kızı görünce, bir süre (ne oha amma baktı denecek kadar uzun, ne de gözü çarptı denecek kadar kısa bir süre) bakıyor kendi kendine gülümsüyor. (gülmüyor gülümsüyor) gülümsediğini kız görmüyor, sonradan haberi oluyor arkadaşları söyleyince. ve evet bu kişi gülümsemesi ÇOK istenen bir kişi..
asıl kız çocuğu gördüğü zaman koşarak kaçmak istiyor, hissettiği herşey sanki alnında kocaman yazıyormuş gibi hissediyor; fakat onun yörüngesinden de çıkamıyor, gidip burnunu boynuna yaslamak, elindeki küçük yarasını iyileştirmek, gününün nasıl geçtiği gibi saçma sapan sorular sormak istiyor.. tüm bunları anlamasın diye çocuğu sürekli görmezden geliyor, arkadaşlarıyla herzamanki halinde takılıyor, yüzüne bile bakamıyor..
kızımız sevinmek istemiyor çünkü çok üzüldü daha önce, fakat çok da ihtiyacı var iyi birşeyler olmasına.. 1 aydır onu görmek için hergün 6lara kadar en paçoz haliyle okulda bekledikten ve yalnızca 2 kere görebilmesinden sonra, son 1 hafta en güzel hissettiği 4 gün, onu görmesine ve son gördüğünde böyle güzel birşeyin olmuş olabileceğine inanamıyor.. gerçekçi cevaplarınızı bekliyor..